ARAM mo daw kun si’say an mga lalaking ini asin kun anong piggigibo ninda? Pasiring sinda sa ralaban, asin an mga nasa inutan nagkakaranta. Pero ’baad ihapot mo: ‘Ta’no ta mayong mga armas an mga paraawit?’ Hilingon ta.

Si Jehosafat an hadi kan duwang tribong kahadian kan Israel. Nabuhay siya kasabay ni Hading Ahab asin Jezebel kan sampulong tribong kahadian sa norte. Pero maray na hadi si Jehosafat, asin an saiyang ama na si Asa nagin maray man na hadi. Sa laog nin dakul na taon trangkilo an buhay sa duwang tribong kahadian sa timog.

Pero nagkaigwa nin peligrong ikinatakot kan mga Israelita. Ibinareta ki Jehosafat: ‘May masalakay na dakulang hukbo hali sa Moab, Ammon, asin Bukid nin Seir.’ Nagtiripon an dakul na Israelita sa templo sa Jerusalem para maghagad nin tabang ki Jehova. Duman, namibi si Jehosafat: ‘Diyos na Jehova, dai mi aram kun anong gigibuhon. Mayo kaming kalaban-laban sainda. Tabangi po kami.’

Nagdangog si Jehova, asin isinugo Niya an saro sa mga lingkod niya para sabihon sa banwaan: ‘Bako saindo an laban, kundi sa Diyos. Dai nindo kaipuhan na makilaban. Hilingon sana nindo kun paano kamo ililigtas ni Jehova.’

Kinaagahan, sinabi ni Jehosafat sa banwaan: ‘Magtiwala kamo ki Jehova!’ Dangan pinaduman niya sa inutan kan mga suldados niya an mga parakanta, asin nagmartsa sinda na nag-aawit nin pag-umaw ki Jehova. Aram mo daw kun anong nangyari kan harani na sinda sa lugar nin labanan? Pinag-iriwal ni Jehova an kalaban na mga suldados. Pag-abot kan mga Israelita, gabos na kalaban ninda garadan na!

Madunong si Jehosafat sa pagtiwala ki Jehova, bako daw? Madunong man kita kun nagtitiwala kita Saiya.