JUE 110
Aklunjuɛ ng’ɔ fin Zoova’n
-
1. Sa nga be ju’n be bo Sielɛ’n i jɔ weiin.
E bo jasin’n e kle sran kwlaa.
Amun bo sro, an delɛ blɛ’n w’a wie ju,
Amun su wa ɲan amun ti!
(I SU SƆLƐ)
Aklunjuɛ ng’ɔ fin Zoova’n man fanngan.
E to jue kekle, e bo sro.
E ɲin m’ɔ o e Min’n sin’n ti, e klun jɔ,
Maan e ngba e manman e Ɲanmiɛn’n.
Aklunjuɛ ng’ɔ fin Zoova’n man fanngan.
Maan sran kwlakwla yi i ayɛ.
Sɛ e fa e wun mantan e Ɲanmiɛn’n kpa’n,
I sulɛ’n nun’n, é dí aklunjuɛ.
-
2. An mɔ an klo Zoova’n, an lafi i su.
Ɔ le wunmiɛn, nán amun sro.
Ɲanmiɛn m’ɔ kpla’n, an kpan kekle kɛ i sa.
An to jue fɛfɛ man Ɲanmiɛn!
(I SU SƆLƐ)
Aklunjuɛ ng’ɔ fin Zoova’n man fanngan.
E to jue kekle, e bo sro.
E ɲin m’ɔ o e Min’n sin’n ti, e klun jɔ,
Maan e ngba e manman e Ɲanmiɛn’n.
Aklunjuɛ ng’ɔ fin Zoova’n man fanngan.
Maan sran kwlakwla yi i ayɛ.
Sɛ e fa e wun mantan e Ɲanmiɛn’n kpa’n,
I sulɛ’n nun’n, é dí aklunjuɛ.
(Nian 1 Nyo. 16:27; Jue. 112:4; Lik 21:28; Zan 8:32 nun wie.)