KAN Setyembre 7, 1950, nagin miyembro ako kan pamilyang Bethel sa Brooklyn. Kan panahon na idto, 355 brother asin sister an kabilang sa pamilyang Bethel na lain-lain an nasyonalidad asin 19 sagkod 80 an edad. An dakul sa sainda linahidan na mga Kristiyano.

Nagin lingkod ako kan satong “maugmang Diyos” sa tabang kan sakong ina. (1 Tim. 1:11, NW) Aki pa ako kan magin lingkod siya ni Jehova. Nabawtismuhan ako kan Hulyo 1, 1939 sa edad na diyes anyos, sa zone assembly (ngunyan inaapod na pansirkitong asembleya) sa Columbus, Nebraska, E.U.A. Mga sanggatos kami na nagtiripon kaidto sa inarkilang sadit na pasilidad para magdangog sa irinekord na pahayag ni Joseph Rutherford na “Fascism or Freedom.” Kan nangangabangaan na an pahayag, may anggot na mga tawong nagtiripon sa luwas kan hall. Puwersahan sindang luminaog, pinapundo an samong pagtiripon, asin pinahali kami sa lugar na idto. Nagtiripon kami sa uma nin sarong tugang harani sa banwaan, asin duman mi ipinadagos an pagdangog sa programa. Iyo, dai ko talaga malilingawan an petsa kan sakong bawtismo!

Pigmaigutan ni Nanay na mapadakula ako sa katotoohan. Dawa sarong marahay na tawo asin ama si Tatay, dai siyang gayo interesado sa relihiyon o sa espirituwalidad ko. Pero pinarigon ako ni Nanay asin kan iba pang mga tugang sa Kongregasyon nin Omaha.

Kan magradwar na ako sa hayskul, kaipuhan ko nang magdesisyon kun ano an gigibuhon ko sa sakong buhay. Kada bakasyon, naglilingkod ako bilang vacation payunir (ngunyan inaapod na auxiliary payunir), kaiba kan mga kaedad ko.

Duwang solterong brother na naggradwar pa sana sa ikapitong klase kan Paadalan nin Gilead—si John Chimiklis asin Ted Jaracz—an idinestino sa lugar mi bilang nagbibiyaheng paraataman. Nangalas ako kan maaraman kong labi pa sana sindang 20 anyos. Disiotso anyos na ako kaidto asin madali nang maggradwar sa hayskul. Hinapot ako kaidto ni Brother Chimiklis kun ano an mga pasuhan ko. Kan sabihon ko kun ano, dinagka niya ako: “Iyo, maglaog ka tulos sa bilog na panahon na ministeryo. Dai mo aram kun sain ka puwedeng  darahon kaiyan.” Talagang napahiro ako kaiyan pati na kan halimbawa ninda. Kaya pakagradwar ko kan 1948, nagpayunir na ako.

Kan Hulyo 1950, nagbiyahe kami kan mga magurang ko pasiring sa internasyonal na kumbensiyon sa Yankee Stadium sa Siyudad nin New York. Mantang nasa kumbensiyon, nag-atender ako nin miting para sa mga interesadong maglingkod sa Bethel. Nagpadara ako nin aplikasyon na diyan sinabi ko na gusto kong maglingkod duman.

Maski ngani dai man kontra an sakong ama sa pagpayunir ko asin sa padagos kong pag-istar sa harong, naisip niya na dapat na mag-ambag man ako para sa kuwarto asin pagkakan ko. Kaya sarong aldaw sa kapinunan kan Agosto, kan mahali na ako para maghanap nin trabaho, nag-agi nguna ako sa mailbox mi. May surat para sa sako haling Brooklyn. Pirmado idto ni Nathan H. Knorr, na nagsasabing: “Naresibi mi na an aplikasyon mo para sa paglilingkod sa Bethel. Ipinapahiling kaini na uyon kang magdanay sa Bethel sagkod na gustuhon kan Kagurangnan. Kaya magreport ka sa Bethel sa 124 Columbia Heights, Brooklyn, New York, sa Setyembre 7, 1950.”

Pagpuli ni Tatay hali sa trabaho kan aldaw na idto, sinabi ko sa saiya na may trabaho na ako. An sabi niya: “E di maray. Sain ka matrabaho?” Sabi ko: “Sa Bethel po sa Brooklyn, $10.00 kada bulan.” Medyo nabigla siya, pero sinabi niya na kun iyan an gusto ko, kaipuhan kong hinguwahon na magin mahusay sa trabaho. Dai nahaloy, nabawtismuhan siya sa kumbensiyon sa Yankee Stadium kan 1953!

