2 Ишмуил 13:1—39
13 Давудун оғлу Абсаламын Тамар адында бир ҝөзәл баҹысы вар иди.+ Давудун оғлу Әмнун+ она ашиг олмушду.
2 Әмнун баҹысы Тамарын дәрдиндән дәли-диванә иди. Гыз бакирә олдуғундан она әл дәјмәк Әмнуна мүшкүл ҝөрүнүрдү.
3 Әмнунун Јәһунәдаб+ адында досту вар иди. Јәһунәдаб Давудун гардашы Шимјаһын+ оғлу иди, өзү дә јаман һијләҝәр иди.
4 О, Әмнуна деди: «Ҝөрәсән, шаһзадә нијә ҝүнү-ҝүндән саралыб солур? Бәлкә, дәрдини ачыб дејәсән?» Әмнун деди: «Гардашым Абсаламын баҹысы Тамара ашиг олмушам».+
5 Јәһунәдаб она деди: «Ҝет јатағына узан, өзүнү нахошлуға вур. Атан сәнә баш чәкмәјә ҝәләндә она де: “Гој баҹым Тамар ҝәлиб мәнә јемәк версин. Гој о, ҝөзүмүн габағында нахош јемәји һазырласын, мән дә онун әлиндән јејим”».
6 Әмнун узаныб өзүнү нахошлуға вурду. Падшаһ Әмнуна баш чәкмәјә ҝәләндә о деди: «Гој баҹым Тамар ҝәлиб ҝөзүмүн габағында ики көкә биширсин, мән дә онун әлиндән јејим».
7 Давуд Тамара хәбәр ҝөндәрди: «Гардашын Әмнунун евинә ҝет, она јемәк бишир».
8 Тамар гардашы Әмнунун евинә ҝәлди, о, јатагда иди. Гыз хәмир јоғурду, онун ҝөзүнүн габағында көкә биширди.
9 Көкәләри тавадан ҝөтүрүб онун габағына ҝәтирди. Амма Әмнун јемәди. О деди: «Һамы бурадан чыхсын!» Һамы чыхды.
10 Әмнун Тамара деди: «Јемәји мәним јатаг отағыма апар. Орада сәнин әлиндән јејим». Тамар биширдији көкәләри ҝөтүрүб гардашы Әмнунун јатаг отағына апарды.
11 Јахынлашыб ону једиздирмәк истәјәндә Әмнун гызы тутуб деди: «Ҝәл јатағыма, баҹым».
12 Амма гыз она деди: «Јох, гардаш! Намусуму ләкәләмә. Исраилдә белә шеј етмәк олмаз.+ Бу ҹүр бинамуслуг етмә.+
13 Бу ләкәни үстүмдән неҹә силәрәм? Сәнин өзүнә дә Исраилдә бигејрәт дејәрләр. Мәни падшаһдан истә, о, јох демәз».
14 Амма Әмнун гызын сөзүнә мәһәл гојмады. О, гызы зорлајыб намусуну ләкәләди.
15 Сонра Әмнунун гыздан зәһләси ҝетди. Белә ки, онун гыза нифрәти севҝисиндән ҝүҹлү олду. Әмнун она деди: «Дур, рәдд ол!»
16 Гыз она деди: «Јох, гардаш. Мәни говмағын башыма ҝәтирдијин писликдән дә бетәр олар!» Лакин Әмнун гыза гулаг асмады.
17 Әмнун нөкәри чағырыб деди: «Буну бурадан чыхар, гапыны да далынҹа бағла».
18 (Гыз бакирә шаһ гызларынын ҝејдији нахышлы* хәләтдә иди.) Әмнунун нөкәри гызы бајыра чыхарыб далынҹа гапыны бағлады.
19 Тамар башына күл әләди,+ нәфис хәләтинин јахасыны ҹырды. Башына дөјә-дөјә, ағлаја-ағлаја чыхыб ҝетди.
20 Абсалам+ баҹысындан сорушду: «Сәнә гардашын Әмнун тохунуб? Ејби јохдур, баҹы, сакитләш. О, сәнин гардашындыр.+ Чох үрәјинә салма». Беләликлә, Тамар тәнһалыға чәкилиб гардашы Абсаламын евиндә јашады.
