Human luwasa gikan sa kamot ni Paraon ug sa iyang kasundalohan didto sa Pulang Dagat, ang mga Israelitas angay gyod nga magpasalamat kang Jehova. Kita sab angayng magpasalamat kang Jehova. Tinuod, maluya ta usahay tungod sa mga kalisdanan. Nianang panahona, ang pagpamalandong sa atong mga panalangin makapahupay ug makapalig-on kanato.

 Usa sa mga panalangin nga atong gipabilhan pag-ayo mao ang atong seguradong paglaom nga maluwas sa tanang kasakit ug kaguol. Bisag unsang kalisdanan ang atong maatubang, dili gyod ta pasagdan ni Jehova. Ang atong mahigugmaong Magbalantay nagtagana sa tanang gikinahanglan aron makaalagad ta niya nga matinumanon. Kita makasalig gyod niya ingong atong “dalangpanan ug kusog, usa ka katabang nga daling hikaplagan panahon sa mga kasakitan.” (Sal. 46:1) Ang pagpamalandong niini makatabang nato nga makalahutay bisan sa grabeng mga kalisdanan. Sa tibuok tuig, hinaot nga atong pamalandongon ang atong mga panalangin ug ‘pasalamatan si Jehova, kay siya maayo; kay ang iyang mahigugmaong-kalulot hangtod man sa panahong walay tino.’—Sal. 106:1.