Müqəddəs Kitabda kremasiya barədə nə deyilir?

PLAY

Müqəddəs Kitabın cavabı

Müqəddəs Kitabda kremasiya (meyitin yandırılması) haqda xüsusi bir göstəriş yoxdur. Orada ölən insanın kremasiya edilməsi, yoxsa dəfn olunması ilə bağlı heç bir əmr qeyd olunmayıb.

Müqəddəs Kitabda Allahın mömin xidmətçilərinin öz ölülərini dəfn etdikləri haqda bəhs olunur. Məsələn, İbrahim öz həyat yoldaşı Saranı dəfn etmək üçün çox şey etmişdi (Yaradılış 23:2—20; 49:29—32).

Müqəddəs Kitabda həmçinin Allahın sadiq xidmətçilərinin ölən insanın qalıqlarını yandırmaları haqda da bəhs olunur. Məsələn, İsrailin padşahı Talut və onun üç oğlu döyüşdə öldürdüyü zaman onların meyitləri düşmən torpağında qaldı və bu meyitlərlə alçaq şəkildə rəftar edildi. Bunu eşidən İsrailin sadiq igidləri gedib Talutun və onun oğlanlarının cəsədini götürdülər, onları yandırdılar və qalıqlarını dəfn etdilər (1 İşmuil 31:8—13). Müqəddəs Kitab göstərir ki, bu vəziyyətdə onların qalıqlarının yandırılması münasib idi (2 İşmuil 2:4—6).

Kremasiya haqda yanlış fikirlər

Yanlış. Kremasiya bədənə qarşı hörmətsizlikdir.

Doğru. Müqəddəs Kitabda deyilir ki, ölən insanlar torpağa qayıdır. Bu, təbii olaraq cəsəd çürüyən zaman baş verir (Yaradılış 3:19). Kremasiya bədəni külə və ya torpağa çevirərək bu prosesi sürətləndirir.

Yanlış. Müqəddəs Kitabın yazıldığı dövrdə yalnız Allahın bəyənmədiyi insanlar öləndən sonra yandırılırdı.

Doğru. Axan və onun ailəsi kimi bəzi imansız insanların cəsədləri yandırılmışdı (Yuşə 7:25). Amma bu qanundan daha çox bir istisna sayılır (Qanunun təkrarı 21:22, 23). Daha öncə qeyd edildiyi kimi, Talut padşahın oğlu Yonatan kimi bəzi sadiq insanların cəsədləri də öləndən sonra yandırılıb.

Yanlış. Kremasiya Allahın insanı diriltməsinə maneədir.

Doğru. Ölən insanın bədənin dəfn edilməsindən, yandırılmasından, dənizə atılmasından, yaxud vəhşi heyvanlar tərəfindən yeyilməsindən asılı olmayaraq, Allah ölüləri diriltməyə qadirdir (Vəhy 20:13). Külli-İxtiyar çox asanlıqla insana yeni bədən yarada bilər (1 Korinflilərə 15:35, 38).

Kremasiya, yoxsa dəfn? Necə qərar vermək olar?

Ölən insanın cəsədi ilə bağlı qərar verərkən növbəti amilləri nəzərə alın.

Mərhumun istəyi. Müqəddəs Kitabda bəzi insanlardan bəhs olunur ki, onlar öləndən sonra ailə üzvləri onların öz cəsədi ilə bağlı verdiyi vəsiyyətə hörmətlə yanaşıb (Yaradılış 50:4, 5; Çıxış 13:19).
Yerli adət-ənənə. Bu, ölən insanın bədəni ilə nə edilməsinə dair verilən qərarlara təsir edir (Yəhya 19:40). Misal üçün, Müqəddəs Kitabın yazıldığı dövrdə insanlar, adətən, ölünü dəfn edirdilər (Yaradılış 49:31; 1 İşmuil 28:3). Eynilə, bu gün də insan mərhumun cəsədi ilə bağlı nə etməli olduğunu yerli adət-ənənələr əsasında seçə bilər. Təbii ki, bu adət-ənənələr Müqəddəs Kitab prinsiplərinə zidd getmirsə.
Hüquqi tələblər. Müqəddəs Kitab bizi hakimiyyətə tabe olmağa təşviq edir (Romalılara 13:1). Bəzi yerlərdə hökumət ölən insanın cəsədi ilə bağlı qanunlar qəbul edir. Misal üçün, bəzi hakimiyyət nümayəndələri insanın cəsədini yandıraraq, onun külünü harasa qoymaqla əlaqədar məhdudiyyətlər qoyur.
Başqalarının hissləri. Müqəddəs Kitab bizi başqalarının fikirlərini nəzərə almağa səsləyir (Filippililərə 2:4). Ölən şəxsin cəsədi ilə nə etməklə bağlı qərar verərkən növbəti sualları nəzərdən keçirə bilərik: Digər ailə üzvləri mərhumun dəfn və ya kremasiya edilməsi barədə nə düşünür? Yerli cəmiyyət belə adət-ənənələrə necə yanaşır?