1 Падшаһлар 13:1—34

  • Бејтелдәки гурбанҝаһа гаршы пејғәмбәрлик (1—10)

    • Гурбанҝаһ ики јерә бөлүнүр (5)

  • Аллаһ адамынын итаәтсизлији (11—34)

13  Бир Аллаһ адамы+ Јеһованын бујруғу илә Јәһудадан чыхыб Бејтелә ҝәлди. Бу вахт Әрубам гурбан түстүсү тәгдим етмәк үчүн гурбанҝаһын+ јанында дурмушду.  Аллаһ адамы Јеһованын бујруғу илә гурбанҝаһа сәсләнди: «Ај гурбанҝаһ! Ај гурбанҝаһ! Јеһова белә дејир: “Давуд евиндә Јушијјә+ адлы бир оғул дүнјаја ҝәләҹәк. О, сәнин үстүндә гурбан түстүсү тәгдим едән сәҹдәҝаһ каһинләрини елә сәнин үстүндәҹә гурбан ҝәтирәҹәк, сәнин үстүндә инсан сүмүкләри јандыраҹаг”».+  Аллаһ адамы һәмин ҝүн әламәт вериб деди: «Јеһованын вердији әламәт будур: гурбанҝаһ бөлүнәҹәк, үстүндәки күл јерә сәпәләнәҹәк».  Әрубам падшаһ Аллаһ адамынын Бејтелдәки гурбанҝаһ әлејһинә дедији сөзләри ешидәндә гурбанҝаһдан әлини узадыб деди: «Ону тутун!»+ О анда падшаһын узатдығы әли гуруду*, әлини өзүнә тәрәф чәкә билмәди.+  Јеһованын бујруғу илә Аллаһ адамынын вердији әламәтә ҝөрә гурбанҝаһ бөлүндү вә үстүндәки күл јерә дағылды.  Падшаһ Аллаһ адамына деди: «Хаһиш едирәм, мәндән өтрү Аллаһын Јеһоваја јалвар, дуа елә, гој мәнә рәһм еләсин, әлими әввәлки кими етсин».+ Аллаһ адамы Јеһовадан рәһм диләди вә падшаһын әли әввәлки кими олду.  Падшаһ Аллаһ адамына деди: «Ҝәл мәнимлә евимә ҝедәк, чөрәк је. Сәнә һәдијјә верим».  Лакин Аллаһ адамы падшаһа деди: «Мәнә һәтта евинин јарысыны версән белә, сәнинлә ҝетмәрәм, бу јердә чөрәк јејиб, су ичмәрәм.  Јеһова мәнә бујуруб: “Чөрәк јемә, су ичмә вә ҝетдијин јолла гајытма”». 10  Беләҹә, Аллаһ адамы башга јолла гајытды, Бејтелә ҝәлдији јолла ҝетмәди. 11  Бејтелдә бир гоҹа пејғәмбәр јашајырды. Онун оғуллары евә ҝәлиб Аллаһ адамынын һәмин ҝүн Бејтелдә етдикләрини, падшаһа дедикләрини она данышдылар. Һадисәни данышыб гуртаранда 12  аталары сорушду: «О, һансы јолла ҝетди?» Оғуллары јәһудалы Аллаһ адамынын ҝетдији јолу ҝөстәрдиләр. 13  О, оғулларына деди: «Мәним үчүн ешшәји паланлајын». Оғуллары ешшәји паланладылар, о да миниб ҝетди. 14  О, Аллаһ адамынын изинә дүшүб ону бөјүк ағаҹын алтында отуран тапды. Ондан сорушду: «Јәһудадан ҝәлән Аллаһ адамы сәнсән?»+ О: «Бәли», — дејә ҹаваб верди. 15  Гоҹа она деди: «Дур бизә ҝедәк, бир тикә чөрәк је». 16  Анҹаг о деди: «Дәвәтини гәбул едиб сәнинлә гајыда билмәрәм, сәнинлә бу јердә чөрәк јејиб су ичә билмәрәм. 