Kapitulo 130

Diha sa Dagat sa Galilea

ANG mga apostol karon mipauli na sa Galilea, sumala sa gitugon sayosayo ni Jesus kanila. Apan wala sila mahibalo kon unsay ilang buhaton didto. Pagkataodtaod, giingnan ni Pedro si Tomas, Natanael, Santiago ug ang iyang igsoon nga si Juan, ug duha pa ka apostol: “Managat ako.”

“Manguban kami kanimo,” miingon ang unom.

Sa tibuok gabii, wala gayod silay nakuha. Apan, sa nagkabuntag na, si Jesus mitungha didto sa baybayon, apan ang mga apostol wala makaila nga si Jesus diay kadto. Siya misinggit: “Mga anak, nakakuha ba kamog ikasula?”

“Wala!” misinggit sila latas sa katubigan.

“Itaktak ninyo ang pukot dapit sa tuo sa sakayan ug aduna kamoy makuha,” siya miingon. Ug sa ilang gihimo kadto, wala sila makadaog sa pagbutad sa ilang pukot tungod sa kadaghan sa isda.

“Ang Ginoo kana!” mipatugbaw si Juan.

Sa nadunggan kini, gitapis ni Pedro ang iyang sapaw nga sinena, kay nahukas man niya ang iyang sinena, ug milukso sa tubig. Unya milangoy siya ug mga 90 metros paingon sa baybay. Ang ubang mga apostol misunod sakay sa sakayan, nga nagbutad sa pukot nga puno sa isda.

Sa dihang miabot sila sa baybayon, didtoy tapok sa binagang uling, nga gisugbahan ug mga isda, ug dunay tinapay. “Pagdala kamo diri nianang mga isda nga inyong nakuha,” miingon si Jesus. Si Pedro misakay sa sakayan ug iyang gibutad ang pukot sa baybayon. Kini adunay 153 ka dagkong isda!

“Dali, pamahaw na kamo,” midapit si Jesus.

Walay nangako kanila sa pagpangutana, “Kinsa ka?” tungod kay nakaila man silang tanan nga siya si Jesus. Kini karon mao ang iyang ikapitong pagpakita sukad siya nabanhaw, ug ang iyang ikatulo ngadto sa mga apostol ingon nga grupo. Iyang gisilbihan karon silag pamahaw, naghatag sa matag usa kanila ug pipila ka tinapay ug isda.

Human sila makakaon, tingali si Jesus nga nagtan-aw sa daghang isda nga nakuha, nangutana kang Pedro: “Simon, anak ni Juan, gihigugma mo ba ako labaw pa niini?” Tino nga ang ipasabot niya mao, Mas gikawilihan mo ba ang pangisda kay sa buluhaton nga akong giandam alang kanimo?

“Nasayod ka nga gihigugma ko ikaw,” mitubag si Pedro.

“Pakan-a ang akong mga karnero,” si Jesus miingon.

Usab, sa ikaduhang higayon, siya nangutana: “Simon, anak ni Juan, gihigugma mo ba ako?”

“Oo, Ginoo, nasayod ka nga ako nahigugma kanimo,” si Pedro matinuorong mitubag.

“Pakan-a ang akong nati nga mga karnero,” misugo si Jesus pag-usab.

Unya, sa ikatulong higayon, siya nangutana: “Simon anak ni Juan, gihigugma mo ba ako?”

Sa pagkakaron nasubo si Pedro. Tingali siya naghunahuna nga nagduhaduha si Jesus sa iyang pagkamaunongon. Ilabina kay sa dihang si Jesus dili pa dugay gihusay alang sa iyang kinabuhi, gilimod man ni Pedro sa tulo ka higayon nga nakaila kaniya. Busa miingon si Pedro: “Ginoo, nasayod ka sa tanan; nasayod ka nga gihigugma ko ikaw.”

“Pakan-a ang akong mga karnero,” misugo si Jesus sa ikatulong higayon.

Sa ingon gigamit ni Jesus si Pedro ingong iyang paagi sa pag-aghat sa uban sa pagbuhat sa buluhaton nga iyang gipabuhat kanila. Sa dili madugay mobiya na siya sa yuta, ug buot niya nga manguna sila sa pag-alagad sa mga tawo aron matigom sa toril sa karnero sa Diyos.

Sama nga gigapos ug gipatay si Jesus tungod kay iyang gituman ang buluhaton nga gisugo kaniya sa Diyos nga buhaton, sa ingon, karon iyang gibutyag nga si Pedro makaagom ug samang kasinatian. “Sa bata ka pa,” miingon si Jesus kaniya, “ikaw ra ang nagbakos sa imong kaugalingon ug nagsuroysuroy ka sa bisan diin nga gusto mong adtoan. Apan inigkatigulang mo na, idupa mo ang imong mga kamot ug lain na ang magbakos kanimo ug dad-on ka sa dapit nga dili mo gustong adtoan.” Bisan pa sa nagpaabot nga kamatayon ni Pedro ingong martir, giawhag siya ni Jesus: “Padayon sa pagsunod kanako.”

Sa dihang milingi, nakita ni Pedro si Juan ug nangutana: “Ginoo, unsa may buhaton niining tawhana?”

“Kon maoy akong pagbuot nga magpabilin siya hangtod sa akong pag-anhi,” mitubag si Jesus, “unsa may imong labot? Padayon lang sa imong pagsunod kanako.” Kining mga pulonga ni Jesus gisabot sa kadaghanang mga tinun-an nga dili gayod mamatay si apostol Juan. Apan, sama sa gipatin-aw ni apostol Juan sa ulahi, wala mag-ingon si Jesus nga dili siya mamatay, apan si Jesus yanong miingon: “Kon maoy akong pagbuot nga magpabilin siya hangtod sa akong pag-anhi, unsa may imong labot?”

Si Juan sa ulahi mipahayag niining makahuloganong pulong: “Sa pagkamatuod, daghan pang mga butang ang gibuhat ni Jesus, kon isulat ang tanang detalye niini, nagtuo ako nga ang kalibotan dili gayod paigo nga kasudlan sa mga basahon nga masulat.” Juan 21:1-25; Mateo 26:32; 28:7, 10.

▪ Unsay nagpakita nga wala makatino ang mga apostol kon unsay ilang buhaton didto sa Galilea?

▪ Sa unsang paagi nakaila ang mga apostol kang Jesus diha sa dagat sa Galilea?

▪ Pila ka higayon nga si Jesus mipakita karon sukad sa iyang pagkabanhaw?

▪ Giunsa pagpasiugda ni Jesus ang buot niyang ipabuhat sa mga apostol?

▪ Sa unsang paagi gipaila ni Jesus ang paagi sa kamatayon ni Pedro?

▪ Unsang mga komento ni Jesus mahitungod kang Juan ang wala hisabti sa kadaghanan sa iyang mga tinun-an?