“Ang Diyos, sumala sa iyang gahom nga nagalihok kanato, makahimo gayod ug labaw pa kay sa atong gipangayo o gihunahuna. Iya ang himaya.”—Efeso 3:20, 21, Bag-ong Kalibotang Hubad.

 “Daygon ta ang Dios kansang gahom ania kanato ug maoy makahatag ug labaw pa kay sa atong pangayoon o hunahunaon; daygon ta siya.”—Efeso 3:20, 21, Maayong Balita Biblia.

 Masaligon si apostol Pablo nga kayang tubagon sa Diyos ang mga pag-ampo sa Iyang mga magsisimba ug tumanon ang ilang mga gidahom sa paagi nga morag imposible para nila. Ang iyang tubag puwede nga labaw pa gani sa ilang gidahom o gilaoman.

 “Ang Diyos, sumala sa iyang gahom nga nagalihok kanato.” Ang bersikulo 21 nagtudlo nato nga si Jehova a mao ang “Diyos” nga nagahatag natog gahom. Niini nga bersikulo, si Pablo misulat: “Iya ang himaya pinaagi sa kongregasyon ug pinaagi ni Kristo Jesus.” (Juan 20:31) Dugang pa, ang Diyos makahatag natog gahom, o kusog, nga atong gikinahanglan aron mahimo nato ang iyang kabubut-on.—Filipos 4:13.

 Sa bersikulo 20, naay gipasiugda si apostol Pablo bahin sa talagsaong abilidad ni Jehova sa pagtabang sa Iyang mga magsisimba. Bahin sa ekspresyon nga gihubad ug “sumala sa iyang gahom” nga nagpakita sa abilidad ni Jehova, usa ka reperensiya miingon: “Ang bersikulo wala lang mag-ingon nga kayang himoon sa Diyos ang usa ka butang o posible na niyang himoon. Kini nagtudlo nga naa gyod siyay gahom sa paghimo niini.” Ang atong mga higala gustong motabang nato pero dili nila ni kanunayng mahimo. Pero si Jehova kanunayng makatabang sa panginahanglan sa iyang mga magsisimba ug makatubag sa ilang mga pag-ampo. Siya lang ang naay gahom ug awtoridad nga walay limitasyon.—Isaias 40:26.

 “Ang Diyos . . . makahimo gayod ug labaw pa kay sa atong gipangayo o gihunahuna.” Si Jehova dili lang basta dagayang motagana. Kaya niyang ihatag ang “labaw pa” sa gikinahanglan sa iyang mga alagad. Ang iyang paagi sa pagtabang mas labaw pa sa gihunahuna tingali nila nga sobrasobra.

 Naa pay laing gitudlo kanato ang ekspresyong “labaw pa kay sa atong gipangayo o gihunahuna.” Sa pag-ingon ni apostol Pablo nga “labaw pa kay sa atong gipangayo o gihunahuna,” gusto niyang masabtan sa tanang Kristohanon nga kaya silang tabangan sa Diyos sa paagi nga labaw pa sa ilang gidahom. Usahay, ang mga Kristohanon mobati tingali nga dako kaayo o lisod kaayong sulbaron ang ilang mga problema. Basin wala pa gani sila mahibalo kon unsay iampo. Pero nakasabot pag-ayo si Jehova sa ilang situwasyon ug kaya niya silang tabangan. Sa iyang gitakdang panahon, iyang sulbaron ang bisan unsang problema—ug himoon niya kini sa paagi nga dili tingali nila ma-imagine o morag imposible para nila. (Job 42:2; Jeremias 32:17) Sa pagkakaron, hatagan niya silag kusog aron makalahutay sila nga malipayon!—Santiago 1:2, 3.

 Ang Basahon sa Efeso maoy sulat ni apostol Pablo sa mga Kristohanon nga nagpuyo sa siyudad sa Efeso sa Asia Minor, nga bahin karon sa Turkey. Sa iyang sulat, mabasa nato ang pag-ampo ni Pablo para nila. (Efeso 3:14-21) Giampo niya nga unta sundogon nila—ug sa tanang Kristohanon—ang panghunahuna ug binuhatan ni Jesus aron mas masabtan nila ang gugma sa Kristo. Gitapos ni Pablo ang iyang pag-ampo pinaagi sa pagdayeg sa Diyos ug sa pagsulti sa mga pulong nga atong mabasa sa Efeso 3:20, 21.

 Tan-awa kining mubo nga video nga nagsumaryo sa basahon sa Efeso.