Kapitulo 80

Ang mga Toril sa Karnero ug ang Magbalantay

SI Jesus miadto sa Jerusalem alang sa Piyesta sa Dedikasyon, o Hanukkah, usa ka piyesta nga nagasaulog sa dedikasyon pag-usab sa templo kang Jehova. Sa 168 W.K.P., mga 200 ka tuig nga unauna, nabihag ni Antiochus IV Epiphanes ang Jerusalem ug gipasipalahan ang templo ug ang halaran niana. Ugaling, tulo ka tuig sa ulahi ang Jerusalem nabawi ug ang templo gidedikar na usab. Human niadto, gihimo pag-usab ang tinuig nga dedikasyon.

Kining Piyesta sa Dedikasyon nahitabo sa Chislev 25, ang Hudiyong bulan nga katumbas sa kataposang bahin sa Nobyembre ug unang bahin sa Disyembre sa atong modernong kalendaryo. Busa, kapin lamag diyutay sa usa ka gatos ka adlaw ang nahibilin hangtod sa halandumong Paskuwa sa 33 K.P. Tungod kay panahon sa bugnaw nga klima, gitawag kana ni apostol Juan nga “tingtugnaw.”

Karon gigamit ni Jesus ang usa ka sambingay diin iyang gihisgotan ang tulo ka toril ug ang iyang papel ingon nga Maayong Magbalantay. Ang unang toril nga iyang gihisgotan nailhan langkit sa kahikayan sa tugon sa Moisesnong Kasugoan. Ang Kasugoan nag-alagad ingong usa ka koral, nga nagbulag sa mga Hudiyo gikan sa hiwi nga mga buhat niadtong mga tawong wala magbaton niining espesyal nga tugon uban sa Diyos. Si Jesus misaysay: “Sa pagkamatuod gayod ako magaingon kaninyo, Siya nga dili mosulod sa toril agi sa pultahan kondili mokatkat sa laing agian, kana siya kawatan ug tulisan. Apan siya nga mosulod agi sa pultahan mao ang magbalantay sa mga karnero.”

Ang uban nangabot ug nangangkong mao ang Mesiyas, o Kristo, apan sila dili mao ang matuod nga magbalantay nga gipakigsultihan ni Jesus: “Siya pagaablihan sa portero, ug ang mga karnero magapatalinghog sa iyang tingog, ug pagatawgon niya ang iyang kaugalingong mga karnero sa ngalan ug pagamandoan niya paingon sa gawas. . . . Ang usa ka estranghero dili gayod mosunod apan mokalagiw gikan kaniya, tungod kay wala sila makaila sa tingog sa mga estranghero.”

Ang “portero” sa unang toril mao si Juan Bautista. Ingon nga portero, ‘giablihan’ ni Juan si Jesus pinaagi sa pagpaila kaniya ngadto nianang simbolikong mga karnero nga iyang dad-on ngadto sa sibsibanan. Kining mga karnero nga ginatawag ni Jesus sa ngalan ug gidala sa gawas sa kadugayan gipasulod sa laing toril, samtang siya nagsaysay: “Sa pagkamatuod ako magaingon kaninyo, ako mao ang pultahan sa mga karnero,” nga mao, ang pultahan sa usa ka bag-ong toril. Sa gihimo ni Jesus ang bag-ong pakigtugon uban sa iyang mga tinun-an ug gikan sa langit gibubo ang balaang espiritu ibabaw kanila sa sunod nga Pentekostes, sila gipasulod niining bag-ong toril.

Dugang nagpatin-aw sa iyang bahin, si Jesus miingon: “Ako ang pultahan; si bisan kinsa nga mosulod agi kanako mamaluwas, ug siya mosulod ug mogula ug makakaplag ug sibsibanan. . . . Ako mianhi aron sila unta makabaton ug kinabuhi ug makabaton niana sa kadagaya. . . . Ako mao ang maayong magbalantay, ug ako nakaila sa akong mga karnero ug ang akong mga karnero nakaila kanako, maingon nga ang Amahan nakaila kanako ug ako nakaila sa Amahan; ug akong ginatugyan ang akong kalag alang sa mga karnero.”

Dili pa dugay, gilipay ni Jesus ang iyang mga sumusunod, nga miingon: “Ayaw kahadlok, gamay nga panon, tungod kay giuyonan sa inyong Amahan ang paghatag kaninyo sa gingharian.” Kining gamay nga panon, nga sa kadugayan moabot sa gidaghanon nga 144,000, mosulod niining bag-o, o ikaduha, nga toril. Apan si Jesus nagpadayon sa pag-ingon: “Ako adunay ubang karnero, nga wala niining torila; sila ako usab nga pagadad-on, ug sila magapatalinghog sa akong tingog, ug sila mahimong usa ka panon, usa ka magbalantay.”

Sanglit ang “ubang mga karnero” maoy “wala niining torila,” sila sakop gayod sa laing toril, ang ikatulo. Ang maong ulahing duha ka toril, o mga panon sa mga karnero, dunay lainlaing mga dulnganan. Ang “gamay nga panon” sa usa ka toril momando uban kang Kristo sa langit, ug ang “ubang mga karnero” sa laing toril magpuyo sa Paraisong yuta. Apan, bisan pag anaa sa duha ka toril, ang mga karnero walay kasina, ni sila mobating gipihig, kay, sumala sa giingon ni Jesus, sila “mahimong usa ka panon” ubos sa “usa ka magbalantay.”

Ang Maayong Magbalantay, si Jesu-Kristo, kinabubut-ong naghatag sa iyang kinabuhi alang sa duha ka toril sa mga karnero. “Gitugyan ko kini sa akong kaugalingong pagbuot,” siya miingon. “Ako may katungod sa pagtugyan niini, ug ako may katungod sa pagdawat niini pag-usab. Ang sugo bahin niini akong nadawat gikan sa akong Amahan.” Sa giingon ni Jesus kini, misangpot ang pagkabahin sa mga Hudiyo.

Daghan sa panon miingon: “Siya adunay usa ka demonyo ug nabuang. Nganong kamo magpatalinghog kaniya?” Apan ang uban mitubag: “Kini dili mao ang mga pulong sa usa ka tawong gidemonyohan.” Dayon, lagmit nagtumong sa nangagi sa duha ka bulan sa iyang pag-ayo sa tawong natawo nga buta, sila midugang: “Ang usa ka demonyo dili makabuka sa mga mata sa mga tawong buta, dili ba?” Juan 10:1-22; 9:1-7; Lucas 12:32; Pinadayag 14:1, 3; 21:3, 4; Salmo 37:29.

▪ Unsa ang Piyesta sa Dedikasyon, ug kanus-a kini ginasaulog?

▪ Unsa ang unang toril, ug kinsa ang portero niini?

▪ Sa unsang paagi giablihan sa portero ang Magbalantay, ug sa unsa gipasulod human niadto ang mga karnero?

▪ Kinsay naglangkob sa duha ka toril sa Maayong Magbalantay, ug nahimo silang pila ka panon?