Namundag ako kan 1934. An mga magurang ko taga Switzerland na nag-imigrar sa Timmins, sarong banwaan sa Ontario, Canada, na pagmina an kabuhayan. Kan mga 1939, nagpuon na magbasa si Nanay kan magasin na Watchtower asin na mag-atender sa mga pagtiripon kan Mga Saksi ni Jehova. Iiniiba niya ako diyan saka an anom kong tugang. Dai nahaloy, nagin saro siyang Saksi ni Jehova.

Dai naugma si Tatay sa desisyon niya, pero namutan ni Nanay an katotoohan asin determinado siyang pangaptan iyan. Ginibo niya iyan dawa kaidtong inot na mga taon kan dekada nin 1940 kan an gibuhon kan Mga Saksi ni Jehova ipinagbabawal sa Canada. Asin pirmi siyang mabuot saka may respeto ki Tatay, dawa mapang-abuso an mga itinataram niya ki Nanay. An saiyang mahusay na halimbawa nakatabang sako saka sa mga tugang ko na akuon man an katotoohan. Nakakaugma ta pag-abot nin panahon nagbago si Tatay asin nagpuon na siyang magin mabuot sa samo.

Kan Agosto 1950, nag-atender ako sa Theocracy’s Increase Assembly sa New York City. Namotibar akong marhay na gumibo nin urog pa sa paglilingkod ki Jehova pagkatapos na mabisto an mga tugang hali sa manlain-lain na parte kan kinaban asin madangog an nakakaugmang mga interbiyu sa mga naggradwar sa Gilead School! Lalo akong nagin mas determinado na lumaog sa bilog na panahon na ministeryo. Pagkapuli ko tulos, nag-aplay ako na magin regular payunir. Dangan, nagsurat sa sako an sangang opisina kan Canada asin sinabi na mas marahay kun magpabawtismo nguna ako. Kaya kan Oktubre 1, 1950, nagpabawtismo ako. Pakalihis nin sarong bulan, nagin regular payunir ako asin iinasignar sa Kapuskasing. An banwaan na iyan harayuon sa iniistaran ko kaidto.

 Kan tigsuli kan 1951, inimbitaran kan sangang opisina an mga Saksi na nakakataram nin French na pag-isipan na bumalyo sa probinsiya nin Quebec na French an lengguwahe. Dakula an pangangaipo duman. Nagdakula ako na nagtataram nin French saka Ingles, kaya inako ko an imbitasyon na iyan asin iinasignar ako sa Rouyn. Mayo lamang akong kaburubisto duman. Adres sana an igwa ako, arog kan sinambit ko kasubago. Pero, nagin okey man an mga bagay-bagay. Nagin dayupot kaming mag-amigo ni Marcel, asin nag-enjoy ako sa paglilingkod sa Quebec sa suminunod na apat na taon, asin kan huri bilang espesyal payunir.

Mantang nasa Quebec, ugmahon ako kan makaresibi ako nin imbitasyon para sa ika-26 na klase kan Gilead School sa South Lansing, New York. Naggradwar ako kan Pebrero 12, 1956, asin iinasignar ako sa inaapod ngunyan na Ghana, b West Africa. Pero bago ako maghali, kinaipuhan kong magbalik sa Canada nin “mga pirang semana” sagkod na makua ko na an mga dokumentong kaipuhan sa pagbiyahe.

Pero an nangyari, inabot nin pitong bulan an paghalat ko sa Toronto bago ko nakua an mga dokumentong idto. Kan panahon na iyan, may kabuutan akong pinadagos kan pamilyang Cripps sa harong ninda, asin namidbid ko duman si Sheila, an aki nindang babayi. Nagkaminuutan kaming duwa. Kan aalukon ko na kuta siyang magpakasal, saka man nag-abot an visa ko. Ipinamibi mi iyan ni Sheila, asin nagdesisyon kami na magduman ako sa asignasyon ko. Pero padagos kaming nagsuratan para maaraman kun baga posible pa na magpakasal kami, tapos kun iyo, nuarin. Bakong pasil an desisyon na iyan, pero arog kan nangyari pag-abot nin panahon, idto talaga an tamang desisyon.

