159-СЫ ЙЫР
Йәһүә генә лайыҡ данға!
(Зәбур 96:8)
1. Эй Йәһүә, һин бөйөкһөң!
Кем тиң һиңә Ғаләмдә?
Яратыуың өсөн нимә,
Аллам, ҡайтарайым һиңә?
Хозурыңда мин торамын,
Һин шөһрәтле һәм изге.
Эй Аллам, әйтсе, мин кем һуң?!
Шундай ҡайғыртаһың мине.
ҠУШЫМТА
Эй Йәһүә, оло хөрмәтеңә
Яңғырай был йыр һиңә.
Бөйөк Аллам, һин — мәңгелек Батша!
Белдерәм бар донъяға:
Һин генә лайыҡ данға!
2. Халыҡтарға мин һөйләйем
Игелегең хаҡында.
Бар нәмәне булдырғанһың:
Ҡояш, тау-урман, киң дала.
Ҙур ғорурлыҡ гел тоямын
Йөрөгәнгә юлыңда.
Мәңге мине етәкләсе,
Ҡаям, ҡеүәтем — һин, Алла.
ҠУШЫМТА
Эй Йәһүә, оло хөрмәтеңә
Яңғырай был йыр һиңә.
Бөйөк Аллам, һин — мәңгелек Батша!
Белдерәм бар донъяға:
Һин генә лайыҡ данға!
3. Йондоҙҙарҙың иҫәбе юҡ,
Күпме күлдәр, диңгеҙҙәр!
Яратыуҙа бик йомартһың,
Таша шатлыҡтан күңелдәр.
Көс, зирәклек, гүзәллек тә
Һәр эшеңдә күренә.
Исемеңде маҡтамайса
Буламы әллә йәшәргә?
ҠУШЫМТА
Эй Йәһүә, оло хөрмәтеңә
Яңғырай был йыр һиңә.
Бөйөк Аллам, һин — мәңгелек Батша!
Белдерәм бар донъяға:
Һин генә лайыҡ данға!
(Зәб. 96:1—10; 148:3, 7-не лә ҡара.)
