Ecclesiastes 9:1-18
9 Kay gibutang ko kining tanan sa akong kasingkasing, aron susihon kining tanan,+ nga ang mga matarong ug ang mga maalamon ug ang ilang mga buhat anaa sa kamot sa matuod nga Diyos.+ Ang tawo wala masayod sa gugma o sa pagdumot nga nauna pang tanan kanila.+
2 Ang tanan managsama ra sa kon unsay nabatonan sa tanan.+ Usa ang dangatan+ sa matarong+ ug sa daotan,+ sa maayo ug sa mahinlo ug sa mahugaw, ug kaniya nga nagahalad ug kaniya nga wala magahalad. Ang maayo sama ra sa makasasala;+ ang nagapanumpa sama ra ni bisan kinsa nga mahadlok sa usa ka panumpa.+
3 Mao kini ang malisod sa tanan nga nabuhat sa ilalom sa adlaw, nga, tungod kay usa ra ang dangatan sa tanan,+ ang kasingkasing sa mga anak sa mga tawo napuno usab sa pagkadaotan;+ ug adunay kabuang+ diha sa ilang kasingkasing samtang sila buhi, ug human niini—sila mangadto sa mga nangamatay!+
4 Kay adunay paglaom kang bisan kinsa nga nalanggikit pa sa tanang buhi, tungod kay ang buhing iro+ mas maayo pa kay sa patay nga leyon.+
5 Kay ang mga buhi nasayod nga sila mamatay;+ apan bahin sa mga patay, sila walay nahibaloan nga bisan unsa,+ ni sila aduna pay suhol, tungod kay ang ilang handomanan nakalimtan na.+
6 Dugang pa, ang ilang gugma ug ang ilang pagdumot ug ang ilang pangabugho nahanaw na,+ ug sila wala nay bahin hangtod sa panahong walay tino sa bisan unsa nga buhaton ilalom sa adlaw.+
7 Lakaw, kan-a ang imong pagkaon uban ang pagmaya ug imna ang imong bino uban ang usa ka maayong kasingkasing,+ tungod kay ang matuod nga Diyos nakakaplag na ug kahimuot sa imong mga buhat.+
8 Sa kanunay himoang maputi ang imong mga besti,+ ug ayaw pasagding makulangan sa lana ang imong ulo.+
9 Pahimusli ang kinabuhi uban sa asawa nga imong gihigugma+ sa tanang adlaw sa imong kawang nga kinabuhi nga Iyang gihatag kanimo ilalom sa adlaw, sa tanang adlaw sa imong kakawangan, kay mao kana ang imong bahin sa kinabuhi+ ug sa imong kahago nga imong gihagoan ilalom sa adlaw.
10 Ang tanan nga makaplagan sa imong kamot nga buhaton, buhata uban sa imong kusog mismo,+ kay walay buluhaton ni lalang ni kahibalo+ ni kaalam+ sa Sheol,+ ang dapit diin ikaw moadto.+
11 Ako mibalik sa pagtan-aw ilalom sa adlaw nga ang lumba dili alang sa mga matulin,+ ni ang gubat alang sa mga gamhanan,+ ni ang pagkaon alang sa mga maalamon,+ ni ang mga bahandi alang sa mga masinaboton,+ ni ang pabor alang kanilang adunay kahibalo;+ tungod kay ang panahon ug ang wala damhang panghitabo modangat kanilang tanan.+
12 Kay ang tawo+ usab wala masayod sa iyang panahon.+ Ingon sa mga isda nga nasikop sa daotang pukot,+ ug sama sa mga langgam nga nabitik sa usa ka bitik,+ mao man usab ang mga anak sa mga tawo nalit-agan sa malisod nga panahon,+ sa dihang kini kalit nga modangat kanila.+
13 Kini usab akong nakita bahin sa kaalam ilalom sa adlaw—ug kini dako alang kanako:
14 Dihay usa ka gamay nga siyudad, ug ang mga tawo sa sulod niini diyutay ra; ug dihay usa ka dakong hari nga mianha batok niana, ug iyang gilibotan kini ug gitukoran ug dagkong salipdanan batok niini.+
15 Ug dihay nakaplagan sa sulod niini nga usa ka tawo, kabos apan maalamon, ug siya nakaluwas sa siyudad pinaagi sa iyang kaalam.+ Apan walay tawo nga nahinumdom sa maong tawo nga kabos.+
16 Ug ako miingon: “Ang kaalam mas maayo pa kay sa pagkagamhanan;+ apan ang kaalam sa kabos ginatamay, ug ang iyang mga pulong wala patalinghogi.”+
17 Ang hilom nga mga pulong sa mga maalamon mas madungog pa+ kay sa singgit sa usa nga nagamando taliwala sa mga tawong hungog.+
18 Ang kaalam mas maayo pa kay sa mga hinagiban sa pagpakiggubat, ug ang usa lamang ka makasasala makalaglag ug daghan nga maayo.+
