Kan aga nin Pebrero 24, 2022, napagmata ako dahil sa makusog na ribok. Kan inot, huna ko nagdadaguldol ta nag-uuran sa luwas, pero mga nagsasabog na bomba palan an nadadangog ko.

Narealisar ko na kaipuhan ko nang maghali sa harong, na nasa sentro kan Mariupol. Kan suminunod na aldaw, nagduman ako sa harong ni lola Iryna na nasa parteng gilid kan siyudad. Dai nahaloy, an sakong ina, si Kateryna, nagduman naman ki Lola kaiba an sakong pinsan. Sa laog nin halipot na panahon, ligtas an kamugtakan mi sa harong ni Lola, pero kaipuhan ming magturog sa basement nin nagkapirang aldaw.

Sarong beses, may missile na tuminama sa tanuman mi nin gulay mantang nagtatago kami sa basement. Nakakabungog su pagsabog. Udok akong namibi ki Jehova. Pakalihis nin sarong semana, aram ming bako nang ligtas na magdanay sa harong ni Lola, kaya nagdesisyon kami na bumalik sa sentro kan siyudad tanganing maghanap nin paagi na makahali duman. Nakimahirak ako ki Jehova na ingatan kami saka tabangan na makaluwas sa siyudad.

Kan aga nin Marso 4, mayo na nin nagbibiyaheng mga tren hali sa Mariupol dahil napapalibutan na an siyudad kan mga suldados. Kaya kan suminunod na sampulong aldaw, nagtago kami sa teatro kan siyudad kaiba an ginatos na iba pa. Dakulon nin tawo duman kaya kaipuhan ming magturog sa salog. Bakong malinig an kamugtakan, saka masakiton makakua nin kakanon tapos mainit na tubig. Kaipuhan ming magpila nin halawig na oras.

Sarong aldaw, may nagsabog na missile harani sa teatro. Sa sobrang kusog kan pagsabog dakul na bintana an nagkaparasa, kaya nakakalaog na su malipot na duros.

Ano an nakatabang sako sa dipisil na panahon na ini? An istorya ni Job. Kan nahiling ko an mga tawo na natataranta dahil sa mga pagsabog, binasa ko sa Bibliya ko an istorya ni Job. Napakalma ako kaiyan. Garo ako nakatukaw sa laog kan teatro kaiba si Job asin sinasabi ko sa saiya: “Naiintindihan taka nang marhay ngunyan!” Nawara ki Job an gabos: an saiyang pamilya, an saiyang salud, saka an saiyang mga pagsadiri. Mga materyal na bagay pa lang sako an nawara. Kaibanan ko an pamilya ko, buhay kami gabos saka may marahay na salud. Kan oras na idto, napag-isip-isip ko na bako pa man arog kaidto kagrabe kan sitwasyon ko. Dangan naggian an pagmati ko.

Kan Marso 14, naaraman mi na may sarong grupo na ligtas na nakahali sa siyudad. Kaya, nagdesisyon man kami na maghali. May nakua kaming sakayan kaiba an iba pa sa mga yaon duman sa teatro.

Sarong kumboy nin 20 sakayan an naghali sa siyudad. An katorse samo nagsurusuan sa likod nin sarong van. May mga bombang nagbabaragsak sa palibot mi mantang nagbibiyahe kami. Mayong pundo su pagpamibi ko. Kan makaluwas kaming ligtas sa Mariupol, ipinundo kan samong drayber an sakayan, nagluwas siya, dangan nagparahibi. Nalikayan niya an gabos na nakatalbong na bomba sa tinampo. Nabaretaan mi na duwang aldaw pakahali mi, binomba an teatro asin dai mababa sa 300 katawo an nagadan.

Pakalihis nin 13 oras, nakaabot kami sa Zaporizhia. Kan suminunod na aga, nagsakay kami sa tren na pasiring sa Lviv. Igwa nin 16 na tawo sa laog nin bagon kan tren na para sana kuta sa apat na tawo. Mainiton na marhay. Nakatindog lang ako sa bilog na biyahe. Iyan lang an puwesto na may preskong duros. Kan Marso 16, nakaabot kami sa Lviv, kun sain mamumuton kaming sinabat kan satong namumutan na mga tugang. Nagdagos kami nin apat na aldaw sa sarong Kingdom Hall. Napahibi ako sa pagmalasakit na ipinahiling kan mga tugang. Saro idtong regalo hali ki Jehova.

Kan Marso 19, nagdesisyon kami na maghali sa Ukraine asin magduman sa kaharaning nasyon na Poland, kun sain ako, si Lola, si Mama, saka an pinsan ko sinabat giraray kan mga tugang. Tinawan ninda kami kan gabos na kaipuhan mi. Namumutan ninda kami gabos.

Disinuwebe anyos pa sana ako, pero pagkatapos kong agihan an gabos na kasakitan na ini, nanudan ko kun gurano kaimportante na pakusugon an pagtubod mantang marahay pa an kamugtakan. Matatabangan ka kan pagtubod na makaligtas. Kun mayo akong personal study bago an giyera, siguradong magigin mas masakit idto para sako.

Sarong mapagmalasakit na Ama si Jehova. Sa bilog na panahon na idto, pagmati ko kapot-kapot niya an tuo kong kamot asin ginigiyahan niya ako sa gabos kong dalan. Dai ko lubos na mapapasalamatan si Jehova sa gabos na ginibo niya para sa sako.—Isaias 41:10.