JUE 105
‘Ɲanmiɛn yɛ ɔ ti sran klofuɛ’n niɔn’
-
1. Ɲanmiɛn mɔ ti sran klofuɛ’n waan:
‘Amun fa min atin’n su.’
Sɛ e klo Ɲanmiɛn nin sran mun’n,
É yó sa kpakpa cɛn kwlaa.
I sɔ liɛ’n yɛ ɔ man nguan ɔn.
E klo kɛ é ɲán nguan sɔ’n.
Klistfuɛ klolɛ’n ká e nun kpa.
É yí Klistfuɛ klolɛ’n nglo.
-
2. Nanwlɛ’n i klolɛ’n man wunmiɛn.
E klo Ɲanmiɛn e klo sran.
Kɛ e fɔn’n ɔ kunndɛ dé e.
I fanngan nun e jran kpa.
Sran klofuɛ’n yoman aɲinblɔɛ.
Sran klofuɛ’n yo aklunye.
Maan e klo e wiengu mun kpa.
Maan e ɲan klolɛ’n su ye.
-
3. Nán e fa klunngbɔ sie e klun,
Naan e yo like tɛ wie.
E nian Ɲanmiɛn, ɔ́ klé atin.
Mmla nga ɔ́ klé e mun’n yɛ:
Klo Ɲanmiɛn yɛ klo ɔ wiengu,
I sɔ’n ti klolɛ kpafuɛ’n.
Maan e klo e wiengu mun kpa
Kɛ Ɲanmiɛn fa klo be’n sa.
(Nian Mar. 12:30, 31; 1 Kor. 12:31–13:8; 1 Zan 3:23 nun wie.)