“Gihimo niyang matahom ang tanang butang sa hustong panahon niini. Gibutang pa gani niya ang walay kataposan diha sa ilang kasingkasing; apan dili gayod matugkad sa tawo ang mga buhat sa matuod nga Diyos sukad sa sinugdan hangtod sa kataposan.”—Ecclesiastes 3:11, Bag-ong Kalibotang Hubad.

 “Iyang gihimo ang tanang butang matahom sa iyang panahon. Iya usab gipahamutang ang pagkawalay kataposan sulod sa mga kasingkasing sa mga tawo; bisan pa niana sila dili makatugkad sa nahimo sa Dios gikan sa sinugdan ngadto sa kataposan.”—Ecclesiastes 3:11, Ang Biblia, Bag-ong Hubad nga Binisaya.

 “Gihimo niyang matahom ang tanang butang sa hustong panahon niini.” Ang Hebreohanong pulong nga gihubad nga “matahom” puwedeng magtumong dili lang sa pisikal nga katahom. Puwede pod ning hubarong “maayong pagkaplastar,” “eksakto,” o “haom.” (Ecclesiastes 3:11, footnote) Ang matahom, o nindot, nga mga buhat sa Diyos wala lang maglakip sa tanang butang nga iyang gilalang kondili apil pod niini ang tanan niyang gihimo sa pagtuman sa iyang kabubut-on.—Daniel 2:21; 2 Pedro 3:8; Pinadayag 4:11.

 “Gibutang pa gani niya ang walay kataposan diha sa ilang kasingkasing.” Gilalang sa Diyos ang mga tawo aron mabuhi hangtod sa hangtod. (Salmo 37:29) Busa makataronganon lang ang paghunahuna nga iya pod nang gibutang nga tinguha kanila. Pero ang unang magtiayon, si Adan ug Eva, misupak sa Diyos ug ingong resulta, sila ug ang ilang kaliwatan mamatay. (Genesis 3:17-19; Roma 5:12) Bisan pa niana, ang Diyos nagsaad nga iyang “tagbawon ang tinguha sa tanang buhing linalang,” apil ang tinguha sa tawo nga mabuhi hangtod sa hangtod. (Salmo 145:16) Gihisgotan sa Bibliya kon sa unsang paagi gipaposible ni Jehova nga ang mga tawo makabaton pag-usab ug kahigayonan nga mabuhi hangtod sa hangtod.—Roma 6:23.

 “Dili gayod matugkad sa tawo ang mga buhat sa matuod nga Diyos sukad sa sinugdan hangtod sa kataposan.” Ang kaalam sa Diyos dako ug lawom kaayo nga ang Bibliya nag-ingon nga kini “dili gayod matugkad.” (Roma 11:33) Pero ang Diyos andam sa pagpahibalo sa iyang katuyoan niadtong nagtinguha nga mapalipay siya.—Amos 3:7.

 Ang basahon sa Ecclesiastes gisulat ni Haring Solomon sa karaang Israel, usa ka tawo nga nailado tungod sa iyang kaalam nga gikan sa Diyos. Naa ni praktikal nga mga tambag kon unsa gyoy importante sa kinabuhi ug kon unsa ang mga butang nga walay kapuslanan. (Ecclesiastes 1:2, 3; 2:1, 17; 7:1; 12:1, 13) Sa kapitulo 3, gihisgotan ni Solomon ang pipila sa normal nga mga siklo sa kinabuhi. Gihisgotan niini ang lainlaing kalihokan o buluhaton. (Ecclesiastes 3:1-8, 10) Gihatagan sa Diyos ang mga tawo ug kagawasan sa pagpili kon hain niini nga mga kalihokan ang ilang himoon ug kon kanus-a nila ni himoon. (Deuteronomio 30:19, 20; Josue 24:15) Si Solomon miingon nga ang mga tawo tinuod lang nga magmalipayon sa resulta sa ilang mga paghago kon sila mokooperar sa katuyoan sa Diyos ug motahod sa Iyang “gitakdang panahon.” Kini gitawag ni Solomon nga “gasa sa Diyos.”—Ecclesiastes 3:1, 12, 13.

 Tan-awa kining mubo nga video nga nagsumaryo sa basahon sa Ecclesiastes.