Kapitulo 111

Ilhanan sa Kataposang mga Adlaw

KARON Martes na sa hapon. Samtang naglingkod si Jesus diha sa Bukid sa mga Olibo, nagtan-aw sa templo sa ubos, si Pedro, Andres, Santiago, ug Juan miduol kaniya nga silasila ra. Sila nabalaka bahin sa templo, sanglit mao pay pagtagna ni Jesus nga walay magpabiling usa ka bato nga magapatong sa laing bato nga dili pagatumpagon.

Apan dayag nga daghan pa ang anaa sa ilang mga hunahuna samtang sila miduol kang Jesus. Sa pila lang ka semana sa miagi, siya naghisgot bahin sa iyang “presensiya,” nga nianang panahona “ang Anak sa tawo igapadayag.” Ug sa sayosayo pa nga okasyon, iyang gisultihan sila bahin sa “konklusyon sa sistema sa mga butang.” Busa ang mga apostol gusto gayod nga masayod.

“Tug-ani kami,” sila miingon, “kanus-a man kini mahitabo [nga misangpot sa kalaglagan sa Jerusalem ug sa templo niini], ug unsa may ilhanan sa imong presensiya ug sa konklusyon sa sistema sa mga butang?” Sa pagkamatuod, tulo ka bahin ang ilang pangutana. Una, sila gustong masayod bahin sa kataposan sa Jerusalem ug sa templo niini, unya mahitungod sa presensiya ni Jesus diha sa gahom sa Gingharian, ug sa kataposan bahin sa kataposan sa bug-os nga sistema sa mga butang.

Diha sa iyang taas nga tubag, gitubag ni Jesus ang tanang tulo ka bahin sa pangutana. Siya mihatag ug ilhanan nga nagpaila kon kanus-a matapos ang Hudiyonhong sistema sa mga butang; apan siya mihatag ug daghan pa. Siya mihatag usab ug ilhanan nga nagpasidaan sa iyang umaabot nga mga tinun-an aron sila mahibalo nga sila nagakinabuhi na sa panahon sa iyang presensiya ug haduol na ang kataposan sa bug-os nga sistema sa mga butang.

Sa milabay ang mga tuig, ang mga apostoles nakakita sa katumanan sa tagna ni Jesus. Oo, ang mismong mga butang nga iyang gitagna misugod sa pagkahitabo sa ilang adlaw. Busa, ang mga Kristohanon nga buhi sa 37 ka tuig sa ulahi, sa 70 K.P., wala masapni nga wala mahibalo sa kalaglagan sa Hudiyonhong sistema uban sa templo niini.

Apan, ang presensiya ni Kristo ug ang konklusyon sa sistema sa mga butang wala mahitabo sa 70 K.P. Ang iyang presensiya sa gahom sa Gingharian mahitabo sa ulahi pa kaayo. Apan kanus-a? Ang pagtuki sa tagna ni Jesus mobutyag niini.

Si Jesus nagtagna nga aduna unyay “mga gubat ug dungog-dungog mahitungod sa mga gubat.” “Managgubat ang nasod batok sa nasod,” siya miingon, ug aduna unyay kagutmanan, mga linog, ug mga kamatay. Ang iyang mga tinun-an pagadumtan ug pagapatyon. Ang mini nga mga propeta motungha ug magapahisalaag sa daghan. Ang pagkadaotan mosanay, ug mobugnaw ang gugma sa kadaghanan. Sa samang panahon, ang maayong balita sa Gingharian igawali sa pagpamatuod ngadto sa tanang kanasoran.

Bisan tuod ang tagna ni Jesus adunay limitadong katumanan una pa sa kalaglagan sa Jerusalem sa 70 K.P., ang dakong katumanan niini mahitabo sa panahon sa iyang presensiya ug sa konklusyon sa sistema sa mga butang. Ang mainampingon nga pagsubli sa mga hitabo sa kalibotan sukad sa 1914 nagbutyag nga nahitabo na ang dakong katumanan sa hinungdanong tagna ni Jesus sukad niadtong tuiga.

Laing bahin sa ilhanan nga gihatag ni Jesus mao ang pagtungha sa “dulumtanang butang nga mopahinabog kalumpagan.” Sa 66 K.P. kining dulumtanang butang mitungha diha sa porma sa “nagkampong kasundalohan” sa Roma nga milikos sa Jerusalem ug giguba ang kota sa templo. “Ang dulumtanang butang” nagbarog sa dapit nga dili angay niyang barogan.

Diha sa dakong katumanan sa ilhanan, ang dulumtanang butang mao ang Liga sa Kanasoran ug ang manununod niini, ang Hiniusang Kanasoran. Kining organisasyon alang sa kalinaw sa kalibotan gilantaw sa Kakristiyanohan ingon nga kapuli sa Gingharian sa Diyos. Pagkadulumtanan! Sa ulahi, hinunoa, ang politikanhong mga gahom nga kaanib sa HK moliso sa Kakristiyanohan (antitipikong Jerusalem) ug lumpagon siya.

