An Pinakamarahay na Panahon na Mabuhay

KUN napapaatubang sa masakit na mga kamugtakan, hinihidaw daw nindo an panahon “kaidtong trangkilo pa an buhay”? Kun siring, estudyare an mga tataramon kan madonong na si Hadeng Salomon: “Dai ka magsabi: ‘Taano an nakaaging mga aldaw ta orog karahay kisa kan mga ini?’ huli ta bakong huli sa kadonongan na ika naghapot manongod kaini.”​—Eclesiastes 7:10.

Taano daw ta itinao ni Salomon an sadol na ini? Huli ta aram nia na an pagkaigwa nin realistikong pagmansay sa nakaagi sarong mahalagang tabang sa pag-atubang sa dai nakaoogmang mga situwasyon sa presente. An mga naghihimuyawot sa panahon “kaidtong trangkilo pa an buhay” tibaad malingawan na logod na an mga panahon na idto pano man nin mga problema asin kapurisawan saka an buhay nungka na nagin talagang marahayon nanggad. An nagkapirang bagay kan nakaagi tibaad mas marahay, alagad posibleng marhay na an iba bako. Arog kan sinabi ni Salomon, bakong madonong an dai maninigong pagparaisip sa nakaagi, huli ta risang-risa na dai na niato puedeng ibalik an nakaagi.

Nakadadanyar daw an pagparahidaw kan nakaagi? Iyo, kun pinopogolan kita kaiyan na magin madaling makibagay asin mag-adaptar sa presente o kun inoolang kita kaiyan na apresyaron an mga panahon na kinabubuhayan niato asin an paglaom na puedeng mapasato.

An totoo, ngonyan na an pinakamarahay na panahon na mabuhay, sa ibong kan nagdadakol na problema sa kinaban. Taano man? Huli ta harani na kita sa kaotoban kan katuyohan nin Dios mapadapit sa satong daga asin sa mga bendisyon kan matoninong na pagreynar kan saiyang Kahadean. An Biblia nanunuga: “Papahidon nia an gabos na luha sa saindang mga mata, asin an kagadanan mawawara na, dai na sagkod magkakaigwa nin pagmondo ni pagtangis ni kolog. An enot na mga bagay nakalihis na.” (Kapahayagan 21:4) Dangan, sa mas marahayon na kamugtakan na ini, mayo na nin magkakaigwa nin dahelan na maghimuyawot sa panahon “kaidtong trangkilo pa an buhay.”