“Baldado Ngonyan Alagad Bakong Sagkod Lamang!”

Isinaysay ni Sara van der Monde

Parateng sinasabi sa sako nin mga tawo, “Sara, magayonon an ngirit mo. Taano ta pirmeng maogmahon ka?” Sinasabi ko sa sainda na ako may espesyal na paglaom. Ikakaladawan iyan paagi sa mga tataramon na ini, “Ako baldado ngonyan alagad bakong sagkod lamang!”

NAMUNDAG ako kan 1974 sa Paris, Pransia. Nagkaigwa nin problema sa pangangaki sa sako, asin kan huri nadiskobre na ako may paralisis huli sa danyos sa hotok (cerebral palsy). Dai kong gayo ikinakahiro an mga bitis asin kamot ko, asin daing gayo nasasabotan an pagtaram ko. Nagkasubisubi ako asin madali akong maimpeksion.

Kan ako dos anyos na, nagbalyo an pamilya mi sa Melbourne, Australia. Pakalihis nin duwang taon, kami ni Nanay binayaan ni Tatay. Kaidto an enot na beses na nagigirumdoman ko na naparani ako sa Dios. Si Nanay, na saro sa Mga Saksi ni Jehova, regular akong iiniiba sa mga pagtiripon, na dian nanodan ko na an Dios may pagkamoot asin pagmakolog sa sako. An pakaaram kaiyan, kaiba na an pagkamoot asin pagpakosog ni Nanay, nakatabang sa sako na mamatean na ako protektado sa ibong kan nagbagong kamugtakan mi.

Tinokdoan man ako ni Nanay kun paano mamibi ki Jehova. An totoo, mas pasil nanggad para sa sako na mamibi kisa magtaram. Kun namimibi, dai ko kaipuhan sabihon nin sayod an mga tataramon, alagad iyan malinaw kong “nadadangog” sa isip ko. Asin huling depisil masabotan an sinasabi ko, nakakapakosog maaraman na iyan gabos nasasabotan ni Jehova, baga man iyan nasa isip sana o kamol an pagkataram ko.—Sal. 65:2.

Pakapanggana sa Kaolangan

Kan ako magsingko anyos na, gruminabe an sakong paralisis, kaya kaipuhan ko nang gumamit nin magabat na mga caliper splint tanganing makalakaw. Talagang nagriripaydipay ako sa paglakaw! Kan ako mag-11 anyos na, dai na talaga ako makalakaw. Nag-abot an panahon na naggamit na ako nin electric hoist tanganing makabalyo hale sa kama pasiring sa wheelchair na de motor, na minamaniobra ko paagi sa hand lever.

Inaadmitir ko na kun beses mamondo ako huling baldado ako. Alagad sa mga panahon na iyan, ginigirumdom ko an kasabihan kan pamilya mi: “Dai mo pagparaisipon an mga bagay na dai mo kayang gibohon. An isipon mo sana mga bagay na kaya mong gibohon.” Nakatabang ini sa sako na magibo an hilig kong mangabayo, maglayag, magbangka, magkamping, asin magmaneho pa ngani nin palibotlibot sa sarong lugar na bakong matawo! Ikinakapahayag ko man an sakong pagigin artistiko paagi sa pagdrowing, pagtahi, pagburda, paggibo nin seramiks, asin pag-quilt.

Huli sa grabeng pagkabaldado ko, pinagdudahan nin nagkapira an kakayahan ko na sambahon an Dios bilang intelihenteng adulto. Kan ako 18 anyos na, sarong maestra an nagsadol sa sako na  maghale sa harong mi tanganing “makadulag” sa relihion kan sakong ina. Sinabi pa ngani nia na tatabangan nia akong makakua nin dadagosan. Minsan siring, sinabi ko sa saiya na nungka kong babayaan an pagtubod ko asin mahale sana ako sa harong mi kun andam na akong magin mas independiente.

Dai naghaloy pagkatapos kaiyan, nabautismohan ako bilang Saksi ni Jehova. Pakalihis nin duwang taon, buminalyo ako sa sadit na apartment. Digdi, maogma ako huling parehong igwa ako nin suporta asin independensia.

Sarong Alok na Nakakabigla

Sa nag-aging mga taon, napaatubang ako sa iba pang pagbalo sa pagtubod. Sarong aldaw, ikinabigla ko nanggad kan an sarong kapwa estudyante—na baldado man—alokon ako na magpakasal sa saiya. Kan primero, garo tuminaba man an puso ko. Arog nin kadaklan na daraga, mawot ko man na magkaigwa nin kaibaiba sa buhay. Pero, an pagigin pareho baldado bakong garantiya nin maogmang pag-agoman. Dugang pa, bako ko siang kapagtubod. Biyong magkalaen an samong mga tinutubod, aktibidad, asin pasohan. Kaya, paano magigin maogma an pag-ibanan mi? Determinado man akong kuyogon an malinaw na pagboot nin Dios na mag-agom nin kapagtubod sana. (1 Cor. 7:39) Huli kaiyan, maboot kong sinabi sa solterong iyan na dai ko maaako an alok nia.

Dawa ngonyan, aram ko na tama an nagin desisyon ko. Asin mayong duda sa isip ko na magigin maogma ako sa ipinanugang bagong kinaban nin Dios. (Sal. 145:16; 2 Ped. 3:13) Mientras tanto, determinado akong magdanay na maimbod ki Jehova asin magin kontento sa kamugtakan ko ngonyan.

Hinahalat ko an aldaw na makakabuhat na ako sa sakong wheelchair asin makakadalagan nin marikas. Dangan makurahaw ako, “Baldado ako kaidto, alagad ngonyan marahay na ako—sagkod lamang!”