Əyyub 32:1—22
32 Beləcə, bu üç kişi daha cavab vermədi, çünki Əyyub öz salehliyinə əmin idi.+
2 Amma Ram nəslindən buzi+ Bərəkil oğlu Əlihu bərk qəzəbli idi. O, Əyyuba çox hirslənmişdi, çünki Əyyub Allahı yox, özünü haqlı çıxarmağa çalışırdı.+
3 Əyyubun üç yoldaşına da bərk qəzəblənmişdi, çünki onlar Əyyuba düzgün cavab verə bilməmiş, Allah haqda nahaq sözlər söyləmişdilər.+
4 Əlihu onlardan yaşca kiçik idi, buna görə Əyyuba söz demək üçün durub gözləyirdi.+
5 Görəndə ki, bu üç nəfərin daha deməyə sözü yoxdur, qəzəbdən alışıb-yandı.
6 Beləliklə, buzi Bərəkil oğlu Əlihu sözə başladı:
«Mən cavanam,Siz isə ahıl yaşdasınız.+
Buna görə hörmət edib səsimi çıxarmadım,+Bildiklərimi danışmağa cürət etmirdim.
7 Dedim: “Qoy yaş danışsın,Qoy uzun ömür hikmət öyrətsin”.
8 Lakin insana dərrakə verən ondakı ruhdur,Qüdrət Sahibinin nəfəsidir.+
9 Ağıl təkcə yaşda deyil,Düzgünlüyü ancaq ahıllar anlamır.+
10 Buna görə deyirəm: “Mənə qulaq asın,Mən də bildiklərimi söyləyim”.
11 Baxın, siz danışanda mən gözlədim.
Siz söz axtararkən+Fikirlərinizə qulaq asdım.+
12 Diqqət kəsildim,Heç biriniz Əyyubun səhv olduğunu göstərə bilmədiniz,Onun dəlillərinə cavab verə bilmədiniz.
13 Buna görə də: “Biz hikmət sahibiyik,Onu təkzib edən insan deyil, Allahdır”, — deməyin!
14 Onun sözləri mənə yönəlməmişdi,Ona cavabım da sizin dəlillərinizlə olmayacaq.
15 Onlar çaşıb qalıb, ağızlarını yumublar,Deməyə söz tapmırlar.
16 Gözlədim, daha danışmadılar,Lal-dinməz durublar, cavab vermirlər.
17 Mən də sözümü deyəcəyəm,Bildiklərimi söyləyəcəyəm.
18 Çünki sinəm sözlə doludur,İçimdəki ruh məni vadar edir.
19 Ağzı bağlı şərab kimidir içim,Təzə tuluq kimi indi partlayacaq.+
20 Qoy bir kəlmə deyim, rahatlanım,
Ağzımı açıb danışım.
21 Heç kimin tərəfini tutmayacağam,+Heç bir insana yaltaqlanmayacağam,
22 Mən yaltaqlıq nədir bilmirəm.
Belə etsəm, Yaradan məni dərhal yox edər!
