Dumiretso sa laog

Dumiretso sa mga laog

KAPITULO 58

Pinadakul an Tinapay, Nagpatanid sa Lebadura

Pinadakul an Tinapay, Nagpatanid sa Lebadura

MATEO 15:32–16:12 MARCOS 8:1-21

  • PINAKAKAN NI JESUS AN 4,000 NA LALAKI

  • NAGPATANID SIYA MANUNGOD SA LEBADURA KAN MGA FARISEO

Dakulon na tawo an nagduruman ki Jesus sa rehiyon nin Decapolis, sa sirangan kan Dagat kan Galilea. Nagduruman sinda para magdangog sa saiya asin para maumayan, na may mga darang darakulang basket nin pagkakan.

Pero pakalihis nin pirang aldaw, sinabi ni Jesus sa mga disipulo: “Nahihirak ako sa mga tawo, ta tulong aldaw na sindang kaibanan ko asin mayo sindang kakanon. Kun papapulion ko sinda sa saindang mga harong na gutom, mangruruluya sinda sa dalan, asin an nagkapira sa sainda harayo an pinaghalian.” Naghapot an mga disipulo: “Sain sa tagong lugar na ini makua nin tinapay na magkakaigo tanganing mapakakan an mga tawong ini?”—Marcos 8:2-4.

Nagsimbag si Jesus: “Pira an tinapay nindo diyan?” Nagsabi an mga disipulo: “Pito, saka nagkapirang sadit na sira.” (Mateo 15:34) Dangan sinabihan ni Jesus an mga tawo na magturukaw sa daga. Kinua niya an mga tinapay asin sira, nagpasalamat sa Diyos, asin itinao iyan sa mga disipulo para ipanao sa mga tawo. Makangangalas nanggad ta an gabos nagkarakan sagkod na magkabarasog. An natipon na dai naubos na mga tada-tada nakapano pa ngani nin pitong darakulang basket, maski ngani an nagkarakan mga 4,000 na lalaki, apuwera pa sa mga babayi asin mga aki!

Kan maisubol ni Jesus an mga tawo, siya asin an mga disipulo naglunad sa sakayan pabalyo sa Magadan, sa sulnupan na baybayon kan Dagat kan Galilea. Digdi, may mga Fariseo saka nagkapirang Saduceo na nagpurbar ki Jesus paagi sa paghagad sa saiya na pahilingan sinda nin sarong tanda hali sa langit.

Huling aram ni Jesus an motibo ninda, nagsimbag siya: “Kun pabanggi na, sinasabi nindo, ‘Magigin marahay an kamugtakan nin panahon, ta an langit mapulang garo kalayo,’ asin kun aga, ‘Magigin malipot asin mauran an panahon ngunyan na aldaw, ta an langit mapulang garo kalayo pero malumlom.’ Nababasa nindo an kahulugan kan itsura kan langit, alagad an kahulugan kan mga tanda kan mga panahon dai nindo nababasa.” (Mateo 16:2, 3) Dangan sinabi ni Jesus sa mga Fariseo asin mga Saduceo na dai nin tandang itatao sa sainda apuwera sa tanda ni Jonas.

Si Jesus asin an mga disipulo naglunad sa sakayan asin nagpa-Betsaida sa norteng-sirangan na baybayon kan dagat. Mantang naglalayag, narisa kan mga disipulo na nalingawan nindang magdara nin igong tinapay. Saro sanang tinapay an dara ninda. Nasa isip ni Jesus an dai pa sana nahahaloy na pag-urulay ninda kan mga Fariseo asin mga Saduceo na mga suportador ni Herodes, kaya nagpatanid siya: “Magin mapagmasid kamo; mag-ingat kamo sa lebadura kan mga Fariseo asin sa lebadura ni Herodes.” An paghuna kan mga disipulo, sinambit niya an lebadura huling nalingawan nindang magdara nin tinapay. Kan marisa ini ni Jesus, sinabi niya: “Ano ta pigdidiriskusyunan nindo an manungod sa dai nindo pagdara nin tinapay?”—Marcos 8:15-17.

Kasuarin pa sana, pinakakan ni Jesus nin tinapay an rinibong tawo. Kaya aram na dapat kan mga disipulo na bako an kakulangan nin literal na tinapay an iniisip niya. “Dai nindo nagigirumduman?” an hapot niya, “kan barangaon ko an limang tinapay para sa 5,000 na lalaki, pirang basket na pano nin mga tada-tada an natipon nindo?” Nagsimbag sinda: “Dose.” Sinabi pa ni Jesus: “Kan barangaon ko an pitong tinapay para sa 4,000 na lalaki, pirang darakulang basket na pano nin mga tada-tada an natipon nindo?” Nagsimbag sinda: “Pito.”—Marcos 8:18-20.

Naghapot si Jesus: “Paanong dai nindo nasasabutan na bakong manungod sa tinapay an pigtaram ko?” Nagsabi pa siya: “Mag-ingat kamo sa lebadura kan mga Fariseo asin Saduceo.”—Mateo 16:11.

Sa katapos-tapusi, nakua kan mga disipulo an punto. Ginagamit an lebadura para magkawsa nin permentasyon tanganing umusbog an tinapay. Ginamit digdi ni Jesus an lebadura bilang simbolo nin pagkaraot. Pinapatanidan niya an mga disipulo na mag-ingat sa “pigtutukdo kan mga Fariseo asin Saduceo,” na nakakaraot.—Mateo 16:12.