Ecclesiastes 1:1-18
1 Ang mga pulong sa magtitigom,+ ang anak nga lalaki ni David nga hari sa Jerusalem.+
2 “Pagkadakong kakawangan!”+ ang magtitigom miingon, “pagkadakong kakawangan! Ang tanan kakawangan!”+
3 Unsay makuha sa tawo sa tanan niyang kahago diin siya naghago+ sa ilalom sa adlaw?+
4 Usa ka kaliwatan moagi,+ ug usa ka kaliwatan moabot;+ apan ang yuta magpabilin bisan hangtod sa panahong walay tino.+
5 Ug ang adlaw usab misilang, ug ang adlaw misalop,+ ug kini naghangos ngadto sa dapit diin kini mosilang.+
6 Ang hangin mopadulong sa habagatan, ug kini motuyok ngadto sa amihanan.+ Kini magpadayon sa pagtuyoktuyok,+ ug ang hangin mobalik ngadto mismo sa iyang gituyokan.+
7 Ang tanang suba sa tingtugnaw+ mopadulong sa dagat,+ apan ang dagat wala mapuno.+ Sa dapit diin ang suba sa tingtugnaw mopadulong, didto kini mobalik.+
8 Ang tanang butang makabudlay;+ walay makasulti labot niini. Ang mata dili matagbaw sa pagtan-aw,+ ni mapuno ang dalunggan sa pagpaminaw.+
9 Kanang namao na, mamao sa umalabot;+ ug kanang nahimo na, mao ang himoon; ug busa walay butang bag-o ilalom sa adlaw.+
10 Aduna bay butang nga naglungtad diin ang usa makaingon: “Tan-awa kini; bag-o kini”? Kini naglungtad na sulod sa panahong walay tino;+ ang naglungtad na maoy sukad pa sa panahong una kanato.+
11 Walay handomanan sa katawhan sa kanhing kapanahonan, ni kanilang moabot pa sa ulahi.+ Wala gayoy handomanan bisan kanilang taliwala niadtong moabot pa gayod sa ulahi.+
12 Ako, ang magtitigom, ang hari sa Israel sa Jerusalem.+
13 Ug gibutang ko ang akong kasingkasing sa pagpangita ug sa pagsuhid sa kaalam+ may kalabotan sa tanang butang nga nabuhat ilalom sa kalangitan—ang malisod nga buluhaton nga gihatag sa Diyos sa mga anak sa mga tawo nga ilang pagabuhaton.+
14 Nakita ko ang tanang buluhaton nga gibuhat ilalom sa adlaw,+ ug, tan-awa! ang tanan kakawangan ug usa ka paggukod sa hangin.+
15 Kanang baliko dili na matul-id,+ ug kanang kulang dili na maihap.
16 Ako mismo misulti sa akong kasingkasing,+ nga nag-ingon: “Tan-awa! Ako miuswag pag-ayo sa kaalam nga labaw kang bisan kinsa nga nauna kanako sa Jerusalem,+ ug ang akong kasingkasing nakakita ug dakong kaalam ug kahibalo.”+
17 Ug gihatagan ug pagtagad sa akong kasingkasing ang pagkahibalo sa kaalam ug ang pagkahibalo sa tinonto,+ ug nahibaloan ko ang kabuangan,+ nga kini usab maoy usa ka paggukod sa hangin.+
18 Kay sa kadagaya sa kaalam adunay kadagaya sa kagul-anan,+ mao nga siya nga nagpauswag sa kahibalo nagpauswag sa kasakit.+
