Kapitulo 42

Gibadlong ni Jesus ang mga Pariseo

KON pinaagi sa gahom ni Satanas nga iyang gipagula ang mga demonyo, si Jesus nangatarongan, nan si Satanas nabahin sa kaugalingon. “Mahimong kamo nagahimo sa kahoy nga maayo ug sa mga bunga niini nga maayo,” siya mipadayon, “o nagahimo sa kahoy nga dunot ug sa bunga niini nga dunot; kay pinaagi sa iyang bunga ang kahoy hiilhan.”

Binuang ang pagbutangbutang nga ang maayong bunga sa pagpagula sa mga demonyo maoy resulta sa pag-alagad ni Jesus kang Satanas. Kon maayo ang bunga, ang kahoy dili mahimong dunot. Sa laing bahin, ang dunot nga mga bunga sa mga Pariseo sa kataw-anang mga pagbutangbutang ug walay-pasikaranang pagsupak kang Jesus maoy pamatuod nga sila mismo maoy dunot. “Mga kaliwat sa mga bitin,” mipatugbaw si Jesus, “unsaon ninyo pagsultig maayong mga butang, dihang kamo daotan man? Kay gikan sa kadagaya sa kasingkasing ang baba nagasulti.”

Sanglit ang atong mga pulong nagabanaag sa kahimtang sa atong mga kasingkasing, ang atong ginasulti mao ang pasikaranan sa paghukom. “Ako magaingon kaninyo,” matud ni Jesus, “nga ang matag walay pulos nga mga pulong nga ginapamulong sa mga tawo, sila mohatag ug husay mahitungod niana sa Adlaw sa Paghukom; kay pinaagi sa inyong mga pulong kamo ipahayag nga matarong, ug pinaagi sa inyong mga pulong kamo pagahukman sa silot.”

Bisan pa sa tanang gamhanang buhat ni Jesus, ang mga eskriba ug mga Pariseo nangayo: “Magtutudlo, buot namong motan-aw ug usa ka ilhanan gikan kanimo.” Bisan pag kining linaing mga tawo gikan sa Jerusalem tingali wala makakita sa personal sa iyang mga milagro, ang dili-ikapanghimakak nga ebidensiya sa nakakita niana nagalungtad. Busa gisultihan ni Jesus ang Hudiyong mga pangulo: “Ang daotan ug mananapaw nga kaliwatan nagapangita kanunay ug ilhanan, apan walay igahatag niini nga ilhanan gawas sa ilhanan ni Jonas ang manalagna.”

Sa pagpatin-aw kon unsay iyang gipasabot, si Jesus nagpadayon: “Maingon nga si Jonas didto sa sulod sa tiyan sa dako kaayong isda tulo ka adlaw ug tulo ka gabii, mao usab ang Anak sa tawo maanaa sa kasingkasing sa yuta tulo ka adlaw ug tulo ka gabii.” Human lamoya sa isda, si Jonas gilowa nga daw nabanhaw, mao usab nga si Jesus mitagna nga siya mamatay ug banhawon sa ikatulong adlaw. Bisan pa niana, ang Hudiyong mga pangulo, bisan pag gibanhaw si Jesus sa ulahi, wala motuo sa “ilhanan ni Jonas.”

Busa si Jesus miingon nga ang mga tawo sa Nineve nga naghinulsol tungod sa pagsangyaw ni Jonas mobangon sa paghukom aron sa pagpanudya sa mga Hudiyo nga wala motuo kang Jesus. Sa susamang paagi, gihimo niya ang pagtandi sa Rayna sa Sheba, kinsa miabot gikan sa kinatumyan sa yuta sa pagpatalinghog sa kaalam ni Solomon ug nahibulong sa iyang nakita ug nadungog. “Apan, tan-awa!” si Jesus mipahayag, “ania ang labaw pa kay kang Solomon.”

Unya si Jesus mihatag sa ilustrasyon sa usa ka lalaki nga gikan kaniya migula ang usa ka mahugaw nga espiritu. Ugaling, wala pun-a sa tawo sa maayong mga butang ang kawalay-sulod, mao nga gisudlan sa pito pa ka daotang espiritu. “Kana ang mahitabo usab niining daotang kaliwatan,” matud ni Jesus. Ang Israelinhong nasod gihinloan ug nakaagom ug mga kausaban—sama sa temporaryong pagbulag sa mahugaw nga espiritu. Apan ang dili pagtuo sa nasod sa mga manalagna sa Diyos, nga ang pagsupak niini miabot sa tayuktok diha kang Kristo mismo, nagpadayag nga ang daotang kahimtang niini labi pang daotan kay sa sinugdan niini.

Samtang si Jesus nagsulti, ang iyang inahan ug iyang mga igsoong lalaki nangabot ug nagpahimutang sa daplin sa panon. Busa may miingon: “Tan-awa! Ang imong inahan ug ang imong mga igsoong lalaki nagatindog sa gawas, nga buot makigsulti kanimo.”

“Kinsa ba ang akong inahan, ug kinsa ba ang akong mga igsoon?” nangutana si Jesus. Sa pagtuy-od sa iyang kamot ngadto sa iyang mga tinun-an, siya miingon: “Tan-awa! Ang akong inahan ug ang akong mga igsoon! Kay si bisan kinsa nga magabuhat sa kabubut-on sa akong Amahan nga atua sa langit, kini siya mao ang akong igsoong lalaki, ug igsoong babaye, ug inahan.” Niining paagiha gipakita ni Jesus nga bisan unsa ka bililhon ang koneksiyong iyang nabatonan uban sa iyang mga paryente, mas bililhon pa ang iyang relasyon uban sa iyang mga tinun-an. Mateo 12:33-50; Marcos 3:31-35; Lucas 8:19-21.

▪ Sa unsang paagi napakyas ang mga Pariseo sa paghimo sa “kahoy” ug sa “bunga” nga maayo?

▪ Unsa ang “ilhanan ni Jonas,” ug sa unsang paagi kadto sa ulahi wala tuohi?

▪ Sa unsang paagi ang Israelinhong nasod nahisama sa lalaki nga gikan kaniya migula ang usa ka mahugaw nga espiritu?

▪ Giunsa ni Jesus pagpasiugda ang iyang suod nga relasyon uban sa iyang mga tinun-an?