“Naotob an Pangarap Ko”
“Naotob an Pangarap Ko”
Regular payunir si Emilia kaidtong 15 taon na an nakaagi. Minsan siring, kinaipuhan niang magpondo sa bilog na panahon na paglilingkod. Sa nakaagi pa sanang mga taon, parate niang pinaghohorophorop an pinakamagayagayang panahon na iyan kan saiyang buhay, asin gusto nia giraray na dagdagan an saiyang kabtang sa ministeryo.
Alagad, kadakol na oras an nauubos sa sekular na trabaho ni Emilia, asin dahel sa olang na ini nawawara an saiyang kagayagayahan. Sarong beses, sa atubangan kan saiyang mga katrabaho, sia nagsabi: “Gusto ko kuta mas dikit na oras sana an trabaho ko!” Nadangog iyan kan saiyang among asin hinapot sia kun totoo iyan. Sinabi ni Emilia na totoo an sinabi nia. Minsan siring, kaipuhan na aprobaran iyan nin direktor huli ta regulasyon kan kompanya na an gabos na empleyado dapat lubos na dedikado sa trabaho. An satong sister nag-andam sa pakikipag-olay sa direktor asin namibi na logod magin kalmado sia asin magkaigwa nin kosog nin boot.
Sa pag-oolay, mataktika alagad makosog an boot na nakiolay si Emilia na bawasan an oras kan saiyang trabaho. Ipinaliwanag nia na inaaprobetsaran nia an mga oras asin aldaw na mayo siang trabaho tanganing tabangan an iba: “Saro ako sa Mga Saksi ni Jehova, asin tinatabangan ko sa espirituwal an mga tawo. Ngonyan, hababa na an moral kan dakol. Sinda nangangaipo nin malinaw na mga prinsipyo asin pamantayan, asin an kadonongan na ihinihiras ko hale sa Biblia mahalagang marhay sa sainda. Habo ko man na makabawas sa kalidad kan sakong trabaho digdi an mga aktibidad ko pagkatapos kan oras nin trabaho, alagad boot ko na magkaigwa nin dakol pang libreng oras sa pagtabang sa mga tawo. Iyan an dahelan kun taano ta kaipuhan kong bawasan an oras kan sakong trabaho.”
An direktor nagdangog na marhay asin nagsabi na kaidto inisip man niang makikabtang sa sarong gibohon na pagtabang sa kapwa. Dangan sia nagsabi: “Huli sa mga dahelan na sinabi mo, garo dai ko masasayumahan an hinahagad mo. Alagad naisip mo daw na mababawasan an sueldo mo?” An sabi ni Emilia iyo, asin kun kaipuhan, papasimplehon nia an saiyang buhay. Sinabi pa nia: “An pinakamahalagang katuyohan ko iyo na gumibo para sa mga tawo nin sarong bagay na talagang nakakatao nin satispaksion.” An direktor nagsabi: “Hanga ako sa mga tawo na daing kaimotan na idinudusay an saindang panahon para sa iba.”
Mayo pang empleyado an kompanyang iyan na natawan nin arog kaiyan na paborableng kondisyon. Ngonyan si Emilia tinogotan nang magtrabaho nin apat na aldaw sana kada semana. Sia nabiglang marhay kan langkawan an saiyang sueldo, kaya an sueldo nia kapareho man giraray kan dati! Sia nagsabi: “Naotob an pangarap ko, asin puede na akong magregular payunir giraray!”
Naisip mo na daw na gumibo nin mga pagliliwat sa saimong kamugtakan tanganing lumaog o bumalik sa pagpapayunir?
[Blurb sa pahina 32]
An direktor nagsabi: “Hanga ako sa mga tawo na daing kaimotan na idinudusay an saindang panahon para sa iba”