Bago ko sabihon an sunod na nangyari, iistorya ko nguna kun paano ako nagpuon sa bilog na panahon na paglilingkod.

Ipinangaki ako kan 1942 sa magayon na isla nin Caribbean sa Curaçao. An sakong ama taga Suriname, pero nagbalyo siya sa isla para magtrabaho. Duwang taon bago ako ipangaki, nagin saro siya sa inot na mga Saksi ni Jehova na nabawtismuhan sa Curaçao. a Kada semana, kaming magturugang tinutukduan niya sa Bibliya, dawa ngani habo ming mag-adal kun minsan. Kan 14 anyos ako, nagdesisyon si Papa na magbalyo kaming pamilya sa Suriname para atamanon an naggugurang na niyang ina.

Sa Suriname, nagpuon akong makiiba-iba sa mga hoben sa kongregasyon na aktibong naglilingkod ki Jehova. Medyo matua sinda sako nin pirang taon asin naglilingkod bilang mga regular payunir. Pag nag-iistorya sinda kan mga eksperyensiya ninda sa ministeryo, risang-risa sa lalawgon ninda an kaugmahan. Pagkatapos nin mga pagtiripon sa kongregasyon, nag-iiristoryahan man kami kan mga amigo ko manungod sa Bibliya—kun minsan, mantang nakatukaw sa luwas asin pigmamasdan an mabituon na kalangitan. Nakatabang sako an mga amigo kong ini na marealisar kun ano an gusto ko sa buhay; gusto kong magtrabaho para ki Jehova. Kaya nabawtismuhan ako kan 16 anyos ako. Dangan, sa edad na 18, nag-regular payunir ako.

Dakul akong nanudan na leksiyon bilang sarong payunir, asin nakatabang iyan sa karera ko nin bilog na panahon na paglilingkod. Halimbawa, an saro sa mga inot na leksiyon na nanudan ko iyo an kahalagahan kan pagsasanay sa iba. Kan magpuon akong magpayunir, sarong misyonero na an pangaran Willem van Seijl an nagpahiling sako nin personal na interes. b Dakul an itinukdo niya sako manungod sa pag-asikaso nin teokratikong mga asignasyon. Kan panahon na iyan, dai ko inisip na kaipuhan kong  marhay an arog kaiyan na pagsasanay. Kan suminunod na taon nanombrahan ako bilang espesyal payunir, asin pakatapos kaiyan pinunan kong panginutan an napapasuway na mga grupo na yaon sa katahawan kan mauran na kadlagan kan Suriname. Nagpapasalamat nanggad ako sa napapanahon na pagsasanay na itinao sako kan mga brother! Puon kaidto, pighihinguwa kong arugon an saindang halimbawa paagi sa pagtao nin panahon para sanayon an iba.

An ikaduwang leksiyon na nanudan ko iyo an bentaha kan pamumuhay nin simple pero organisado. Sa pagpupuon kan kada bulan, pinaplano mi kan kapartner kong espesyal payunir an mga bagay na kakaipuhanon mi para sa masunod na mga semana. Tapos saro samo an mabiyahe nin harayo pasiring sa kabiserang lugar para mamakal kan mga kaipuhan mi. Kaipuhan ming badyeton na marhay an samong bulanan na reimbursement saka paantuson sagkod sa katapusan kan bulan an samong suplay. Kun maubusan kami nin ano man na kinakaipuhan mi mantang nasa kadlagan, dikit na tawo lang, kun igwa man, an puwedeng makatabang samo. Kumbinsido ako na huling hoben pa nasanay na akong mamuhay nin simple pero organisado, nakatabang iyan sako na magdanay na nakapokus sa gibuhon ni Jehova sa bilog kong buhay.

An ikatulong leksiyon na nanudan ko iyo an bentaha kan pagtutukdo sa mga tawo gamit an sadiri nindang lengguwahe. Nagdakula ako na nagtataram nin Dutch, Ingles, Papiamento, asin Sranantongo (inaapod man na Sranan), an komun na lengguwahe sa Suriname. Pero sa kadlagan, narisa ko na mas positibo an reaksiyon kan mga tawo sa maugmang bareta pag naghuhulit kami gamit an sadiri nindang lengguwahe. Nasakitan akong magtaram kan nagkapira sa mga lengguwaheng iyan, arog kan Saramaccan, na naggagamit nin halangkaw saka hababang entonasyon. Pero, sulit an paghihinguwa. Sa naglihis na mga taon, nagibo kong itukdo an katotoohan sa mas dakul na tawo dahil nakakataram ako kan sadiri nindang lengguwahe.

Siyempre, igwa man ako nin nakakasupog na mga eksperyensiya. Halimbawa, may sarong pagkakataon kaidto na gusto kong haputon an sarong tinutukduan sa Bibliya na nagtataram nin Saramaccan kun kumusta na an pagmati niya dahil makulog daa an tulak niya. Pero an naihapot ko palan saiya iyo na kun bados siya! Siyempre, dai niya nagustuhan su hapot ko. Dawa ngani napapasala ako nin arog kaiyan, hininguwa ko pa man giraray na pirming magtaram sa lengguwahe kan mga tawo sa teritoryong pig-asignar sako.

