Davud peyğəmbər Allahın yaratdıqlarına baxıb Onun gözəl xüsusiyyətləri üzərində düşünürdü. O, bütün həyatını Allaha xidmət edərək keçirmişdi.

139:14

• «Şükür Sənə! Nə heyrətli, nə ecazkar yaradılmışam!»

139:15

• «Gizli yerdə xəlq ediləndə, anamın bətnində parçatək toxunanda sümüklərim Səndən gizli deyildi»

139:16

• «Gözlərin rüşeymimi görmüşdü... Bədənimin bütün hissələri... Sənin kitabında yazılmışdı»