«Nəhayət, qardaşlarım, doğru, vacib, saleh, pak, sevilməli, şərəfli, nəcib, tərifəlayiq nə varsa, bunlar haqda düşünün» (Filippililərə 4:8, «Yeni Dünya Tərcüməsi»).

 «Nəhayət, qardaşlar, doğru, ləyaqətli, saleh, pak, cazibəli, etibarlı nə varsa, əgər əla və tərifə layiq nə varsa, bunları düşünün» (Filippililərə 4:8, «Müqəddəs Kitab Şirkəti—2009»).

 İnsanların nə düşündüyü Allah üçün maraqlıdır, çünki düşüncələrimiz davranışımıza təsir edir (Zəbur 19:14; Mark 7:20—23). Buna görə də Allahı razı salmaq istəyən insanlar Onun gözündə pis olan şeylər haqqında deyil, Onu razı salan şeylər haqqında düşünür.

 Bu ayədə daim üzərində düşünməli olduğumuz səkkiz amil vurğulanır. Bunlar barədə düşünməyi özümüzdə vərdişə çevirməliyik.

•   «Doğru». Doğru dedikdə dürüst və etibarlı olan şeylər, məsələn, Allahın Kəlamındakı həqiqət nəzərdə tutulur (1 Timutiyə 6:20).

•   «Vacib». Bu ifadə əhəmiyyətsiz, ötəri yox, sözün əsl mənasında vacib şeylərə aid işlənir. Vacib şeylər haqqında düşünmək məsihinin düzgün davranmaq qətiyyətini artırır (Titusa 2:6—8).

•   «Saleh». Saleh şeylər haqqında düşünmək dedikdə, qeyri-kamil insan müdrikliyinə deyil, Allahın qoyduğu normalara uyğun düşünmək və davranmaq nəzərdə tutulur (Məsəllər 3:5, 6; 14:12).

•   «Pak». Bu ifadə altında təmiz, müqəddəs şeylər haqqında düşünmək nəzərdə tutulur. Bu yalnız əxlaq məsələlərinə yox, həyatımızın bütün sahələrinə aiddir (2 Korinflilərə 11:3).

•   «Sevilməli». Bunlar paxıllıq, nifrət, münaqişədən uzaq olan, məhəbbətə təşviq edən xoş şeylərdir (1 Butrus 4:8).

•   «Şərəfli». Şərəfli dedikdə Allahın və insanların qarşısında yaxşı ad qazandıran şeylər nəzərdə tutulur (Məsəllər 22:1).

•   «Nəcib». Bu, Allahın qoyduğu əxlaq normalarına tamamilə uyğun olan düzgün, yaxşı şeylərə aiddir (2 Butrus 1:5, 9).

•   «Tərifəlayiq». Bu söz xüsusilə Allahın gözündə xoş olan, tərifəlayiq şeylərə aid işlənir. Həmçinin bura Allahın gördüyü tərifəlayiq işlər də daxildir. Bu şeylər haqqında düşünmək insana fayda gətirir (Zəbur 78:4).

 Həvari Bulus Filippidəki məsihilərə bu məktubu yazarkən Romada ev dustağı idi. Lakin məktub müsbət əhval-ruhiyyədə yazılıb və orada çoxlu ürəkisindirən sözlərdən istifadə olunub. Buna görə də Müqəddəs Kitab şərhçiləri bu məktubu «sevinc məktubu» adlandırırlar (Filippililərə 1:3, 4, 7, 8, 18; 3:1; 4:1, 4, 10).

 Bulus Filippidəki dindaşlarını sevirdi və istəyirdi ki, onlar da onun kimi sevincli olsunlar (Filippililərə 2:17, 18). Məktubunun sonunda o, bacı-qardaşları təşviq edirdi ki, həmişə sevinsinlər, dərrakəli olsunlar, daima Allaha dua etsinlər, diqqətlərini gələcəkdə alacaqları nemətlərə cəmləsinlər. Həmçinin həm qəlb rahatlığını, həm də Allahla aralarındakı sülhü qorusunlar (Filippililərə 4:4—9).

 Bu qısa videoya baxın və «Filippililərə» kitabı ilə tanış olun.