Pirmi ming ginagamit an Bibliya bilang basehan kan samong mga tinutubod o mga paniniwala, kaya mantang nagigin mas malinaw an pakasabot mi sa Kasuratan, naggigibo kami nin mga pagbabago sa samong mga tinutubod. a

 An mga pagbabagong iyan kauyon kan prinsipyo sa Bibliya na yaon sa Talinhaga 4:18: “An dalan kan mga matanos siring sa maliwanag na liwanag kun aga, na nagliliwanag nin nagliliwanag sagkod na magin lubos an liwanag nin aldaw.” Kun paanong luway-luway na nahihiling nin malinaw an sarong tanawon mantang nagsisirang an aldaw, luway-luway man na ipinapasabot nin Diyos an mga katotoohan, sa itinalaan niyang panahon. (1 Pedro 1:10-12) Arog kan ihinula kan Bibliya, pinarikas niya an paghahayag na ini sa “panahon kan katapusan.”​—Daniel 12:4.

 Dai mi dapat ikabigla o ikapurisaw an mga pagbabagong ini sa samong pakasabot. An mga lingkod nin Diyos kaidto nagkaigwa man nin salang mga ideya saka mga inaasahan, asin kinaipuhan nindang baguhon an saindang pagmansay.

•   Iprinesentar ni Moises an saiyang sadiri bilang an paraligtas kan nasyon nin Israel 40 taon bago an itinalaan na panahon nin Diyos.​—Gibo 7:23-25, 30, 35.

•   Dai nasabutan kan mga apostol an propesiya manungod sa pagkagadan asin pagkabuhay liwat kan Mesiyas.​—Isaias 53:8-12; Mateo 16:21-23.

•   Nagkaigwa nin salang mga ideya an inot na mga Kristiyano manungod sa pag-abot kan “aldaw ni Jehova.”​—2 Tesalonica 2:1, 2.

 Pag-abot nin panahon, itinanos nin Diyos an mga sala nindang pakasabot, asin ipinapamibi mi na padagos niya man na gigibuhon iyan para sa samo.​—Santiago 1:5.