17  Јеһова мәнә белә дејиб: “Орада нә чөрәк је, нә дә су ич. Ҝетдијин јолла да ҝери гајытма”». 18  Онда гоҹа она деди: «Мән дә сәнин кими пејғәмбәрәм. Јеһованын бујруғу илә бир мәләк мәнә деди: “Ону гајтарыб евинә ҝәтир, гој чөрәк јејиб су ичсин”». О, Аллаһ адамыны алдатды. 19  Аллаһ адамы онунла гајытды вә онун евиндә чөрәк јејиб су ичди. 20  Онлар һәлә сүфрә архасында отуранда Аллаһ адамыны јолдан гајтаран пејғәмбәрә Јеһованын сөзү назил олду. 21  Пејғәмбәр јәһудалы Аллаһ адамына хитабән деди: «Јеһова белә дејир: “Сән Јеһованын әмриндән чыхдын, Аллаһын Јеһованын сәнә вердији әмрә итаәт етмәдин, 22  ҝери гајыдыб сәнә “чөрәк јемә, су ичмә” дејилән бу јердә чөрәк јејиб, су ичдин. Она ҝөрә дә мејитин ата-бабаларынын гәбринә гојулмајаҹаг”».+ 23  Аллаһ адамы чөрәк јејиб су ичәндән сонра гоҹа пејғәмбәр онун үчүн ешшәји паланлады. 24  О јола дүшдү. Јолда габағына шир чыхыб ону өлдүрдү.+ Онун мејити јолда сәрилиб галды. Ешшәклә шир ҹәсәдин јанында дурмушду. 25  Јолдан кечәнләр јолда сәрилиб галан ҹәсәди вә онун јанында дуран шири ҝөрдүләр вә гоҹа пејғәмбәр јашајан шәһәрә ҝедиб ҝөрдүкләрини данышдылар. 26  Ону јолдан гајтаран пејғәмбәр буну ешидән кими деди: «О, Јеһованын әмриндән чыхан Аллаһ адамыдыр.+ Јеһова ону ширин пәнҹәсинә верди. Јеһованын дедији кими, шир ону парчалајыб өлдүрдү».+ 27  Сонра о, оғулларына деди: «Мәним үчүн ешшәји паланлајын». Онлар ешшәји паланладылар. 28  О ҝедиб јолда сәрили галан мејити тапды. Ешшәк вә шир мејитин јанында дурмушду. Шир мејити јемәмиш, ешшәји парчаламамышды. 29  Пејғәмбәр Аллаһ адамынын ҹәсәдини галдырыб ешшәјин белинә гојду вә ону ағлајыб дәфн етмәк үчүн өз јашадығы шәһәрә апарды. 30  О, мејити өзү үчүн дүзәлтдији гәбрә гојду вә: «Гардашым вај!» — дејиб ону ағлады. 31  Ону дәфн едәндән сонра оғулларына деди: «Мән өләндә мәни Аллаһ адамыны дәфн етдијим јердә дәфн едәрсиниз. Сүмүкләрими онун сүмүкләринин јанына гојарсыныз.+ 32  Јеһованын бујруғу илә Бејтелдәки гурбанҝаһын вә Сәмәријјәнин шәһәрләриндәки сәҹдәҝаһларда тикилән ибадәтханаларын әлејһинә онун дедији сөз+ мүтләг јеринә јетәҹәк».+ 33  Бүтүн бунлардан сонра да Әрубам тутдуғу пис јолдан дөнмәди. О, халгын арасындан сәҹдәҝаһларда хидмәт етмәк үчүн каһинләр тәјин едирди.+ О, каһин олмаг истәјән һәр кәси, «гој сәҹдәҝаһ каһини олсун!» дејиб каһин тәјин едирди.+ 34  Әрубам евинин бу ҝүнаһы+ онларын мәһвинә, јер үзүндән јох едилмәләринә баис олду.+

Һашијәләр

Јахуд ифлиҹ олду.