2 Ишмуил 12:1—31

  • Натан пејғәмбәр Давуду мәзәммәт едир (1—15а)

  • Бадсәбанын оғлу өлүр (15б—23)

  • Бадсәба Сүлејманы дүнјаја ҝәтирир (24, 25)

  • Раббаһ шәһәри зәбт едилир (26—31)

12  Јеһова Натаны+ Давудун јанына ҝөндәрди. Натан Давудун јанына ҝәлиб+ белә бир әһвалат данышды: «Бир шәһәрдә ики киши вар иди. Онлардан бири варлы, о бириси касыб иди.  Варлы кишинин сајсыз-һесабсыз сүрүләри, нахырлары вар иди.+  Касыбын исә алдығы балаҹа гузудан савајы һеч нәји јох иди.+ Киши бу гузуну бәсләјир, өз јанында бөјүдүр, оғулларындан ајырмырды. Гузуја өз тикәсиндән једиздирир, ону өз ҹамындан ичиздирир, гојнунда јатыздырырды. Гузу она доғма гызы кими иди.  Бир ҝүн варлы кишинин гонағы ҝәлди. Анҹаг киши гонағына јемәк һазырламаг үчүн өз сүрүсүндән, нахырындан һејван гыјмады, ҝедиб касыбын гузусуну кәсди, гонағы үчүн јемәк һазырлады».+  Буну ешитҹәк Давудун кишијә гәзәби аловланды. О, Натана деди: «Јеһоваја анд олсун,+ бу киши өлүмә лајигдир!  Инсафсызлыг етдијинә ҝөрә гузунун әвәзини дөрд гат өдәмәлидир».+  Натан Давуда деди: «Һәмин адам сәнсән! Исраилин Аллаһы Јеһова белә дејир: “Мән сәни мәсһ едиб Исраилә падшаһ гојдум.+ Сәни Талутун әлиндән гуртардым.+  Сәнә ағанын евини вердим.+ Ағанын арвадларыны гојнуна салдым.+ Исраил вә Јәһуда нәсилләрини сәнә вердим.+ Бу, аз идисә, бундан артығыны едәрдим.+  Нә үчүн сән Јеһованын сөзүнү тапдалајыб Онун өнүндә пис иш тутдун? Һет Урјајы гылынҹын ағзына вердин!+ Ону әмуниләрин гылынҹы илә өлдүрүб+ арвадыны өзүнә арвад етдин.+ 10  Сән ки Мәнә хор бахыб һет Урјајын арвадыны өзүнә арвад етдин, бундан сонра евиндән гылынҹ әскик олмајаҹаг”.+ 11  Јеһова белә дејир: “Өз евинин ичиндән башына бәла ҝәтирәҹәјәм.+ Ҝөзүн ҝөрә-ҝөрә арвадларыны ҝөтүрүб башгасына верәҹәјәм,+ о, ҝүнүн ҝүнорта чағы арвадларынла јатаҹаг.+ 12  Сән ҝизлиндә етдин,+ Мән исә буну ҝүнүн ҝүнорта чағы бүтүн Исраилин ҝөзү гаршысында едәҹәјәм”». 13  Давуд Натана деди: «Јеһоваја гаршы ҝүнаһ етмишәм».+ Натан Давуда ҹаваб верди: «Јеһова ҝүнаһындан кечир.+ Сән өлмәјәҹәксән.+ 14  Амма бу һәрәкәтинлә Јеһоваја гаршы бөјүк һөрмәтсизлик ҝөстәрдијин үчүн доғулан оғлун өләҹәк». 15  Натан өз евинә ҝетди. Јеһова Давудун Урјајын арвадындан доғулан ушағынын ҹанына азар салды. 16  Давуд ушаға ҝөрә Аллаһа јалвармаға башлады. Оруҹ тутду, отағына ҝириб бүтүн ҝеҹәни јердә сәрили галды.