NAMUNDAG ako kan 1926 sa Crooksville, Ohio sa Estados Unidos. Bakong relihiyoso si Nanay saka Tatay, pero sinabihan ninda kaming walong magturugang na magsimba. Nagsimba ako sa Simbahan nin Metodista. Kan 14 anyos ako, tinawan akong premyo kan ministro huling sa laog nin sarong taon mayo akong palta sa pagsimba kada Domingo.

Kan panahon na iyan, dinadalaw na si Nanay kan kataid ming Saksi ni Jehova na si Margaret Walker, para makipag-ulay sa saiya dapit sa Bibliya. Sarong aldaw, nagtaid ako sa sainda. Paghuna ni Nanay iisturbuhon ko an pag-adal ninda, kaya pinaluwas niya ako sa harong. Pero pinirit kong madangog an pag-uulay ninda. Pakalihis nin pira pang pagdalaw, hinapot ako ni Margaret, “Aram mo kun ano an pangaran nin Diyos?” Sinabi ko, “Aram ‘yan kan gabos—siyempre, Diyos.” Sinabi niya, “Kuanon mo an Bibliya mo tapos bukasan mo sa Salmo 83:18.” Kan ginibo ko iyan, nadiskubre kong Jehova an pangaran nin Diyos. Nagdalagan ako pasiring sa mga amigo ko asin sinabi ko sa sainda, “Pagpuli nindo ngunyan na banggi, bukasan nindo sa Bibliya an Salmo 83:18, hilingon nindo kun ano an pangaran nin Diyos.” Iyo, tibaad sabihon nindo, nagpapatotoo na tulos ako.

 Nag-adal ako nin Bibliya asin nabawtismuhan kan 1941. Dai nahaloy, inasignaran akong magkondukta nin pag-adal sa libro kan kongregasyon. Inagda ko si Nanay saka mga tugang ko na mag-atender, asin gabos sinda nagpuon nang mag-atender sa pag-adal sa libro na kinokonduktahan ko. Pero, dai interesado si Tatay.

Tinawan ako nin mas dakul pang responsabilidad sa kongregasyon, asin nagkaigwa akong librarya nin dakul na libro kan Mga Saksi ni Jehova. Sarong aldaw, itinukdo ni Tatay an mga libro ko asin nagsabi: “Nahiling mo ‘yang gabos na ‘yan? Halion mo ‘yan digdi sa harong, saka ika, puwede ka na man maghali.” Naghali ako sa harong asin nag-istar sa kaharaning siyudad na Zanesville, Ohio, pero pabalik-balik pa man giraray ako sa harong para dagkahon sinda.

Pirming pinupugulan ni Tatay si Nanay na mag-atender sa mga pagtiripon. Kun minsan pag pasiring na siya sa pagtiripon, linalapag siya ni Tatay asin binubutong pabalik sa harong. Pero nagdudulag siya sa ibang pinto asin minapasiring giraray sa pagtiripon. Sinabi ko ki Nanay: “Ayos lang po ‘yan. Mapapagal man siya kakalapag saimo.” Pag-abot nin panahon, suminuko na si Tatay sa kakapugol ki Nanay, kaya buwelo na siyang nakakaatender sa pagtiripon.

Kan 1943 nagkaigwa na nin Teokratikong Paadalan sa Pagmiministro sa kongregasyon mi, asin nagkaigwa na akong kabtang sa paadalan na iyan. Nakatabang an mga konseho pagkatapos kan kada kabtang ko para umuswag an kakayahan ko sa pagtaram.

Kan 1944, sa panahon kan Giyera Mundiyal II, inapod ako para magsuldados. Nagreport ako sa Fort Hayes sa Columbus, Ohio, nag-physical exam, asin nag-fill-out nin mga dokumento. Sinabi ko man sa mga opisyal na habo kong magsuldados. Pinapuli ninda ako. Pero pakalihis nin pirang aldaw, sarong pulis an nagduman sa harong asin sinabi sako: “Corwin Robison, may warrant of arrest ako saimo.”

Pakalihis nin duwang semana, binista ako sa korte, asin sinabi kan huwes: “Kun ako sana an masusunod, sinentensiyahan taka na nin bilog na buhay na pagkapreso. May gusto kang sabihon?” Sinabi ko: “Kagalang-galang na Huwes, dapat kutana ibinilang akong sarong ministro. An pinto kan mga harong an pulpito ko, saka maugmang bareta kan Kahadian an ihinuhulit ko sa mga tawo.” Sinabi kan huwes sa hurado *: “Dai kamo pinadigdi para desisyunan kun baga ministro o bako an hoben na ini. Pinadigdi kamo para desisyunan kun baga nagpalista siya sa serbisyo militar o dai.” Mayo pang kabangang oras, nagbalik an hurado dara an saindang desisyon—may sala ako. Sinentensiyahan ako kan huwes nin limang taon na pagkapreso sa Ashland, Kentucky.

