1 Juan 1:1-10
1 Sinusuratan niyamo kamo manungod sa saro na nag-eeksister magpuon pa sa kapinunan, na samuyang nadangog, na nahiling kan samuyang mga mata, na napagmasdan mi asin nadutan kan samuyang mga kamot, an saro na may dara kan tataramon na nagtatao nin buhay.
2 (Iyo, an buhay na iyan nahayag, asin nahiling mi asin nagpapatotoo kami saka ibinabareta mi sa saindo an buhay na daing katapusan na naggikan sa Ama asin ihinayag sa samo.)
3 An samuyang nahiling asin nadangog ibinabareta mi man sa saindo, tanganing kamo man magin kasaro mi kun paanong kita gabos kasaro kan Ama asin kan saiyang Aking si Jesu-Cristo.
4 Asin isinusurat mi an mga bagay na ini tanganing an satuyang kaugmahan magin lubos.
5 Ini an mensaheng nadangog mi sa saiya asin ipinapaisi sa saindo: An Diyos liwanag, asin mayo lamang nin kadikluman sa saiya.*
6 Kun sasabihon ta, “Kasaro niyato siya,” alagad ta padagos kitang naglalakaw sa kadikluman, nagpuputik kita asin dai niyato isinasabuhay an katotoohan.
7 Pero kun naglalakaw kita sa liwanag kun paanong siya mismo nasa liwanag, kita gabos kasaro kan lambang saro, asin an dugo ni Jesus na saiyang Aki linilinig kita sa gabos na kasalan.
8 Kun sasabihon ta, “Mayo kitang kasalan,” dinadaya niyato an satong sadiri asin an katotoohan mayo sa sato.
9 Kun itinutuga niyato an satong mga kasalan, siya maimbod asin matanos kaya andam siyang patawadon kita sa satong mga kasalan asin linigon kita sa gabos tang maraot na gibo.
10 Kun sasabihon ta, “Dai kita nagkakasala,” ginigibo niyato siyang putikon, asin an saiyang tataramon mayo sa satuya.
Mga Nota
^ O “sa pagigin kasaro niya.”
