1 Ишмуил 26:1—25

  • Давуд јенә Талутун ҹанына гыјмыр (1—25)

    • Давуд Јеһованын мәсһ едилмишинә еһтирам бәсләјир (11)

26  Бир мүддәт сонра зифләр+ Ҝибаһа+ Талутун јанына ҝәлиб дедиләр: «Давуд Јешимонун* гаршы тәрәфиндәки Һәгилә тәпәсиндә ҝизләнир».+  Талут Исраилдән 3000 сечмә дөјүшчү ҝөтүрүб Давуду ахтармаг үчүн Зиф чөллүјүнә ҝетди.+  О, Јешимонун гаршы тәрәфиндәки Һәгилә тәпәсиндә, јолун кәнарында ордуҝаһ гурду. Һәмин вахт Давуд чөллүкдә галырды. Она хәбәр вердиләр ки, Талут онун далынҹа чөллүјә ҝәлиб.  Давуд Талутун ҝәлдијини дәгигләшдирмәк үчүн адамлар ҝөндәрди.  Сонра Давуд Талутун ордуҝаһ гурдуғу јерә ҝәлди вә Талутла орду башчысы Нур оғлу Абнурун+ јатдығы јери ҝөрдү. Талут ордуҝаһын ортасында јатмышды, дөјүшчүләри исә чадырларыны онун әтрафында гурмушдулар.  Давуд һет+ Әхимәликә вә Сәрјанын оғлу+, Јуабын гардашы Абшаја+ деди: «Ким мәнимлә дүшәрҝәјә, Талутун јанына ҝедәр?» Абшај деди: «Мән ҝедәрәм».  Давудла Абшај ҝеҹәјлә гошунун јанына дүшдүләр вә ҝөрдүләр ки, Талут дүшәрҝәдә јатыб, низәси башынын јанында јерә санҹылыб. Абнур исә дөјүшчүләрлә онун дөврәсиндә јатырды.  Абшај Давуда деди: «Бу ҝүн Аллаһ дүшмәнини сәнә тәслим едиб.+ Иҹазә вер, бир низә зәрбәсилә ону јерә елә мыхлајым ки, икинҹи дәфә вурмаг лазым ҝәлмәсин».  Амма Давуд Абшаја деди: «Она әл дәјмә! Һеч Аллаһын мәсһ олунмушуна+ әл галдыран ҝүнаһсыз галар?»+ 10  Ардынҹа деди: «Јеһоваја анд олсун ки, Јеһова Өзү ону вураҹаг.+ О ја өз әҹәли илә өләҹәк+, ја да дөјүшдә һәлак олаҹаг.+ 11  Јеһованын мәсһ едилмишинә әл галдырмағы ағлыма белә, ҝәтирмәрәм!+ Бу, Јеһоваја ағыр ҝедәр! Онун башынын јанындакы низәни вә кузәни ҝөтүр, чыхаг ҝедәк». 12  Давуд Талутун башынын јанындакы низә илә кузәни ҝөтүрдү вә онлар ҝетдиләр. Һеч ким онлары ҝөрмәди.+ Јеһова дөјүшчүләри дәрин јухуја гәрг етдији үчүн һамысы јатмышды, нә дујуг дүшән, нә дә ојанан олду. 13  Давуд гаршы тәрәфә кечиб аралыда тәпәнин башында дурду, араларында хејли мәсафә вар иди. 14  Давуд дөјүшчүләри вә Нур оғлу Абнуру+ сәсләјиб деди: «Абнур, мәни ешидирсән?» Абнур деди: «Кимдир падшаһа сәсләнән?» 15  Давуд Абнура деди: «Иҝид дејилсән? Исраилдә сәнин кимиси јохдур. Бәс онда нијә һөкмдарынын кешијини чәкмирсән? Бир нәфәр дөјүшчү һөкмдарыны өлдүрмәјә ҝәлмишди.+ 16  Ишини јахшы ҝөрмүрсән! Јеһоваја анд олсун ки, сән өлүмә лајигсән! Чүнки һөкмдарынын, Јеһованын мәсһ едилмишинин+ кешијини чәкмирсән. Бах ҝөр падшаһын башынын јанындакы низә илә кузә+ һарададыр?» 17  Талут Давудун сәсини таныјыб деди: «Оғлум Давуд, бу, сәнин сәсиндир?»+ Давуд: «Бәли, һөкмдар, мәним сәсимдир», — деди вә 18  әлавә етди: «Нә үчүн падшаһым гулуну тәгиб едир?+ Ахы мән нә етмишәм? Нә ҝүнаһым вар?+ 19  Еј һөкмдар, риҹа едирәм, гулунун сөзләрини динлә. Әҝәр сәни мәнә гаршы галдыран Јеһовадырса, онда гој О, тахыл тәгдимәми гәбул етсин. Јох әҝәр инсандырса,+ гој Јеһова она ләнәт етсин. Чүнки онлар: “Ҝет, јад аллаһлара гуллуг ет”, дејиб мәни Јеһованын ирсиндән+ ајры салыблар. 20  Гој ганым Јеһованын һүзурундан кәнарда төкүлмәсин. Исраилин падшаһы дағларда, санки, кәклик овлајыр, бир бирәнин+ далынҹа дүшүб». 21  Талут деди: «Ҝүнаһ еләмишәм,+ оғлум Давуд, дала гајыт. Сәнә бир даһа хәтәр јетирмәјәҹәјәм. Чүнки бу ҝүн ҹанымы дәјәрли сајдын.+ Мән ахмаглыг еләмишәм, бөјүк сәһв етмишәм». 22  Давуд деди: «Будур падшаһын низәси. Бир адам ҝөндәр, ҝәлиб апарсын. 23  Һәр кәсин салеһлијинин, сәдагәтинин әвәзини Јеһова верәҹәк.+ Бу ҝүн Јеһова сәни мәнә тәслим етди, амма мән Јеһованын мәсһ едилмишинә әл галдырмаг истәмәдим.+ 24  Бу ҝүн сәнин ҹанын мәним үчүн дәјәрли олдуғу кими, гој мәним дә ҹаным Јеһованын ҝөзүндә дәјәрли олсун. Гој О, мәни һәр ҹүр дардан гуртарсын».+ 25  Талут Давуда деди: «Оғлум Давуд, гој Аллаһ сәнин мүкафатыны версин. Сән бөјүк ишләр ҝөрәҹәксән, мүтләг уғур газанаҹагсан».+ Сонра Давуд өз јолу илә ҝетди, Талут да өз јеринә гајытды.+

Һашијәләр

Диҝәр вариант: сәһранын, чөл-бијабанын.