Kan 1970, ninombrahan ako na magin paraataman nin sirkito. Kan taon na iyan ipinahiling ko an slide program na “Visiting the World Headquarters of Jehovah’s Witnesses” sa dakul na napapasuway na mga grupo sa kadlagan. Para madumanan sinda, nagbibiyahe ako sa mga salog sa kadlagan sakay nin halabang kahoy na bangka kaiba an sarong grupo nin mga tugang. Isinasakay mi sa samong bangka an sarong generator, sarong nabuburubitbit na tangke nin gasolina, mga gasera, saka projection equipment para sa slide. Pero, an pinakanagigirumduman ko sa mga pagbiyaheng idto iyo an kun paano nagustuhan kan mga tawo sa napapasuway na mga lugar na idto an mga programa. Ugmahon ako na tabangan an iba na makanuod manungod ki Jehova asin sa daganon na kabtang kan saiyang organisasyon. An espirituwal na mga balos  mas mahalaga nanggad kisa sa ano man na pisikal na mga pagsasakripisyo ko mantang ginigibo an gibuhon ni Jehova.

Dawa ngani nahihiling ko na may bentaha sa sakong paglilingkod an pagigin daing agom, gusto ko pa man giraray na mag-agom. Kaya pinunan kong espesipikong ipamibi na makahanap nin agom na may kaugmahan na tatagalan an mga kasakitan sa bilog na panahon na paglilingkod sa kadlagan na idto. Pakalihis nin mga sarong taon, inilusyunan ko si Ethel, sarong espesyal payunir na may mapagsakripisyong espiritu. Puon sa pagkahoben, hinangaan nang marhay ni Ethel si apostol Pablo asin minawot niyang arugon siya paagi sa paggibo kan saiyang pinakamakakaya para sa Kristiyanong ministeryo. Ikinasal kami kan Setyembre 1971 asin nagpuon na maglingkod sa pansirkitong gibuhon bilang mag-agom.

Nagdakula si Ethel sa pamilya na simple man sana an pamumuhay, kaya madali siyang naka-adjust sa pansirkitong gibuhon mi duman sa kadlagan. Halimbawa, pag nag-aandam para sa pagbisita sa mga kongregasyon sa tahaw kan kadlagan, dikit sana an dinadara mi. Naglalaba kami saka nagkakarigos sa mga salog. Natuod man kami na kakanon an ano ma na ihanda samo kan mga tugang, arog kan layagan (iguana), piranha, o ano man na madakop ninda sa kadlagan o sa mga salog. Pag mayo nin plato, sa dahon nin batag kami nagkakakan. Pag mayo nin kubyertos, nagkakakan kami na nakakamot. Namati mi ni Ethel na an mga pagsasakripisyong ginigibo mi nin magkaibanan mantang naglilingkod ki Jehova garo man sana ginigibong mas higot an pagkakasalapid kan lubid na tinulo-tulo. (Ecl. 4:12) Dai mi iriribay sa ano man na bagay an mga eksperyensiyang idto!

An eksperyensiyang sinambit ko sa kapinunan nangyari kan nagbibiyahe kami pabalik hali sa sarong napapasuway na lugar sa kadlagan. Kan an bangka nasa parte na kan salog na hababaw saka masulog, bigla iyan na luminubog, pero naglataw man tulos iyan. Maray na sana ta naka-life jacket kami saka dai nahulog sa bangka. Pero napano nin  tubig an bangka mi. Pig-urula mi sa salog an laog kan mga lalagan mi nin pagkakan tapos ginamit mi an mga iyan para limason an tubig sa laog kan bangka.

Huling mayo nang natada samong pagkakan, nagpurbar kaming mandakop nin sira mantang nagbibiyahe kami sa salog. Pero mayo kaming nadakop. Kaya namibi kami ki Jehova asin hinagad saiya na tawan kami nin pagkakan para sa aldaw na idto. Pakatapos mi tulos na mamibi, saro sa mga brother an nagtunton nin banwit, asin nakabanwit siya nin sira na igo na para may makakan kaming lima saka mabasog kan bangging idto.

Pakalihis nin limang taon na magkaibanan sa pansirkitong gibuhon, sarong dai inaasahan na bendisyon an nag-abot samo ni Ethel—magigin mga magurang na kami. Ugmahon ako kan maaraman ko iyan, dawa ngani dai ko sigurado kun ano an mangyayari samo sa maabot. Gustong-gusto mi pareho ni Ethel na sagkod sa mapupuwede magdanay kami sa bilog na panahon na paglilingkod. Kan 1976, namundag an aki ming lalaki na si Ethniël. Pakalihis nin duwa may kabangang taon, namundag man an ikaduwa ming aking lalaki na si Giovanni.

