Yēḵ hī vë-ekūö ngam Paipöl, ngaich mihôiṅ ayī-ö öi ṙūöhtö mikah elnang re tö minë haköp re öi chöh manah u imat minë tahëng līpöre. Rö-ö pöri öi höng hamul minë minkahtölōn. Pöi hòṅ chöh minë töpōiṙāi haköpre, ngam löktö hī mihôiṅ öi mikahtökūöre tö Yāvē hēk ṙūöhlö ngam hanangenlōnre inrē tö ò. Lökten öi hòṅ fē-a yěi haköp mat ngam Paipöl, ‘Asup haköplö chu in ngam tö vë-evkūö i inlahen Yāvē?’

Mihôiṅ öi fēkö nup löktö mikahkūöre, tö inlahen Yāvē nö kiröngen hanangenlōn tö hī, tökiröngen mikah, tölöngö tī yěn kahôka hēk tökiröngen kumlēḵ inrē. Pōyen nup inrē tövai tinrīken Yāvē. Isuh chūök öm mihôiṅ mikahtökūöre?

In ngam Yöhōva Kē Līyē Kōichpīn Ka-ët öm ngëichken ngam tö ngö kui “Yöhōva Kē Kun” tökētu nö el katòh ngam tòpik tö ngö kui “Yöhōva Pörmēsvör.” Yěm hòṅ ṙūöhtö mikahkūöre tö minë tö vënyu inlahen tinrīken Yāvē imat ngam Paipöl ngaich kò-òren öm haköp minë ātiköl tö kētu nö im Kōichpīn Ka-ët.