Kapitulo 90

Ang Paglaom sa Pagkabanhaw

SI Jesus sa kataposan nahiabot duol sa Bitaniya, ang balangay nga mga tulo ka kilometro ang gilay-on gikan sa Jerusalem. Mga pipila lamang ka adlaw sukad nga si Lasaro namatay ug gilubong. Ang iyang mga igsoon nga babaye si Maria ug Marta sa gihapon nagbalata, ug daghan ang miadto sa ilang balay aron lipayon sila.

Samtang sila nanagbalata, dunay usa nga mipahibalo kang Marta nga si Jesus nagasingabot. Busa siya mibiya ug nagdali sa pakigtagbo kaniya, dayag nga wala tug-ani ang iyang igsoon nga babaye. Sa pag-abot kang Jesus, si Marta misulti pag-usab sa butang nga ilang gihisgotan uban sa iyang igsoong babaye sa daghang mga panahon sa milabay nga upat ka adlaw: “Kon ikaw dinhi pa ang akong igsoong lalaki dili unta mamatay.”

Bisan pa niana, si Marta mipahayag ug paglaom, nga naghunahuna nga si Jesus adunay mahimo alang sa iyang igsoon nga lalaki. “Ako nahibalo nga sa tanang mga butang nga imong pangayoon sa Diyos, kini igahatag kanimo sa Diyos,” siya miingon.

“Ang imong igsoong lalaki mobangon,” si Jesus misaad.

Si Marta nakasabot nga si Jesus nagasulti sa umaabot nga yutan-ong pagkabanhaw, diin si Abraham ug ubang mga alagad sa Diyos milantaw usab. Busa siya mitubag: “Ako nahibalo nga siya mobangon sa pagkabanhaw sa ulahing adlaw.”

Bisan pa niana, si Jesus mihatag ug paglaom sa dihadihang kaayohan, mitubag: “Ako ang pagkabanhaw ug ang kinabuhi.” Iyang gipahinumdoman si Marta nga ang Diyos naghatag kaniya ug gahom sa kamatayon, nga miingon: “Ang mituo kanako, bisan pag siya mamatay, siya mabuhi; ug ang tanang buhi nga mituo kanako dili na gayod mamatay.”

Si Jesus wala mosugyot kang Marta nga ang mga matinumanon niadto nga buhi dili na gayod mamatay. Dili, apan ang punto nga iyang gipatungha mao nga si bisan kinsang motuo kaniya mohatod ngadto sa walay kataposang kinabuhi. Ang maong kinabuhi mapahimuslan sa daghang katawhan ingong sangpotanan sa ilang pagkabanhaw sa kataposang adlaw. Apan ang uban kinsa matinumanon makalabang sa kataposan niining sistemaha sa mga butang sa yuta, ug alang kanila ang mga pulong ni Jesus mahimong matuod diha sa literal nga diwa. Sila dili na gayod mamatay! Human niining matulon-anong pahayag, si Jesus nangutana kang Marta, “Ikaw ba mituo niini?”

“Oo, Ginoo,” siya mitubag. “Ako mituo nga ikaw mao ang Kristo ang Anak sa Diyos, ang Usa nga umalabot sa kalibotan.”

Ug dayon si Marta midali pag-adto sa iyang igsoong babaye, ug miingon kaniyag pribado: “Ang Magtutudlo ania ug mitawag kanimo.” Ug dihadiha si Maria mibiya sa balay. Sa dihang ang uban nakakita kaniya, sila misunod, nga naghunahuna nga siya moadto sa lubnganan.

Sa pag-abot kang Jesus, si Maria mihapa sa iyang mga tiil ug mihilak. “Ginoo, kon ikaw dinhi pa unta, ang akong igsoong lalaki dili pa unta mamatay,” siya miingon. Si Jesus tinuod gayod nga natandog sa dihang iyang nakita si Maria ug ang panon sa katawhan nga miuban kaniya mihilak. “Diin ba ninyo siya gilubong?” siya nangutana.

“Ginoo, dali ug tan-awa,” sila mitubag.

Si Jesus mihilak usab, nga hinungdan sa pag-ingon sa mga Hudiyo: “Tan-awa, pagkadako sa iyang gugma kaniya!”

Ang pipila nahinumdom kang Jesus, sa panahon sa Piyesta sa Tabernakulo pipila ka bulan ang miagi nga iyang gipabuka ang mga mata sa usa ka batan-ong lalaki nga natawong buta, ug sila nangutana: “Dili ba kini siya nga nakapabuka sa mga mata sa buta makahimo usab unta aron dili mamatay si Lasaro?” Juan 5:21; 6:40; 9:1-7; 11:17-37.

▪ Kanus-a sa kataposan nahiabot si Jesus duol sa Bitaniya, ug unsa ang situwasyon didto?

▪ Unsay pasukaranan sa pagtuo ni Marta sa pagkabanhaw?

▪ Sa unsang paagi naapektohan si Jesus sa kamatayon ni Lasaro?