+ 17  Евинин ағсаггаллары башына топлашыб ону јердән галдырмаг истәдиләр. Анҹаг о галхмады, онларла чөрәк јемәди. 18  Једдинҹи ҝүн көрпә өлдү. Давудун хидмәтчиләри ушағын өлдүјүнү она демәјә горхдулар. Онлар дејирдиләр: «Ушаг һәлә сағ оланда ону дилә тутдуг, амма о, бизә гулаг асмады. Инди она неҹә дејәк ки, ушаг өлүб. Әлиндән бир хәта чыхар». 19  Давуд әјанларынын өз араларында пычылдашдығыны ҝөрәндә баша дүшдү ки, ушаг өлүб. Онлардан сорушду: «Ушаг өлүб?» Онлар: «Бәли», — дејә ҹаваб вердиләр. 20  Онда Давуд јердән галхды, јујунуб әтирли јағла јағланды,+ палтарларыны дәјишди вә Јеһованын евинә ҝедиб+ сәҹдә гылды. Сонра евинә гајыдыб јемәк истәди. Јемәк ҝәтирдиләр вә о једи. 21  Әјанлары дедиләр: «Сән нијә белә едирсән? Ушаг сағ оланда оруҹ тутуб ағлајырдын, өләндә исә галхыб чөрәк јејирсән». 22  О деди: «Тифил сағ оланда оруҹ тутуб+ ағлајырдым, фикирләширдим, ким билир, бәлкә, Јеһова мәнә рәһм едиб ону сағ сахлады.+ 23  Инди исә ушаг өлүб, даһа нә үчүн оруҹ тутум? Мәҝәр ону гајтара биләҹәјәм?+ О даһа мәним јаныма гајыдан дејил,+ мән онун јанына ҝедәҹәјәм».+ 24  Давуд арвады Бадсәбаны+ овундурду. Онун отағына ҝедиб онунла јахынлыг етди. Вәдәси тамам оланда гадын бир оғлан доғду. Ушағын адыны Сүлејман*+ гојдулар. Ушаг Јеһоваја чох әзиз олду.+ 25  Аллаһ Натан+ пејғәмбәри ҝөндәриб ушағын адыны Јәдидјә* гојду. Чүнки ушаг Јеһоваја чох әзиз иди. 26  Јуаб әмуниләрин+ Раббаһ шәһәринә+ гаршы вурушурду. О, падшаһ шәһәрини тутду+ 27  вә Давуда гасид ҝөндәриб деди: «Раббаһа гаршы дөјүшүб+ шәһәрин су мәнбәләрини* әлә кечирмишәм. 28  Инди галан гошунлары топла, ҝәл шәһәрә гаршы ордуҝаһ гур. Јохса шәһәри мән алаҹағам, гәләбә мәним адыма јазылаҹаг». 29  Давуд гошуну јығыб Раббаһын үстүнә ҝетди вә һүҹум едиб шәһәри алды. 30  О, Мәлкумун башындан гызыл таҹы ҝөтүрдү. Гызылын чәкиси бир талант* иди, таҹ даш-гашла бәзәдилмишди. Таҹы Давудун башына гојдулар. О һәм дә шәһәрдән чохлу гәнимәт әлә кечирди.+ 31  Шәһәрин әһалисини көчүрдү. Онлары даш кәсән мишарларла, кәсиҹи дәмир аләтләрлә, дәмир балталарла ҝөрүлән ишләрә вә кәрпиҹ һазырлама ишинә тәһким етди. О, әмуниләрин бүтүн шәһәрләриндә белә етди. Ахырда Давуд гошуну илә бирликдә Јерусәлимә гајытды.

Һашијәләр

Ибраниҹә сүлһ мәнасыны верән сөзүн көкүндән әмәлә ҝәлиб.
Мәнасы: Јаһын севимлиси.
 Һәрфән: сулар шәһәрини.
Талант 34,2 кг-а бәрабәрдир. Б14 әлавәсинә бах.