Maray na sana ta inimbitaran man sa Bethel an kapartner ko sa pagpayunir na si Alfred Nussrallah, kaya sabay kaming nagbiyahe paduman. Dai nahaloy nag-agom siya, dangan nag-adal sa Gilead kaiba kan saiyang agom na si Joan. Nagmisyonero sinda sa Lebanon, dangan nagin nagbibiyaheng paraataman si Alfred sa Estados Unidos.

Sa Bindery an inot kong asignasyon sa Bethel. An primerong publikasyon na pig-bind ko iyo an librong What Has Religion Done for Mankind? Pakatapos nin mga walong bulan sa Bindery, iinasignar ako sa Service Department na nasa pagdirehir ni Brother Thomas J. Sullivan. Pribilehiyo kong makatrabaho siya asin makanuod sa saiyang espirituwal na kadunungan asin pakasabot huli sa dakul na taon niya sa organisasyon.

Pakatapos nin haros tulong taon ko sa Service Department, sinabihan ako kan factory overseer na si Max Larson, na gusto akong makaulay ni Brother Knorr. Inisip ko kun may nagibo akong sala. Idto palan, gusto man sanang maaraman ni Brother Knorr kun baga may plano akong maghali sa Bethel pag-abot nin panahon. Kaipuhan niya nin temporaryong matrabaho sa opisina niya asin gusto niyang maaraman kun baga kaya ko an asignasyon. Sinabi ko na gusto kong maghaloy sa Bethel. Asin an nangyari, nagkapribilehiyo akong magtrabaho sa opisina niya nin 20 taon.

Dai ko nanggad mababayadan an nanudan ko sa pagtrabaho kaiba ni Brother Sullivan asin Brother Knorr, pati na kan iba pa sa Bethel arog ni Milton Henschel, Klaus Jensen, Max Larson, Hugo Riemer, asin Grant Suiter. *

An mga brother na nakatrabaho ko organisadong marhay sa trabahong ginigibo ninda para sa organisasyon. Si Brother Knorr sarong tawong daing kapagalan na gustong mahiling an gibuhon  na pang-Kahadian na umuswag sagkod sa pinakamapupuwede. Madali man siyang dulukon. Dawa magkakaiba an ideya mi, buwelo ming naipapahayag an samong sadiri asin may tiwala pa man giraray siya sa samo.

Sarong beses, sinabi sa sako ni Brother Knorr an manungod sa pagtao nin atensiyon dawa sa sinasabing bakong gayong mahalagang bagay. Sinabi niya sa sako na kan siya an factory overseer kaidto, inaapudan siya ni Brother Rutherford sa telepono asin sinasabi kaini: “Brother Knorr, paghali mo sa factory bago magpangudto, darahan mo ako nin mga eraser. Ibugtak mo iyan sa lamesa ko.” Sinabi ni Brother Knorr na an inot niyang ginigibo iyo an kumua nin mga eraser sa supply room asin ibugtak iyan sa bulsa niya. Dangan pag-udto, dinadara niya iyan sa opisina ni Brother Rutherford. Sadit na bagay sana iyan, pero kapakipakinabang iyan ki Brother Rutherford. Dangan sinabi sa sako ni Brother Knorr: “Gusto ko na pirming bagong tahar an mga lapis sa lamesa ko. Siguraduhon mo tabi na igwa ako kaiyan aga-aga.” Kaya sa laog nin dakul na taon, sinisigurado kong pirming bagong tahar an mga lapis niya.

Pirming sinasabi ni Brother Knorr na importanteng maghinanyog na marhay pag may ipinapagibo sa samong trabaho. Sarong beses, tinawan niya ako nin malinaw na instruksiyon kun paano aasikasuhon an sarong bagay, pero dai ako naghinanyog na marhay. Huli kaiyan, napasupog nanggad siya dahil sa sako. Supugon ako sa saiya, kaya naggibo ako nin halipot na surat na sinasabing pigbabasulan ko talaga an nagibo ko asin mas marahay gayod na ibalyo na lang ako sa ibang opisina. Kan aga man sanang idto, dinumanan ako ni Brother Knorr. “Robert,” an sabi niya, “nabasa ko su surat mo. Nasala ka. Kinaulay taka na manungod diyan, asin sigurado akong magigin mas maingat ka na sa sunod. Kaya, balik na kita sa trabaho.” Naapresyar ko nanggad an mabuot niyang konsiderasyon.

