Nəhəmya 9:1—38
9 Həmin ayın iyirmi dördüncü günündə israillilər bir yerə toplaşdılar. Onlar çul geyinib oruc tutdular və başlarına torpaq səpdilər.+
2 Mənşəcə israilli olanlar bütün yadellilərdən ayrıldılar+ və durub həm öz günahlarını, həm də atalarının təqsirlərini etiraf etdilər.+
3 Sonra günün üç saatı* Allahları Yehovanın verdiyi Tövrat* kitabını ayaq üstə durduqları yerdə ucadan oxudular.+ Üç saat isə Allahları Yehovaya günahlarını etiraf etdilər, Ona səcdə qıldılar.
4 Yeşu, Bənni, Qədmail, Şəbani, Bünni, Şərbiya+, Bənni və Kənani lavililərin kürsüsündə+ durub uca səslə Allahları Yehovaya yalvardılar.
5 Lavililərdən Yeşu, Qədmail, Bənni, Həşbənya, Şərbiya, Hudya, Şəbani və Fəthi dedilər: «Qalxın! Allahınız Yehovaya əbədiyyən mədhlər söyləyin!+ Ey Allah, qoy şanlı adını mədh etsinlər, o adını ki vəsfinə heç bir tərif, heç bir alqış yetməz.
6 Ey Yehova, Sən təksən.+ Göyləri, göylərin göyünü, göylərin bütün ordusunu, yeri və üzərindəki hər şeyi, dənizləri və içindəkiləri Sən yaratmısan. Onların hamısını yaşadan Sənsən, göylərin ordusu Sənin hüzurunda səcdə qılır.
7 İbramı+ seçib kəldanilərin Ur şəhərindən+ çıxaran, ona İbrahim+ adını verən Allah Sənsən, ey Yehova.
8 Onun Sənə qəlbən sadiq olduğunu gördün.+ Onunla əhd bağladın ki, kənanilərin, hetlərin, amorilərin, fərizilərin, yəbusilərin və girqaşilərin torpağını onun övladlarına* verəcəksən.+ Sən sözünün üstündə durdun, çünki haqsan.
9 Ata-babalarımızın Misirdə çəkdiyi əzab-əziyyəti gördün,+ Qırmızı dənizin sahilində fəryadlarını eşitdin.
10 Fironun, onun qulluqçularının və bütün xalqının əleyhinə əlamət və möcüzələr göstərdin,+ çünki ata-babalarımıza verdikləri zülmdən agah idin.+ O vaxt adını ucaltdın, adın bu günə kimi ucadır.+
11 Onların önündə dənizi yardın, quru yolla dənizi keçdilər.+ Onları təqib edənləri isə daş təki azğın suların dibinə atdın.+
12 Gündüzlər bulud sütunu ilə onlara bələdçilik edirdin, gecələrsə alov sütunu ilə yollarını işıqlandırıb onlara yol göstərirdin.+
13 Sina dağına endin,+ onlarla göylərdən danışdın.+ Onlara adil hökmlər, etibarlı qanunlar, gözəl qaydalar və əmrlər verdin.+
14 Onlara müqəddəs şənbəni buyurdun,+ qulun Musa vasitəsilə qanun, əmrlər və qaydalar verdin.
15 Ata-babalarımız acanda göylərdən çörək yetirdin,+ susayanda qayadan su çıxardın.+ Onlara buyurdun ki, and içərək vəd etdiyin torpağa girib ora sahib olsunlar.
16 Lakin ata-babalarımız qürrələndilər,+ dikbaş+ oldular, Sənin əmrlərinə tabe olmadılar.
17 Sənə qulaq asmadılar,+ onların arasında göstərdiyin möhtəşəm işlərini xatırlamadılar, dikbaş oldular, Misir köləliyinə qayıtmaq üçün özlərinə başçı seçdilər.+ Amma Sən onları tərk etmədin,+ çünki Sən bağışlayan, rəhmli, mərhəmətli, səbirli, məhəbbəti bol+ Allahsan.
18 Onlar özləri üçün tökmə dana düzəldib “bizi Misirdən çıxaran Allahımız budur”+ deyəndə, Sənə qarşı sayğısızlıq etməkdən əl çəkməyəndə
19 Sən mərhəmətinin böyüklüyünə görə onları səhrada tərk etmədin.+ Gündüzlər bulud sütunu onlara bələdçilik edirdi, gecələrsə alov sütunu yollarını işıqlandırıb onlara yol göstərirdi. Heç vaxt üstlərindən əskik olmurdu.+
20 Öz gözəl ruhunla onlara anlayış verdin.+ Onlardan mannanı əsirgəmədin,+ susayanda onlara su verdin.+
21 Qırx il səhrada onları bəslədin,+ heç nədən korluq çəkmədilər. Paltarları süzülmədi,+ ayaqları şişmədi.
22 Məmləkətləri və xalqların torpaqlarını hissə-hissə bölüşdürüb onlara verdin.+ Onlar Həşbun padşahı Sihunun,+ Başan padşahı Oqun+ torpaqlarına sahib oldular.