Sa inot na duwang semana, sa Columbus, Ohio ako iprineso. Sa inot na aldaw, nasa laog sana ako kan selda ko. Namibi ako ki Jehova: “Dai ko po kayang magtagal nin limang taon sa selda. Dai ko po aram an gigibuhon ko.”

 Kinaagahan, pinaluwas ako kan mga guwardiya sa selda ko. Naglakaw ako sa presuhan pasiring sa sarong halangkaw saka dakulang lalaking preso sa may bintana. Pareho kaming nakatindog na nakatanaw sa luwas. Hinapot niya ako, “Ta’no ta napreso ka, Unano?” Sinabi ko, “Saro akong Saksi ni Jehova.” Sinabi niya, “Saksi ka? Ta’no ta yaon ka digdi?” An sabi ko, “Dai nakikigiyera saka dai nanggagadan an mga Saksi ni Jehova.” Sinabi niya, “An iba iprineso ninda ta nanggadan. Ika, iprineso ninda ta habo mong manggadan. Tama daw iyan?” Sinabi ko, “Bako ngani.”

Dangan sinabi niya, “Napreso ako nin 15 taon sa ibang presuhan, duman ako nakabasa kan mga babasahon nindo.” Kan madangog ko iyan, namibi ako, “Diyos na Jehova, magin kakampi ko man lugod an lalaking ini.” Kan oras na iyan, si Paul—iyan an pangaran niya—nagsabi: “Kun may mang-agrabyado saimo digdi, magkurahaw ka sana. Akong bahala sainda.” Kaya kan yaon ako diyan, mayo akong nagin problema sa 50 preso sa seksiyon na iyan kan presuhan.

Kan ibalyo ako sa presuhan sa Ashland, naabutan ko duman an nagkapirang presong maygurang sa espirituwal na brother. Tinabangan ninda ako asin an iba pa na magdanay na makusog an espirituwalidad. May inaasignar sinda sa samo na babasahon sa Bibliya kada semana, asin nag-aandam kami nin mga hapot saka simbag para sa pagtiripon na inapod ming Bible Bees. May inagsinaran man na magin territory servant. Yaon kami sa dakulang selda na igwang mga kama sa gilid kan lanob. Sasabihon sa sako kan territory servant: “Robison, ika an bahala sa kamang iyan. An siisay man na yaon sa diyan, teritoryo mo. Siyertuhon mong mahulitan siya bago siya maghali.” Arog kami kaiyan maghulit sa organisadong paagi.

Natapos an Giyera Mundiyal II kan 1945, pero nakapreso pa man giraray ako nin haloy-haloy pa pagkatapos kaiyan. Nahadit ako para sa pamilya ko huling sinabi sako ni Tatay kaidto, “Kun mapapalayas taka digdi, madali ko sindang mapupugulan.” Pagkaluwas ko, nasurpresa ako. Dawa kinokontra ni Tatay, pito sa pamilya mi an nag-aatender nin mga pagtiripon asin saro sa mga tugang kong babayi an bawtisado na.

Kan magpuon an Giyera sa Korea kan 1950, pinareport giraray ako sa Fort Hayes. Pagkatapos ninda akong paeksamon para mahiling an abilidad ko, sinabi sako kan sarong opisyal, “Ika an may pinakahalangkaw na iskor sa grupo mo.” Sinabi ko, “Okey, pero dai ako maiba sa army.” Kinotar ko an 2 Timoteo 2:3 asin sinabi ko, “Suldados na ako ni Cristo.” Halawig siyang dai naggirong, dangan nagsabi, “Makakahali ka na.”

Dai nahaloy, sa sarong kumbensiyon sa Cincinnati, Ohio, nag-atender ako sa miting para sa mga  interesadong maglingkod sa Bethel. Sinabi sa samo ni Brother Milton Henschel na nangangaipo an Bethel nin mga brother na gustong magtrabaho nin maigot para sa Kahadian. Nag-aplay ako, naaprubaran, asin nagpuon na maglingkod sa Bethel sa Brooklyn kan Agosto 1954. Puon kaidto, sa Bethel na ako naglingkod.

Dakul akong nagin trabaho sa Bethel. Sa laog nin pirang taon, ako an nag-asikaso kan mga boiler para sa imprentahan saka mga opisina, nagin mekaniko ako, asin parahirahay nin mga kandado o pambarat. Nagtrabaho man ako sa mga Assembly Hall sa siyudad nin New York.

