Nakanompong Ako nin Dakol na Marahay na Bagay

Isinaysay ni Arthur Bonno

TAON 1951 kaidto. Nasa pandistritong kombension kami kan agom kong si Edith kan madangog mi an paisi na may gigibohon na miting para sa mga interesadong magmisyonero.

“Mag-atender kita!” an maogmang sinabi ko.

“Art, bako iyan para sato!” an simbag ni Edith.

“Edie, madangog man sana kita.”

Pagkatapos kan miting, nanao nin mga aplikasyon para sa Paadalan nin Gilead.

“Suratan ta na iyan,” an pamimirit ko.

“Pero Art, paano an mga pamilya ta?”

Mga saro may kabangang taon pagkatapos kan kombension na iyan, nag-atender kami sa Paadalan nin Gilead dangan idinestinong maglingkod sa Ecuador, sa Amerika del Sur.

Arog kan tibaad narisa nindo sa pag-oolay ming mag-agom sa kombension na iyan, may pagkaagresibo ako asin makosog an boot. Minsan siring, si Edith kalmado asin hababa an boot. Mantang nagdadakula sa sadit na banwaan sa Elizabeth, Pennsylvania, E.U.A., dai pa sia noarin man nakaabot sa harayoon na lugar o nakanupar nin taga ibang nasyon. Depisil para sa saiya na bayaan an pamilya nia. Dawa siring, bilog na pusong inako nia an asignasyon na maglingkod sa ibang nasyon. Kan 1954, nag-abot kami sa Ecuador asin poon kaidto, naglingkod kami sa nasyon na ini bilang misyonero. Sa dakol na taon mi digdi, nakanompong kami nin dakol na marahay na bagay. Gusto daw nindong maaraman an nagkapira dian?

Magayon na mga Nangyari na Dai Malilingawan

Enot kaming idinestino sa kabiserang siudad, an Quito, na nasa langkaw na 2,850 metros sa Kabukidan nin Andes. Inabot kami nin duwang aldaw sakay nin tren asin trak bago makaabot dian hale sa siudad nin Guayaquil na harani sa dagat—biahe na inaabot ngonyan nin 30 minutos kun sa eroplano! Naglingkod kami sa Quito nin apat na memorableng taon. Dangan, kan 1958 may saro pang marahay na nangyari: Inimbitaran kami para sa pansirkitong gibohon.

Kan panahon na iyan, may duwa sanang sadit na sirkito sa bilog na nasyon. Kaya apuera sa pagdalaw sa mga kongregasyon, naghulit kami  sa laog nin dakol na semana durante kan taon sa saradit na banwaan duman na mayo nin nakaistar na Saksi. An mga dagosan sa mga banwaan na iyan sa parate sarong saditon na kuarto na mayong bintana asin an yaon sana iyo an sarong katre. Nagdara kami nin kahon na gibo sa kahoy na may laog na kalan na de gas, kawali, mga plato, planggana, mga tamong, muskitero, mga bado, mga lumang diaryo, asin iba pa. An mga diaryo isinususo mi sa mga labot sa lanob tanganing maski paano masakitan an mga kino na makalaog.

Minsan ngani madiklom asin bakong malinig an mga kuartong idto, dai mi malilingawan an magayon na mga pag-oolay mi kun banggi mantang nakatukaw sa katre asin nagkakakan nin simpleng pamanggihan na linuto sa samong kalan na de gas. Huling parate akong nakakataram nin dai pinag-isipan dara kan pagigin pabiglabigla ko, kun beses inaaprobetsaran kan agom ko an toninong na mga panahon na idto tanganing magsuherir nin mataktikang mga paagi kun nakikipag-olay sa mga tugang na dinadalaw mi. Dinadangog ko sia, asin nagin mas nakakaparigon sa boot an sakong mga pagdalaw. Kun may nasasabi akong bakong magayon manongod sa iba, dai sia nagkokomento dapit dian. Kaya, nanodan kong pirmeng mansayon nin positibo an sakong mga tugang. Pero, kadaklan sa mga pag-oolay mi kun banggi nakasentro sa mga puntong nanodan mi sa mga artikulo sa An Torrengbantayan asin sa mga eksperyensia mi sa paglilingkod sa langtad kan aldaw na iyan. Asin maogma nanggad an mga eksperyensia mi!

Kun Paano Mi Nahanap si Carlos

Sa banwaan nin Jipijapa, sa solnopan na Ecuador, itinao sa samo an ngaran nin sarong interesado—Carlos Mejía, pero mayong adres. Sarong aga, pagluwas mi sa inaarkila ming kuarto, dai mi aram kun saen kami mapoon sa paghanap sa saiya, kaya basta na sana kami nagparalakaw. Kinaipuhan ming likayan an mga kalot-kalot sa malaboy na tinampo huli sa makosog na oran kan nag-aging banggi. Naeenot ako sa agom ko kan bigla na sanang may magkurahaw sa likodan ko, “Art!” Nagsalingoy ako asin naheling si Edie na nakabulsot sa itom na laboy na sagkod tuhod. Napapangisi akong marhay huli sa eksena alagad nagpugol ako huli ta napapahibi na sia.

