DIHANG nahibaloan nako ang kamatuoran niadtong 1989, taas kog posisyon ingong membro sa Komunistang Partido sa among lungsod, sa Senaki. Pirme kong makigbahin sa Supreme Soviet sa Georgia, nga katumbas sa parliamento karon. Kaslonon sab ko sa usa ka batan-ong lalaki, maong nagtuo kong naa na nako ang tanan.

Gipadako ko ni Mama ug Papa nga may gugma sa Diyos. Busa nagtuo kog Diyos bisag Komunista ko. Dihang nagpa-Bible study ko, natubag ang tanan nakong pangutana, maong midesisyon ko nga ipahinungod ang akong kinabuhi kang Jehova. Pero misupak ang akong pamilya, mga higala, katrabaho, ug ang ako mismong pamanhonon.

Gisalikway ko sa akong mga paryente tungod sa akong bag-ong tinuohan. Naamgohan sab nako nga supak sa kamatuoran ang akong pagpakiglabot sa politika. Busa nakadesisyon  kong mobiya sa balay, makigbulag sa akong pamanhonon, moresayn sa trabaho, ug monaog sa akong posisyon sa Komunistang Partido ug sa Supreme Soviet. Human sa akong bawtismo, misamot ang pagsupak sa akong pamilya ug mga higala. Kay ilado man ko sa among lungsod, mibalhin kog puyo sa siyudad sa Kutaisi, ug nagpayunir dayon ko.

Dihang pangutan-on ko sa mga tawo kon sakto ba ang akong gihimong pagsakripisyo, wala koy lipodlipod nga motubag nga nalipay kaayo ko ug wala magmahay sa akong desisyon. Bisag wala masabti sa akong Mama ug Papa ang akong desisyon, mapasalamaton kaayo ko nila kay ila kong gitudloan sa paghigugma sa Diyos ug sa silingan. Dako kaayo nig natabang nako.