Nəğmələr Nəğməsi 1:1—17
1 Süleymanın qoşduğu nəğmələr nəğməsi.+
2 «Qoy ləblərin məni öpsün,Çün nəvazişlərin şərabdan şirindir.+
3 Ətirinin qoxusu nə xoşdur,+
Adın başa tökülən ətirli yağ kimidir.+
Buna görə qızlar sənə aşiqdir.
4 Məni özünlə apar, gəl qaçaq.
Padşah məni içəri otaqlarına gətirib!
Gəl birgə sevinib-şadlanaq,
Nəvazişlərini şərabdan çox vəsf edək.
Axı qızlar sənə aşiq olmasın, neyləsin!
5 Ey Yerusəlim qızları, qara olsam da, qəşəngəm,Qədar+ çadırları kimi, Süleymanın çadırlarının+ qumaşı kimi.
6 Baxmayın rəngim belə qaradır,Məni günəş qaraldıb baxışlarıyla.
Anamın oğulları mənə hirslənmişdilər,Məni üzüm bağlarına göz olmağa göndərmişdilər,Mənsə heç öz bağıma göz ola bilmədim.
7 Ey istəkli yarım,Söylə, sürünü harada otarırsan,+Günortalar haralarda yatırırsan?
Söylə ki, yaslı qadınlartək yaşmaq vurubYoldaşlarının sürüləri arasında gəzməyim».
8 «Ey gözəllər gözəli, bilmirsənsə,Sürünün izi ilə get.Çəpişlərini çobanların çadırları yanında otar».
9 «Ey sevgilim, sən fironun arabalarına qoşulmuş madyana+ bənzəyirsən.
10 Yanaqların bəzəklər* arasında,Gərdənin boyunbağı içində nə gözəldir.
11 Sənə gümüşlə bəzənmişQızıl həlqələr düzəldərik».
12 «Padşah süfrə arxasında oturarkənƏtirimin+ qoxusu yayılır.
13 Məhbubum gecələr qoynumdakıƏtirli mürr+ kisəsi kimidir.
14 Məhbubum mənim üçünEyn-Gedi+ üzümlüklərində bir dəstə xınagülü+ kimidir».
15 «Ah dilbərim, gözəlsən!
Gözəlsən, göyərçin gözlüsən!»+
16 «Ey məhbubum, nə gözəlsən, nə qədər şirinsən!+
Yatağımız yaşıl çəməndir.
17 Evimizin dirəkləri sidrlər,Tirləri ardıc ağaclarıdır.
Haşiyələr
^ Digər variant: hörüklər.