Natabangan ko siang makahale sa laboy na iyan, alagad an sapatos nia nawalat na nakatalbong. May aking lalaki asin babae na nagheheling sa samo, kaya sinabihan ko sinda, “Tatawan ko kamo nin kuarta kun kukuanon nindo an sapatos.” Madalion na nakua an sapatos, alagad kinaipuhan maghugas ni Edie. An ina kan mga aki nagmamasid palan asin pinadagos nia kami sa saiyang harong, dangan tinabangan nia an agom ko na maghugas nin tabay mantang linilinigan kan mga aki an maating sapatos. Bago kami maghale, may magayon na nangyari. Hinapot ko an babae kun aram nia kun saen mi mahahanap si Carlos Mejía. May pagngalas na sinabi nia, “Sia an agom ko.” Pag-abot nin panahon, naponan an sarong pag-adal sa Biblia, asin sa kahurihurihi, nabautismohan an gabos na miembro kan pamilyang iyan. Pakalihis nin mga taon, si Carlos, an agom nia, asin an duwa sa mga aki ninda nagin espesyal payunir.

Depisil na mga Pagbiahe —Nakakaogmang Pag-istimar

May mga kadepisilan sa pagbiahe sa sirkito. Naglulunad kami sa mga bus, tren, trak, bangka, asin sadit na eroplano. Sarong beses si John McLenachan, na naglilingkod bilang paraataman sa distrito, asin an agom niang si Dorothy, nag-iba sa samo sa paghuhulit sa mga baryo nin mga parasira harani sa linderos nin Colombia. Naglunad kami sa bangkang de motor. May mga pating na arog kadakula kan bangka na nagraralangoy harani sa samo! Dawa an kaiba ming eksperyensiadong bangkero natakot sa kadakulaan kan mga pating asin tolos na iginilid an bangka.

Pero, an mga kadepisilan na inagihan mi sa pansirkitong gibohon kapakipakinabang nanggad. Namidbid mi an marahayon asin mapag-istimar na mga tugang. Dakol na beses na an mga pamilyang dinadagosan mi nag-iinsistir na  magkakan kami nin tolong beses kada aldaw, mantang sinda sarong beses sana. O pinapatorog ninda kami sa sasarong katre sa harong, mantang sinda sa salog. Parateng sinasabi kan agom ko, “Tinatabangan ako kan namomotan na mga tugang na ini na maheling na dikit sana nanggad an talagang kaipuhan niato tanganing mabuhay.”

“Habo Ming Magsayuma”

Kan 1960, may magayon pang nangyari sa samo—inimbitaran kaming maglingkod sa sangang opisina sa Guayaquil. Mantang yaon ako sa gibohon na pag-administrar, si Edith nasa gibohon sa ministeryo sa sarong kongregasyon harani sa sangang opisina. Nungka kong inisip na nababagay ako sa pang-opisinang trabaho o na may kakayahan ako dian, alagad arog kan ipinaparisa kan Hebreo 13:21, sinasangkapan kita nin Dios “nin lambang marahay na bagay sa pag-otob kan saiyang kabotan.” Pakalihis nin duwang taon, inimbitaran akong mag-atender nin sampulong bulan na pag-adal sa Gilead na gigibohon sa Bethel sa Brooklyn, Nueva York. Kan panahon na iyan, inaasahan na an mga agom na babae mawawalat sa asignasyon ninda. Sarong surat para sa sakong agom an uminabot hale sa Brooklyn. Sinabihan sia na pag-isipan na marhay kun baga andam niang akoon na sa laog nin sampulong bulan mayo an saiyang agom.

Bilang simbag, si Edith nagsurat: “Segurado ako na bako nanggad ining pasil na gibohon, alagad aram ming tatabangan nanggad kami ni Jehova sa ano man na kadepisilan na tibaad mag-abot. . . . Habo ming magsayuma sa ano man na mga pribilehio na tibaad itao sa samo o sa ano man na oportunidad na magin mas kualipikado na otobon an mga paninimbagan niamo.” Mantang yaon ako sa Brooklyn, serosemana akong sinusuratan kan agom ko.

Paglilingkod Kaiba kan Maimbod na mga Kapagtubod

Kan 1966, huli sa problema sa salud, nagbalik kami ni Edith sa Quito, na dian ipinadagos mi an samong pagmimisyonero kaiba kan mga tugang dian. Marahayon nanggad sindang halimbawa nin mga nagdadanay na may integridad!

Sarong maimbod na tugang na babae an parateng binubugbog kan agom niang bakong Saksi. Sarong aldaw, kan alas sais nin aga, may nagduman sa samo tanganing sabihon na binugbog na naman sia. Dali-dali akong nagpasiring sa harong kan tugang. Kan maheling ko sia, dai ako makatubod sa naheling ko. Nakahigda sia sa katre, gatok-gatok asin pano nin bakros. Pigpararapas sia kan agom nia nin tugod nin samod sagkod na iyan maputol. Aroatyan, naabotan ko sa harong an lalaki asin sinabihan ko ini na katalawan an ginibo nia. Nagparahagad sia nin tawad.