23 Övladlarını göydəki ulduzlar qədər çoxaltdın.+ Sonra onları ata-babalarına vəd etdiyin, girib sahib olacaqlarını dediyin diyara gətirdin.+
24 Övladları gəlib o torpağa sahib oldular.+ Oranın sakinlərini — kənaniləri onlara tabe etdin,+ oradakı padşahları və xalqları onlara təslim etdin ki, onlarla istədikləri kimi rəftar etsinlər.
25 Onlar qala-şəhərləri, bərəkətli torpağı fəth etdilər,+ naz-nemətlə dolu evlərə, qazılmış hovuzlara, üzüm və zeytun bağlarına+, çoxlu meyvə ağaclarına sahib oldular. Xalq doyunca yeyir, bəslənir, Sənin bol kəramətindən ləzzət alırdı.
26 Lakin onlar Sənin itaətindən çıxdılar,+ Sənə qarşı üsyan etdilər, verdiyin Qanuna arxa çevirdilər. Xəbərdarlıq edərək onları Sənə tərəf döndərməyə çalışan peyğəmbərlərini öldürdülər, sayğısızlıq etməkdən əl çəkmədilər.+
27 Buna görə onları hər dəfə düşmənlərinin əlinə verirdin,+ onlara zülm çəkdirirdilər.+ Darda olanda Sənə fəryad edirdilər, onları göylərdən eşidirdin. Mərhəmətinin böyüklüyünə görə onlara xilaskar yetirirdin, xalqını düşmən əlindən qurtarırdılar.+
28 Elə ki əmin-amanlığa çıxırdılar, yenə Sənin önündə pis işlər görürdülər.+ Sən də onları düşmən əlinə təslim edirdin, düşmən onların üstündə ağalıq edirdi.+ Onda Sənə tərəf dönüb imdad diləyirdilər,+ Sən də göylərdən fəryadlarını eşidirdin, mərhəmətinin böyüklüyünə görə+ hər dəfə onları xilas edirdin.
29 Qanununa tərəf döndərmək üçün onlara xəbərdarlıq edirdin. Onlarsa təkəbbür göstərib əmrlərinə tabe olmurdular,+ qayda-qanunlarını, hökmlərini pozub günah edirdilər. Halbuki bu hökmlərə əməl edən həyat tapar.+ Amma onlar inadla Sənə arxa çevirir, dikbaşlıq edirdilər, Sənə qulaq asmırdılar.
30 Sən isə uzun illər boyu onlara səbir edir,+ ruhunla, peyğəmbərlərin vasitəsilə onlara xəbərdarlıq edirdin, ancaq onlar qulaq asmırdılar. Axırda onları ətrafdakı xalqların əlinə verdin.+
31 Lakin mərhəmətinin böyüklüyünə görə onları atmadın, məhv etmədin.+ Çünki Sən rəhmli və mərhəmətli Allahsan.+
32 Ey ulu, qüdrətli, zəhmli Allah! Sən əhdinə sadiq qaldın, məhəbbət göstərdin.+ İndi, ey Allahımız, Aşşur padşahlarının+ dövründən bu günə qədər bizim çəkdiyimiz, padşahlarımızın, başçılarımızın+, kahinlərimizin+, peyğəmbərlərimizin+, ata-babalarımızın, Öz xalqının çəkdiyi əzab-əziyyətə biganə yanaşma.
33 Nələr gəlməyib başımıza, amma bütün bunlarda Sən haqlı olmusan, pis işlər görən biz olmuşuq,+ Sənsə sadiq davranmısan.
34 Padşahlarımız, başçılarımız, kahinlərimiz, ata-babalarımız Sənin Qanununa əməl etmədi, əmrlərinə, xəbərdarlıq etmək üçün verdiyin öyüdlərə məhəl qoymadılar.
35 Hətta öz səltənətlərində olanda, bəxş etdiyin bol nemətlərdən ləzzət alanda, verdiyin geniş, bərəkətli torpaqda yaşayanda belə, Sənə qulluq etmədilər,+ pis işlərindən əl çəkmədilər.
36 Budur, bu gün biz köləyik.+ Barı ilə, bərəkəti ilə bəslənmək üçün ata-babalarımıza verdiyin həmin torpaqda köləyik.
37 Bu torpağın bol məhsulu günahlarımıza görə üzərimizə qoyduğun yadelli padşahlara nəsib olur.+ Onlar bizimlə, heyvanlarımızla istədikləri kimi rəftar edirlər. Zülm-zillət içindəyik.
38 Bu səbəbdən biz yazılı surətdə əhd bağlayıb üzərimizə öhdəçilik götürürük.+ Bu əhd başçılarımızın, lavililərin və kahinlərimizin+ möhürü ilə təsdiqlənir».