Pagkatapos nin sarong bulan na pagbiyahe sa tren, sa barkong pangkargamento, asin sa eroplano, nakaabot ako sa Accra, Ghana. Duman inasignaran ako bilang paraataman nin distrito. Kaiba sa asignasyon na iyan an pagbiyahe sa bilog na Ghana pati na sa kataraid na mga nasyon na Ivory Coast (Côte d’Ivoire na ngunyan) asin Togoland (Togo na ngunyan). Sa parati, solo lang akong nagbibiyahe gamit an awtong pagsadiri kan sangang opisina. Nag-enjoy talaga ako durante kan panahon na yaon ako diyan!

 Pag Sabado asin Domingo, naglilingkod ako sa mga pansirkitong asembleya. Mayo kami nin mga Assembly Hall. Kaya naggigibo an mga tugang nin temporaryong masisirungan na gibo sa mga posteng kawayan na piglalagan nin mga dahon nin palma sa ibabaw para magserbing proteksiyon sa init kan saldang. Mayo nin repridyeretor sa cafeteria kaya sa harani igwa sindang nakakulong o nakagakod na buhay na mga hayop na binubuno ninda pag kaipuhan para magin pagkakan kan mga nag-aatender.

Igwa kami nin nagkapirang makangirit na mga eksperyensiya sa mga asembleyang idto. Halimbawa, nagpapahayag kaidto si Herb Jennings, c na kapwa mi misyonero, kan makabutas an sarong baka hali sa cafeteria. Dangan, nagdalagan iyan pasiring sa pag-ultanan kan entablado asin kan mga nagdadangog. Nagpundo sa pagtaram si Herb asin garo baga ribaraw na marhay an baka. Pero nagibo iyan na pugulan nin apat na makukusog na brother asin darahon pabalik sa cafeteria mantang nagpaparalakpakan su mga nag-aatender.

Sa mga aldaw na mayong asembleya, ipinapahiling ko an pelikula niyatong The New World Society in Action sa kaharaning mga baryo. Para magibo iyan, gamit an sarong projector, ipinapahiling ko sainda an pelikula sa sarong puting tela na ikinabit sa duwang poste o duwang kahoy. Nagustuhan iyan na marhay kan mga residente! Para sa dakul sa sainda, iyan an inot na beses nindang makahiling nin pelikula. Makusog su paralakpakan ninda kan nasa eksena nang may mga tawong binabawtismuhan. Nakatabang talaga an pelikulang iyan sa mga nakahiling kaiyan na marealisar ninda na saro kitang nagkakasararong pambilog na kinaban na organisasyon.

Pagkatapos nin mga duwang taon sa Africa, excited akong mag-atender sa internasyonal na kumbensiyon sa New York City kan 1958. Ugmahon talaga akong mahiling si Sheila, na hali pa sa Quebec, kun sain siya naglilingkod bilang espesyal payunir. Kaidto nagsusuratan lang kami, pero ngunyan na magkaibanan na giraray kami, inalukan ko siya nin kasal, asin inako niya iyan. Nagsurat ako ki Brother Knorr d asin hinapot ko siya kun baga puwede man na magklase si Sheila sa Gilead asin umiba sako sa Africa. Nagtugot siya. Nakaabot man giraray si Sheila sa Ghana. Ikinasal kami sa Accra, kan Oktubre 3, 1959. Namatian ming talagang binendisyunan kami ni Jehova huling ininot mi siya sa samong buhay.