Kan enot na mga taon kan dekada nin 1970, nagrahay an sakong salud asin nagbalik kami sa pansirkitong gibohon. Kaiba sa sirkito mi an siudad nin Ibarra. Kan magdalaw kami sa siudad na iyan kan huring mga taon kan dekada nin 1950, duwa sana an Saksi dian—sarong misyonero asin sarong taga dian na tugang na lalaki. Kaya gustong-gusto ming maheling an dakol na bagohan na nadagdag sa kongregasyon.

Sa enot ming pag-atender nin pagtiripon duman, nagtindog sa plataporma si Tugang na  Rodrigo Vaca asin pinamayohan nia an sarong kabtang na may partisipasyon an mga nagdadangog. Kada maghapot sia, an mga nag-aatender nagkukurahaw nin “Yo, yo!” (“Ako, ako!”) imbes na iitaas an kamot. Naghelingan kami ni Edith huli sa pagngalas. ‘Ano an nangyayari digdi?’ an nasa isip ko. Kan huri, naaraman mi na si Tugang na Vaca buta palan alagad namimidbid nia an boses kan mga miembro kan kongregasyon mantang nagkukurahaw sinda. Saro siang pastor na midbid nanggad an mga karnero nia! Ipinapagirumdom kaini an mga sinabi ni Jesus sa Juan 10:3, 4, 14 dapit sa Marahay na Pastor na midbid na marhay an mga karnero nia asin sia midbid man na marhay kan mga ini. Ngonyan, an Ibarra igwa nin anom na kongregasyon sa lenguaheng Kastila, saro man sa lenguaheng Quichua, asin saro pa sa lenguaheng pasenyas. Si Tugang na Vaca padagos na maimbod na naglilingkod bilang magurang sa kongregasyon asin espesyal payunir. *

Nagpapasalamat sa Karahayan ni Jehova

Kan 1974, nag-ako kami nin saro pang kapahayagan nin karahayan ni Jehova kan imbitaran kaming magbalik sa Bethel, na dian iinasignar giraray ako sa gibohon na pag-administrar asin kan huri nagin miembro kan Komite kan Sangay. Si Edith nagtrabaho nguna sa kusina, dangan sa opisina bilang paraasikaso nin mga surat sagkod ngonyan.

Sa laog nin dakol na taon, nagin magayagaya kami sa pag-ako sa ginatos na misyonerong sinanay sa Gilead na halimbawa nin pagkamaygurang asin kaigotan sa mga kongregasyon na pinaglilingkodan ninda. Naparigon man an boot mi kan rinibong tugang na nag-abot hale sa labing 30 nasyon tanganing maglingkod sa nasyon na ini. Talagang hanga kaming marhay sa pagigin mapagsakripisyo ninda! An nagkapira nagpabakal nin mga harong asin negosyo tanganing makadigdi asin maglingkod kun saen may dakulang pangangaipo para sa mga parahulit kan Kahadean. Nagbakal sinda nin mga lunadan tanganing maghulit sa hararayong rehion, mag-establisar nin bagong mga kongregasyon, asin tumabang sa pagtogdok nin mga Kingdom Hall. Dakol na daragang tugang an nag-arabot hale sa ibang nasyon tanganing magpayunir digdi—asin sinda maigot nanggad asin may kakayahan na mga trabahador!

Iyo, nakanompong ako nin dakol na marahay na bagay sa mga taon nin paglilingkod ko sa Dios. Pangenot digdi an sakong relasyon ki Jehova. Nagpapasalamat man ako na tinawan ako ni Jehova “nin katabang.” (Gen. 2:18) Kun binabalikan ko an labing 69 taon ming pag-ibanan bilang mag-agom, naiisip ko an Talinhaga 18:22, na nagsasabi: “Nakakua daw an saro nin marahay na agom na babae? An saro nakakua nin marahay na bagay.” Nakakaogmang kaibaiba si Edith. Natatabangan nia ako sa dakolon na paagi. Sia nagin mamomoton man na aki sa saiyang ina. Poon kan mag-abot kami sa Ecuador, serosemana niang sinusuratan an saiyang ina sagkod kan 1990, kan magadan ini sa edad na 97.

Ngonyan, 90 anyos na ako asin 89 si Edith. Dai mi malilingawan an nagin kagayagayahan mi sa pagtabang sa mga 70 katawo na mamidbid si Jehova. Maogma nanggad kami na sinuratan mi an mga aplikasyon na idto para sa Paadalan nin Gilead 60 taon na an nakaagi. An desisyon na iyan nagresulta sa buhay na may dakol nanggad na marahay na bagay.

[Nota sa Ibaba]

[Ritrato sa pahina 29]

Sa Yankee Stadium sa Nueva York kaiba an mga misyonerong kaklase mi sa Gilead, 1958

[Ritrato sa pahina 31]

Pagdalaw sa sarong pamilyang Saksi mantang nasa pansirkitong gibohon, 1959

[Ritrato sa pahina 32]

Sa sangang opisina sa Ecuador, 2002