Һәвариләрин ишләри 19:1—41
19 Аполлос+ Коринфдә икән Булус дахили бөлҝәләрдән кечәрәк Ефесә+ ҝәлди. Орада бир нечә шаҝирд тапыб
2 онлара деди: «Иман едәндә мүгәддәс руһ алмышдыныз?»+ Онлар ҹаваб вердиләр: «Биз мүгәддәс руһ һаггында ешитмәмишик».
3 Булус сорушду: «Јахшы, онда һансы вәфтизлә вәфтиз олунмусунуз?» Онлар дедиләр: «Јәһјанын етдији вәфтизлә».+
4 Булус деди: «Јәһја инсанлары төвбә рәмзи олан вәфтизлә вәфтиз едирди.+ Онлара дејирди ки, өзүндән сонра ҝәләнә, јәни Исаја иман етсинләр».+
5 Шаҝирдләр буну ешидәндә Аға Исанын ады илә вәфтиз олундулар.
6 Булус әлләрини онларын үзәринә гојанда үзәрләринә мүгәддәс руһ енди.+ Онлар башга дилләрдә данышмаға вә пејғәмбәрлик етмәјә башладылар.+
7 Орада тәхминән он ики нәфәр киши вар иди.
8 Булус үч ај әрзиндә синагогда+ ҹәсарәтлә данышырды. О, Аллаһын Падшаһлығы һаггында инандырыҹы дәлилләр ҝәтирир, мәрузәләр сөјләјирди.+
9 Амма бәзиләри инадкарлыг ҝөстәриб иман етмәјәндә вә һамынын габағында бу јолу+ тәһгир едәндә Булус онлардан ајрылды.+ О, шаҝирдләри өзү илә ҝөтүрдү вә һәр ҝүн Тиранын мәктәбиндә мәрузәләр сөјләмәјә башлады.
10 Ики ил белә давам етди. Беләҹә, Асија әјаләтинин бүтүн сакинләри — һәм јәһудиләр, һәм дә јунанлар Рәббин сөзүнү ешитди.
11 Аллаһ Булусун әли илә чохлу мөһтәшәм, гејри-ади ишләр ҝөрүрдү.+
12 Һәтта Булусун бәдәнинә дәјән јајлыгларыны вә өнлүкләрини хәстәләрә ҝәтирирдиләр,+ онлар шәфа тапыр вә ҹинләрдән гуртулурдулар.+
13 Өлкәни ҝәзиб ҹин гован јәһудиләрдән бәзиләри Исанын ады илә ҹинләри говмаға ҹәһд ҝөстәрирдиләр. Онлар дејирдиләр: «Булусун тәблиғ етдији Исанын адыјла сизә әмр едирәм».+
14 Бөјүк каһин олан Скева адлы бир јәһудинин једди оғлу да бу ишлә мәшғул олурду.
15 Бир дәфә ҹин онлара белә деди: «Исаны таныјырам,+ Булусла да танышам,+ бәс сиз кимсиниз?»
16 Онда ичинә ҹин ҝирмиш адам онларын үстүнә атылды вә һамысына үстүн ҝәлди. Онлар баш ҝөтүрүб о евдән чылпаг вә јаралы һалда гачдылар.
17 Ефесдә јашајан бүтүн јәһудиләр вә јунанлар бу һадисәдән хәбәр тутду. Онлары горху бүрүдү. Аға Исанын ады исә ҝет-ҝедә уҹалырды.
18 Иман едәнләрдән бир чоху ҝәлиб ҝүнаһларыны бојнуна алыр вә тутдуглары әмәлләри ачыг-ашкар дејирдиләр.
19 Һәтта сеһрбазлыгла мәшғул оланлардан хејли адам китабларыны јығыб һамынын ҝөзү гаршысында јандырды.+ Бу китабларын дәјәрини һесаба вурдулар. Онларын гијмәти әлли мин ҝүмүш пул иди.
20 Беләҹә, Јеһованын сөзү әзәмәтлә јајылыр вә зәфәр чалырды.+
21 Бу һадисәләрдән сонра Булус Македонија+ вә Ахајјадан кечиб Јерусәлимә+ ҝетмәк гәрарына ҝәлди. О дејирди: «Орадан сонра мүтләг Ромаја+ да ҝетмәлијәм».