Kan 1961, iinasignar kami sa nasyon nin Cameroon. Pinatabang ako sa pag-establisar nin bagong sangang opisina kaya sibot-sibot ako. Bilang bagong branch servant, kadakul kong kinaipuhan na manudan. Dangan kan 1965, naaraman ming bados si Sheila. Aminado ako na medyo nahaloy-haloy man bago mi naproseso sa isip mi na magigin mga magurang na kami. Pero kan nagigin excited na kuta kami manungod sa bagong paninimbagan na ini asin nagpaplano nang bumalik sa Canada, saka man may nangyaring nakakamundong biyo.

Nakuanan si Sheila. Sinabi samo kan doktor na lalaki kuta su aki mi. Labing 50 taon na an nakaagi pero dai mi lamang iyan nalingawan. Dawa ngani namundo kaming marhay, nagdanay kami sa asignasyon mi sa ibang nasyon, sarong asignasyon na gustong-gusto mi.

An mga tugang sa Cameroon parating napapaatubang sa persekusyon huli sa pagigin neutral ninda sa pulitika. Nakakatensiyon an sitwasyon lalo na pag eleksiyon sa pagkapresidente. Kan Mayo 13, 1970, nangyari an pinakaikinakatakot mi kan an Mga Saksi ni Jehova opisyal nang ipagbawal. An magayon na bagong pasilidad kan sangay, na diyan naglipat kami mga limang bulan pa sana bago kaiyan, kinumpiskar kan gobyerno. Sa laog sana nin sarong semana, an gabos na misyonero—kaiba kami ni Sheila—pinahali sa nasyon. Masakit samo na bayaan an mga tugang huling namumutan mi sindang marhay saka nahahadit kami sa kun ano an mga mangyayari sa sainda.

Nagdagos kami sa sangang opisina sa France sa suminunod na anom na bulan. Mantang yaon diyan, padagos kong ginibo an gabos kong makakaya para maasikaso an mga pangangaipo kan mga tugang sa Cameroon. Kan Disyembre kan taon na iyan, iinasignar kami sa sangay nin Nigeria, na iyo na an nagpuon na mangataman sa gibuhon sa Cameroon. Maugma kaming inako kan mga tugang sa Nigeria, asin magaya-gaya kaming naglingkod diyan nin nagkapirang taon.

Kan 1973, kinaipuhan ming gumibo nin sarong masakiton na desisyon. May malalang mga kamatian na kaidto si Sheila. Mantang nasa sarong kumbensiyon kami sa New York, naghibi siya tapos sinabi sako: “Dai ko na kayang magpadagos pa! Purupirmi na sana akong pagalon saka may minamati.” Labing 14 taon na siya kaidtong naglilingkod sa West Africa kaiba ko. Maugma akong marhay para sa saiya sa maimbod niyang paglilingkod, pero kaipuhan ming gumibo nin mga pagbabago. Pagkatapos na pag-ulayan an sitwasyon mi asin mamibi nin halawig saka udok, nagdesisyon kaming bumalik sa Canada, na diyan mas maaasikaso mi an salud niya. Para samo, an pagbaya mi sa samuyang asignasyon bilang misyonero saka sa bilog na panahon na paglilingkod iyo na gayod an pinakamasakit saka pinakanakakamundong desisyon na kinaipuhan ming gibuhon.

Pagkaabot mi sa Canada, nagkatrabaho ako sa tabang kan haloy ko nang amigo na nagpapabakal nin mga awto sa sarong banwaan na nasa norte kan Toronto. Nag-arkila kami nin apartment, nagbakal nin segundamanong mga gamit sa harong, saka nakapagpuon-puon na dai nagkakautang. Gusto ming pagdanayon na simple an samong buhay, na naglalaom na sarong aldaw makakabalik kami sa bilog na panahon na paglilingkod. Nasurpresa kami ta nangyari iyan nin mas amay kisa sa iniisip mi.