Pagkatapos maglingkod sa Bethel nin walong taon, determinado akong magdanay diyan. Pero nagbago iyan. Kan 1958, sa internasyonal na kumbensiyon sa Yankee Stadium asin sa Polo Grounds, nahiling ko si Lorraine Brookes, na namidbid ko kan 1955 kan nagpapayunir siya sa Montreal, Canada. Napahanga ako sa kun paano niya minamansay an bilog na panahon na paglilingkod asin sa pagigin andam niyang maglingkod sain man siya darahon kan organisasyon ni Jehova. Pasuhan ni Lorraine na mag-adal sa Gilead. Kan 1956, sa edad na 22, naimbitaran siyang umatender sa ika-27 klase kan Paadalan nin Gilead. Pakagradwar, idinestino siya sa Brazil bilang misyonero. Kan 1958 nagin mas harani kami ni Lorraine sa lambang saro sagkod na akuon niya an alok kong kasal. Nagplano kaming magpakasal sa sunod na taon na naglalaom na makalaog sa pagmimisyonero.

Kan sinabi ko ki Brother Knorr an mga plano ko, sinabi niya na mas maray kun maghalat nguna kami nin tulo pang taon bago magpakasal tanganing  makalaog sa Bethel. Kan panahon na idto, tanganing magdanay sa Bethel an bagong mag-agom, kaipuhan na an saro sa sainda nakapaglingkod na sa Bethel nin sampulong taon asin an saro maski tulong taon. Kaya nag-uyon si Lorraine na maglingkod nin duwang taon sa Bethel sa Brazil asin sarong taon sa Bethel sa Brooklyn bago kami magpakasal.

Sa inot na duwang taon mi bilang magkailusyon, sa surat sana kami nag-uulay. Mahalon an pag-apod kaidto sa telepono asin mayo pang e-mail! Kan ikasal kami kan Setyembre 16, 1961, sarong onra sa samo na si Brother Knorr an nagpayahag sa kasal mi. Totoo, an pirang taon na paghalat garo baga haluyon. Pero ngunyan, pag ginigirumdom mi an labing 50 taon nin nakakakontento asin nakakaugmang pag-ibanan, masasabi mi na sulit an samong paghalat!

Kan 1964, nagkapribilehiyo akong dumalaw sa ibang nasyon bilang paraataman nin sona. Kaidto, dai puwedeng iiba an agom na babayi sa pagbiyaheng iyan. Kan 1977 liniwat idto, kaya nakakaiba na an agom na babayi. Kan taon na idto, inibanan mi ni Lorraine si Grant saka Edith Suiter sa pagdalaw sa sangang opisina kan Alemania, Austria, Grecia, Ciprus, Turkey, asin Israel. Gabos-gabos, mga 70 nasyon an nadalaw ko.

Kaiba sa mga pagbiyaheng iyan an pagdalaw mi sa Brazil kan 1980. Dinumanan mi ni Lorraine an Belém, sarong siyudad sa ekwador kun sain siya nagmisyonero kaidto. Dinalaw mi man an mga tugang sa Manaus. Sa sarong pahayag sa istadyum, nahiling mi an sarong grupo na nakaturukaw sana asin dai nakikiiba sa nakatudan na kostumbre sa Brazil na paghadok sa pisngi para sa mga babayi asin pag-abrasa para sa mga lalaki. Taano?

Sinda an namumutan tang mga tugang na nakaistar sa sarong lugar para sa mga may ketong, na nasa tahaw na parte kan mauran na kadlagan nin Amazon. Para dai makaulakit, linilikayan ninda na madutan an ibang mga nag-atender. Pero, talagang napakusog ninda kami asin dai mi nuarin man malilingawan an kaugmahan sa saindang mga lalawgon! Totoo nanggad an mga tataramon ni Isaias: ‘An sakuyang mga uripon mag-aarawit nin huli sa kaugmahan nin puso.’—Isa. 65:14.

Parati ming ginigirumdom ni Lorraine an labing anom na dekada mi nin dusay na paglilingkod ki Jehova. Ugmahon kami sa kun paano kami binendisyunan ni Jehova huli ta nagpagiya kami sa saiya paagi sa organisasyon niya. Maski ngani dai ko na kayang magbiyahe ngunyan na arog kan dati, nakakaya ko pa man na magtrabaho aroaldaw bilang katabang kan Namamahalang Grupo sa Coordinators’ Committee asin Service Committee. Pinapahalagahan kong marhay na sa paaging ini may pribilehiyo ako na magkaigwa nin dikit na kabtang sa pagsuporta sa pambilog na kinaban na kasararuan nin magturugang. Napapahanga pa man giraray kami sa pagdakul kan bilang nin mga hoben na lalaki asin babayi na naglalaog sa bilog na panahon na paglilingkod na arog ni Isaias nagsasabing: ‘Uya ako! Sugua ako!’ (Isa. 6:8) An kadakul-dakul na indibidwal na ini nagpapatunay sa mga sinabi sa sako kaidto kan paraataman nin sirkito: “Maglaog ka tulos sa bilog na panahon na ministeryo. Dai mo aram kun sain ka puwedeng darahon kaiyan.”