Dahil kan pangangaipo sa Suriname kan panahon na idto, pinapagpadagos ako kan sangang opisina na maglingkod bilang paraataman nin sirkito mantang pinapadakula mi an samong mga aki. Kan araki pa an samong mga aki, inasignar ako sa mga sirkito na may dikit sanang kongregasyon. Sa parati, pinagin posible kaiyan na makapaglingkod ako nin duwang semana kada bulan bilang nagbibiyaheng paraataman asin sa natatadang mga semana nin bulan bilang payunir sa kongregasyon kun sain kami iinasignar. Pag nagdadalaw ako sa mga kongregasyon na harani sa samong harong, iniibanan ako ni Ethel saka kan samong mga aki. Pero, solo lang ako pag nagdadalaw sa mga kongregasyon sa kadlagan saka pag naglilingkod sa mga asembleya diyan.

Kaipuhan kong planuhon na marhay an mga dapat kong gibuhon para magibo ko an gabos kong responsabilidad. Sinisigurado ko na igwa kami nin pampamilyang pag-adal kada semana. Pag nasa pagdalaw ako sa mga kongregasyon sa kadlagan, si Ethel an nagkokondukta kan pampamilyang pag-adal sa samong mga aki. Pero, sagkod sa posible, ginigibo mi an mga bagay-bagay nin magkairibanan bilang pamilya. Regular mi man na iniibanan ni Ethel an samong mga aki sa paglilibang—sa pagkawat man iyan o sa simpleng pamamasyar. Sa parati, inaabot ako nin matanga sa pag-andam nin teokratikong mga asignasyon. Si Ethel man, bilang an may kakayahan na agom na babayi na ilinadawan sa  Talinhaga 31:15, mata na bago pa magsirang an saldang para siguraduhon na mabasa mi bilang pamilya an teksto kan aldaw saka para iriba kaming makapamahaw bago maglaog sa eskuwelahan an mga aki mi. Nagpapasalamat nanggad ako na igwa ako nin mapagsakripisyong agom na pirmi akong tinatabangan na magibo an suno sa Kasuratan na mga responsabilidad ko!

Bilang mga magurang, pinagmaigutan ming tabangan an samong mga aki na mamutan si Jehova asin an Kristiyanong ministeryo. Gusto mi na pilion kan samong mga aki an bilog na panahon na paglilingkod bilang saindang karera, bako huling iyan an gusto mi na gibuhon ninda, kundi huling pinili ninda iyan. Pirmi ming idinuduon sa sainda an kaugmahan kan pagigin nasa bilog na panahon na paglilingkod. Iniistorya mi sainda an mga inagihan mi, kaiba na an inagihan ming mga kasakitan, para iduon kun paano kami tinabangan asin binendisyunan ni Jehova bilang pamilya. Sinigurado mi man na an nakakaiba-iba kan samong mga aki mga kapwa Saksi na iniinot si Jehova sa saindang buhay.

Itinao ni Jehova an gabos na pangangaipo mi bilang pamilya. Siyempre, pirmi kong pigmamaigutan na gibuhon an sakong kabtang. An sakong eksperyensiya sa kadlagan bilang daing agom na espesyal payunir nagtukdo sako na patiinot na magplano para sa samong materyal na mga pangangaipo. Pero kun minsan, dawa ginigibo mi an samong pinakamakakaya, dai mi nakukua an gabos na kaipuhan niyamo. Sa mga sitwasyon na idto, nagtutubod ako na tinabangan kami ni Jehova. Halimbawa, durante kan huring mga taon kan dekada nin 1980 asin kan inot na mga taon kan dekada nin 1990, nagkaigwa nin rebelyon sa Suriname. Kan mga taon na idto, kun minsan masakiton makakua dawa kan panginot na mga bagay na kinakaipuhan. Dawa siring, itinao ni Jehova an mga pangangaipo mi.—Mat. 6:32.

Sa bilog niyamong buhay, pirmi kaming inaataman ni Jehova, asin itinao niya samo an dakulang kaugmahan saka pagkakontento. Dakulang bendisyon para samo an samuyang mga aki, asin an padakulaon sinda para paglingkudan si Jehova sarong dakulang pribilehiyo. Maugmahon kami ta pinili man ninda an bilog na panahon na paglilingkod bilang karera ninda sa buhay. Si Ethniël asin Giovanni parehong naggradwar sa teokratikong mga paadalan asin naglilingkod ngunyan sa sangang opisina sa Suriname kaiba an saindang agom.

Sa ngunyan, gurang na kami ni Ethel, pero sibot pa man giraray kami sa paglilingkod ki Jehova bilang mga espesyal payunir. Sa katunayan, sibot-sibot kami kaya mayo pa man giraray akong panahon para mag-adal maglangoy! Pero mayo akong pinagbabasulan. Sa paggirumdom sa nakaagi, talagang masasabi ko na an desisyon ko kan hoben pa ako na magin trabaho an bilog na panahon na paglilingkod iyo an pinakamarahay na desisyon na nagibo ko.