 Nagpuon akong magboluntaryo kada Sabado sa lugar na tinutugdukan nin sarong bagong Assembly Hall sa Norval, Ontario. Pag-abot nin panahon, inasignaran akong maglingkod bilang Assembly Hall overseer. Nagrarahay na an salud ni Sheila, asin sa hiling mi kaya na niya an bagong asignasyon na ini. Kaya kan Hunyo 1974, naglipat kami sa Assembly Hall apartment. Ugmahon talaga kami na maglingkod giraray nin bilog na panahon!

Marahay na sana ta padagos na nagrahay an salud ni Sheila. Pakalihis nin duwang taon, inako mi an sarong asignasyon sa pansirkitong gibuhon. Yaon an sirkito sa Manitoba, na sarong probinsiya sa Canada na midbid sa grabeng tiglipot. Dawa arog kaiyan, naugma kaming marhay sa mainit na pagkamuot sa samo kan mga tugang diyan. Narealisar mi na bako man importante kun sain kita naglilingkod, an mahalaga iyo na padagos kitang naglilingkod ki Jehova sain man kita yaon.

Pagkatapos nin nagkapirang taon sa pansirkitong gibuhon, inimbitaran kaming maglingkod sa Bethel sa Canada kan 1978. Dai nahaloy, nakanuod ako nin sarong makulog pero mahalagang leksiyon. Inasignaran akong magtao nin saro may kabangang oras na pahayag sa lengguwaheng French sa sarong espesyal na miting sa Montreal. Nakakamundo, nasakitan an mga nagdadangog na magdanay na atentibo sa pahayag ko, asin sarong brother hali sa Service Department an nagtao sako nin konseho manungod diyan. An totoo, dapat kuta narealisar ko na diyan, arog kan aram ko na sa sadiri ko, na bako man talaga akong mahusayon magpahayag. Pero iba su nagin impresyon ko sa konsehong iyan. Garo baga magkakontrahan an personalidad mi. Pagmati ko sobra man siya kamapagkritika—dai lamang siya nagtao nin ano man na komendasyon. Napasala ako dahil hinusgaran ko tulos su konseho base sa kun paano iyan itinao saka sa paghiling ko sa tawong nagtatao kaiyan.

Pakalihis nin pirang aldaw, sarong miyembro kan Komite kan Sangay an nakipag-ulay sa sako manungod sa nangyari. Inadmitir ko na bakong marahay su nagin reaksiyon ko sa konseho asin na nagbabasol ako. Dangan nakipag-ulay ako sa brother na nagtao kaidto nin konseho sako. Mabuot niyang inako an paghagad ko nin dispensa. An eksperyensiyang iyan nagin sarong importanteng leksiyon sa kapakumbabaan na dai ko nanggad malilingawan. (Tal. 16:18) Dakul na beses kong ipinamibi iyan ki Jehova, asin determinado akong nungka nang magin negatibo an pagmansay ko sa konseho.

Labing 40 taon na ako ngunyan na naglilingkod sa Bethel sa Canada, asin puon kan 1985, pribilehiyo kong maglingkod bilang miyembro kan Komite kan Sangay. Kan Pebrero 2021, nagturog na sa kagadanan si Sheila. Apuwera sa pag-atubang ko sa pagkawara niya, may mga inaatubang man akong mga kamatian ngunyan. Alagad huli sa paglilingkod ki Jehova, nagdanay akong dakul an ginigibo saka maugmahon kaya ‘dai ko haros naririparo an pag-agi kan mga aldaw.’ (Ecl. 5:20) Dawa ngani nagkaigwa ako nin mga kadipisilan sa buhay, mayo lamang iyan kun ikukumparar sa nakakaugmang mga nagin eksperyensiya ko. Nagin tunay na nakakakontento an pag-inot ko ki Jehova sa buhay ko asin an 70 taon ko sa bilog na panahon na paglilingkod. Ipinapamibi ko na an hoben na mga tugang niyato inuton man si Jehova sa buhay ninda, dahil kumbinsido ako na maeeksperyensiyahan man ninda an nakakakontento asin nakakaugmang buhay na posible sana pag naglilingkod kita ki Jehova.