21 Бу һадисә Давуд падшаһын гулағына чатанда о, бәрк гәзәбләнди.+ Амма о, Әмнунун хәтринә дәјмәди. Чүнки ону чох севирди. Әмнун онун илк оғлу иди.
22 Абсалам да Әмнуна бир кәлмә олсун, нә јахшы, нә пис сөз демәди. Амма баҹысы Тамарын намусуна тохундуғу үчүн+ Әмнуна кин сахлајырды.+
23 Үстүндән ики ил кечди. Абсалам Әфраимин+ јахынлығында, Баал-Һәзурда гојунларыны гырхдырырды. Абсалам шаһзадәләрин һамысыны ора дәвәт етмишди.+
24 О, падшаһын јанына ҝәлиб деди: «Бу гулун гојунларыны гырхыр. Хаһиш едирәм, гој падшаһ әјанлары илә ора, јаныма тәшриф бујурсун».
25 Падшаһ исә Абсалама деди: «Јох, бала. Һамымыз ҝетсәк, сәнә јүк оларыг». Абсалам падшаһы дилә тутса да, о разылашмады, анҹаг она хејир-дуа верди.
26 Онда Абсалам деди: «Инди ки сән ҝетмирсән, һеч олмаса гој гардашым Әмнун бизимлә ҝетсин».+ Падшаһ она деди: «О, нә үчүн сизинлә ҝетсин?»
27 Лакин Абсаламын тәкидиндән сонра падшаһ Әмнуну вә бүтүн шаһзадәләри онунла ҝөндәрди.
28 Абсалам нөкәрләринә әмр етди: «Сәрвахт олун, елә ки Әмнун шәрабдан мејхош олду, сизә “Әмнуну вурун” дејәҹәјәм. Сиз дә ону вуруб өлдүрәрсиниз. Горхмајын. Бу, мәним әмримдир. Мөһкәм, ҹәсур олун».
29 Нөкәрләр Абсаламын тапшырдығы кими, вуруб Әмнуну өлдүрдүләр. Онда о бири шаһзадәләр өз гатырларына миниб гачдылар.
30 Онлар һәлә јолда оланда Давуда хәбәр ҝәлди: «Абсалам бүтүн шаһзадәләри өлдүрүб, бири дә сағ галмајыб».
31 Буну ешитҹәк падшаһ галхыб јахасыны ҹырды вә јерә сәрилди. Бүтүн әјанлар јахаларыны ҹырыб онун јанында дурдулар.
32 Давудун гардашы Шимјаһын+ оғлу Јәһунәдаб+ деди: «Ағам бүтүн шаһзадәләрин өлдүјүнү зәнн етмәсин. Тәкҹә Әмнун өлүб.+ Бу, Абсаламын әмри олуб.+ Әмнун онун баҹысы Тамарын намусуну ләкәләдији ҝүндән о, бу нијјәтдә иди.+
33 Ағам падшаһ, “бүтүн шаһзадәләр өлүб” сөзүнү үрәјинә салма, тәкҹә Әмнун өлүб».
34 Абсалам исә гачыб ҝетмишди.+ Ҝөзәтчи башыны галдырыб баханда ҝөрдү ки, архадакы јолдан, дағын јамаҹындан бөјүк бир дәстә ҝәлир.
35 Јәһунәдаб+ падшаһа деди: «Будур, шаһзадәләр гајыдыр. Бу гулунун дедији дүз чыхды».
36 О, сөзүнү гуртарар-гуртармаз шаһзадәләр һөнкүрә-һөнкүрә ичәри дахил олдулар. Падшаһ да, әјанлары да һөнкүрүрдүләр.
37 Абсалам гачыб Гәшур падшаһы Амиһуд оғлу Талмајын+ јанына ҝетди. Давуд хејли мүддәт оғлу үчүн јас сахлады.
38 Гәшура+ гачан Абсалам үч ил орада јашады.
39 Вахт кечди, Давуд падшаһ Әмнунун өлүмү илә барышды. О, Абсаламы ҝөрмәк истәди.
Һашијәләр
^ Јахуд хүсуси.