Gustong-gusto ko an espirituwal na rutina sa Bethel, arog kan pag-atender sa pang-agang pagsamba, pampamilyang Pag-adal sa Torrengbantayan saka an paghuhulit kaiba kan kongregasyon. Kun iisipon, an mga bagay na ini dapat na regular man na ginigibo kan lambang pamilya nin mga Saksi ni Jehova. Kun iribang pinag-uulayan kan mga magurang asin mga aki an pang-aroaldaw na teksto, igwang regular na Pampamilyang Pagsamba, asin lubos na nakikikabtang sa mga pagtiripon kan kongregasyon saka sa paghuhulit kan maugmang bareta, gabos sinda siguradong magkakaigwa nin makusog na espirituwalidad.

Dakul akong nagin amigo sa Bethel saka sa kongregasyon, linahidan asin bako. An iba sa mga amigo kong linahidan yaon na sa langit. Bakong perpekto an gabos na lingkod ni Jehova—pati na an mga Bethelite. Kaya, kun nagkakaigwa nin dai pagkakaintindihan sa sarong tugang, pirmi kong hinihinguwang makipagkatuninungan. Iniisip ko an Mateo 5:23, 24 asin kun paano ta dapat resolberan an mga dai pagkakauyon. Bakong pasil an maghagad nin tawad, pero kadaklan sa mga dai pagkakauyon nareresolberan paagi sa pagsabi nin, “Patawad.”

Huli sa edad ko, nasasakitan na ako ngunyan na magharong-harong, pero dai ako suminuko. Nakanuod ako nin dikit na Mandarin Chinese asin nauugma akong makipag-ulay sa mga Intsik sa pagpapatotoo ko sa tinampo pag aga. May mga pagkakataon na nakakapasakamot ako nin 30 o 40 magasin sa mga interesado.

Nakapagdalaw liwat pa ngani ako sa China! Sarong aldaw, sarong hoben na babayi an nagngirit sa  sako mantang nananao ini nin papel na may inaanunsiyong tindahan nin prutas. Nagngirit man ako sa saiya asin inalukan siya nin Chinese na An Torrengbantayan saka Awake! Kinua niya iyan asin sinabi niyang Katie an pangaran niya. Pagkatapos kaiyan, kada mahiling niya ako, nagdudulok siya saka nakikipag-ulay sa sako. Tinukduan ko siya kan mga pangaran nin prutas saka gulay sa Ingles, sasabihon ko nguna iyan dangan uutruhon niya. Ipinaliwanag ko man sa saiya an mga teksto sa Bibliya, asin inako niya an librong Itinotokdo kan Biblia. Pero pakalihis nin pirang semana, dai ko na siya nahiling.

Pakalihis nin pirang bulan, sarong babayi na nananao man nin papel na may inaanunsiyo an inalukan ko nin mga magasin asin inako man niya iyan. Kan suminunod na semana, inabot niya sa sako an cellphone niya asin nagsabi, “May kakaulayon ka sa China.” Sinabi ko, “Mayo akong kamidbid sa China.” Pero mapirit siya kaya kinua ko an cellphone asin nagsabi, “Hello, si Robison ini.” May nagsimbag, “Robby, si Katie ini. Nagbalik na ako sa China.” Sinabi ko, “China?” Nagsimbag si Katie, “Iyo, China. Aram mo Robby kun siisay ‘yang nag-abot sa saimo kan cellphone? Tugang ko siya. Dakul akong nanudan saimo. Itukdo mo man tabi sa saiya su mga itinukdo mo sa sako.” Sinabi ko, “Sige, Katie. Gigibuhon ko an pinakamakakaya ko. Salamat ta ipinaaram mo sa sako kun sain ka na.” Nakaulay ko an tugang ni Katie pero dai nahaloy, dai ko na man siya nahiling. Kun yaon man sain an duwang babaying idto, lugod na makanuod pa sinda nin urog manungod ki Jehova.

An sagradong paglilingkod ki Jehova an nagin trabaho ko sa laog nin 73 na taon. Maugma ako na tinabangan niya akong magdanay na neutral asin magin maimbod kan ako nasa presuhan. Sinabi man sa sako kan mga tugang ko na napakusog an buot ninda kan dai ako suminuko sa mga pagkontra ni Tatay. Kan huri, nabawtismuhan si Nanay saka an anom sa mga tugang ko. Medyo nagbago man si Tatay, nakaatender siya sa nagkapirang pagtiripon bago siya nagadan.

Kun kabutan nin Diyos, mabubuhay liwat sa bagong kinaban an mga kapamilya asin amigo ko na nagadan na. Imahinara kun gurano kita kaugma mantang sinasamba si Jehova sagkod lamang kaiba kan satong mga namumutan! *