22 Беләликлә, о, көмәкчиләриндән икисини: Тимути+ илә Ерасты+ Македонијаја ҝөндәрди. Өзү исә бир мүддәт Асија әјаләтиндә галды.
23 Елә бу вахт бу јола+ ҝөрә бөјүк чахнашма+ дүшдү.
24 Ҝүмүшдән Артемида мәбәдинин һејкәлҹикләрини дүзәлдән Деметри адында бир ҝүмүш устасы сәнәткарлар үчүн јахшы газанҹ јолу ачмышды.+
25 Деметри бу сәнәткарлары вә бу ишлә мәшғул олан башга адамлары бир јерә јығыб деди: «Сиз јахшы билирсиниз ки, ҝәлиримиз бу ишдән чыхыр.
26 Ҝөрдүјүнүз кими, бу Булус нәинки Ефесдә+, демәк олар, бүтүн Асија әјаләтиндә хејли адамын бејнини долдуруб ки, ҝуја әллә дүзәлдилмиш аллаһлар, әслиндә, аллаһ дејилләр.+
27 Тәһлүкә јалныз ишимизин пис ад чыхараҹағында дејил. Ән дәһшәтлиси одур ки, ҹамаат бөјүк илаһә Артемиданын мәбәдини сајмајаҹаг, гаршысында бүтүн Асија әјаләтинин, һәтта бүтүн дүнјанын сәҹдә гылдығы илаһәмиз өз әзәмәтини итирәҹәк».
28 Онлар буну ешидәндә бәрк гәзәбләндиләр вә чығырмаға башладылар: «Ефеслиләрин бөјүк Артемидасына ешг олсун!»
29 Шәһәрдә бөјүк һәнҝамә гопду. Ҹамаат театра ҹумду, Булусун јол јолдашлары олан македонијалы Гај илә Аристархы+ да сүрүјүб ора апардылар.
30 Булус ҹамаатын арасына ҝирмәк истәјирди, анҹаг шаҝирдләр гојмадылар.
31 Ојун вә бајрам тәшкилатчыларындан бәзиләри она јахшы мүнасибәт бәсләдикләриндән јанына адам ҝөндәриб јалвардылар ки, театра ҝедиб өзүнү тәһлүкәјә атмасын.
32 Театрда һәрә бир шеј гышгырырды. Ҹамаат бир-биринә гарышмышды, әксәријјәт һеч билмирди нә үчүн јығышыб.
33 Александры ҹамаатын арасындан чәкиб чыхартдылар, јәһудиләр ону габаға итәләдиләр. О, әли илә ишарә едиб өз мүдафиәсинә башламаг истәди.
34 Лакин ҹамаат онун јәһуди олдуғуну баша дүшәндә бир ағыздан бағырмаға башлады вә тәхминән ики саат: «Ефеслиләрин бөјүк Артемидасына ешг олсун!» — дејә гышгырды.
35 Нәһајәт, шәһәр катиби күтләни сакитләшдириб деди: «Еј ефеслиләр! Мәҝәр дүнјада елә бир адам вар ки, Ефесин бөјүк Артемиданын мәбәдинин вә ҝөјдән дүшмүш тәсвирин һимајәдары олдуғуну билмәсин?
36 Мадам ки бунлары сүбут етмәјә еһтијаҹ јохдур, чығыр-бағыр салыб дүшүнмәдән һәрәкәт етмәк сизә јарашмаз.
37 Ҝәтирдијиниз бу адамлар нә мәбәдимизи талајыблар, нә дә илаһәмиз һаггында ҝүлдән ағыр сөз дејибләр.
38 Она ҝөрә дә әҝәр Деметринин+ вә онун сәнәткар јолдашларынын кимдәнсә шикајәти варса, бујурсунлар, бунун үчүн мәһкәмә ҝүнләри, проконсуллар* вар. Гој орада бир-бириләрини иттиһам етсинләр.
39 Јох әҝәр башга бир шикајәтиниз варса, буна рәсми иҹласда бахылмалыдыр.
40 Буну билин ки, әсил тәһлүкә илә үз-үзә дурмушуг. Буҝүнкү һадисәјә ҝөрә бизи гијам галдырмагда иттиһам едә биләрләр, чүнки бу иғтишашы изаһ едәҹәк сәбәбимиз јохдур».
41 О, буну дејиб ҹамааты бурахды.
