Tö īnu ök Ēlifās tö mikah ngaich inrē anga-aṅ ṙēḵtivö, lökten yik tarik nö ngölōn tö nup töng ṙô ò nö tökô-en (Yōp 4:1; it-1-E pěch 713 përa 11)

Kūö inlō-ongkūöre ang Ēlifās tö yik tötlöök ma-ahānga lökten nö ötlēkôre tö Yōp (Yōp 4:14-16; w05-HI 9/15 pěch 26 përa 2)

Ōt nup ṙô Ēlifās tölöng ngaich ōt pöri nup töng vaichö vinënyi tö ò (Yōp 4:19; w10-HI 2/15 pěch 19 përa 5-6)

Ngatī ön töngamuh ngih panam ngam Sī-ö nö töölö tö minë tövaich minkahtölōn.

HATÖÖNÖRE MAN: ‘Yěn ōt nup minkahtölōn taneūngen chu, ngaich mikahtökūöre hòng chū-ö tö u yěn tölöng hēk tövaich?’—Minë Tahëng Tòpik-E pěch 32 përa 13-17.