Mao nga si Jesus mitagna: “Aduna unyay dakong kasakitan nga ang ingon wala pa mahitabo sukad sa pagkatukod sa kalibotan hangtod karon, ug kini dili na gayod mahitabo pa.” Samtang ang kalaglagan sa Jerusalem sa 70 K.P. sa pagkamatuod maoy usa ka dakong kasakitan, nga dunay kapin sa usa ka milyon nga gitahong nangamatay, kadto dili kaayo dako nga kasakitan kon itandi sa Lunop sa kalibotan sa mga adlaw ni Noe. Busa ang dakong katumanan niining bahina sa tagna ni Jesus umaabot pa.

Pagsalig sa Kataposang mga Adlaw

Sa talitapos na ang Martes, Nisan 11, si Jesus nagpadayon sa pakigsulti uban sa iyang mga apostoles bahin sa ilhanan sa iyang presensiya diha sa gahom sa Gingharian ug sa kalaglagan sa sistema sa mga butang. Iyang gipasidan-an sila bahin sa pagsunod sa mini nga mga propeta. Himoon ang mga pagsulay, matud niya, “sa pagpahisalaag, kon mahimo, bisan sa mga pinili.” Apan, samag mga agilang layog panan-aw, kining mga pinili mohugop sa dapit nga hikaplagan ang matuod espirituwal nga pagkaon, nga mao, uban sa tinuod nga Kristo sa iyang dili-makitang presensiya. Sila dili mapasalaag ug matapok nganha sa mini nga Kristo.

Ang mini nga mga Kristo makahimo lamang sa makitang pagpadayag. Sa kasukwahi, ang presensiya ni Jesus dili makita. Mahitabo kini sa makahadlok nga panahon sa tawhanong kasaysayan, sumala sa ginaingon ni Jesus: “Ang adlaw mongitngit, ug ang bulan dili mohatag sa iyang kahayag.” Oo, kini mao unya ang labing mangiob nga panahon sa pagkinabuhi sa katawhan. Kini mahisamag ang adlaw nangitngit sa maadlaw, ug samag ang bulan wala mohatag ug kahayag sa gabii.

“Ang mga gahom sa mga langit pagauyogon,” mipadayon si Jesus. Sa ingon siya nagapaila nga ang pisikal nga kalangitan makabatog makahadlok nga dagway. Ang kalangitan dili lamang mahimong dapit sa mga langgam, apan sila mapuno sa mga ayroplanong iggugubat, mga roket, ug mga kasangkapang nagasusi sa wanang. Ang kahadlok ug kapintasan molabaw kay sa bisan unsang nasinati sa nangaging kasaysayan sa tawo.

Ingong sangpotanan, si Jesus miingon, aduna unyay “kagul-anan sa mga nasod, kay wala masayod sa lutsanan tungod sa dinaguok sa dagat ug sa mga balod niini, samtang ang mga tawo panguyapan tungod sa kahadlok ug pagpaabot sa mga butang modangat sa gipuy-ang yuta.” Sa pagkamatuod, kining labing mangiob nga yugto sa pagkinabuhi sa tawo mosangko sa panahon nga, sumala ni Jesus “ang ilhanan sa Anak sa tawo motungha sa langit, ug unya ang tanang banay sa yuta magapamukpok sa ilang dughan sa pagminatay.”

Apan dili ang tanan magminatay sa dihang ‘ang Anak sa tawo moabot nga may gahom’ sa paglaglag niining daotang sistema sa mga butang. Ang “mga pinili,” ang 144,000 nga makig-ambit kang Kristo diha sa iyang langitnong Gingharian, dili magminatay, ni ang ilang mga kauban, ang gitawag ni Jesus sayosayo nga iyang “ubang mga karnero.” Bisan pag nagkinabuhi panahon sa labing mangiob nga yugto sa kasaysayan sa tawo, kini sila nagasanong sa pagdasig ni Jesus: “Inigsugod sa pagkahitabo niining mga butanga, bumarog kamo nga malig-on ug ihangad ninyo ang inyong mga ulo, tungod kay nagkahiduol na ang inyong kaluwasan.”

Aron ang iyang mga tinun-ang magkinabuhi sa kataposang mga adlaw makatino sa pagkaduol sa kalaglagan, gihatag ni Jesus kini nga sambingay: “Matikdi ang mga kahoyng igira ug ang tanang ubang kahoy: Inigpanalingsing na nila, pinaagi sa pagtan-aw niini inyong masayran nga haduol na ang ting-adlaw. Niini usab nga paagi, inigkakita ninyong nagakahitabo na kining mga butanga, masayran ninyo nga haduol na ang gingharian sa Diyos. Sa pagkamatuod ako magaingon kaninyo, Kining kaliwatana dili gayod moagi hangtod nga mahitabo ang tanang butang.”

Busa, inigkakita sa iyang mga tinun-an sa daghang lainlaing bahin sa ilhanan nga nangatuman, sila angay masayod nga haduol na ang kalaglagan sa sistema sa mga butang ug ang Gingharian sa Diyos sa dili madugay magapapas sa tanang pagkadaotan. Ngani, ang kalaglagan mahitabo sulod sa pagkinabuhi sa katawhan nga nakakita sa pagkatuman sa tanang butang ginatagna ni Jesus! Sa pagtambag niadtong mga tinun-an nga mabuhi panahon sa halandumong kataposang mga adlaw, si Jesus miingon:

“Pagbantay kamo nga ang inyong mga kasingkasing dili mabug-atan sa hinobrang pagkaon ug sa kusog nga pag-inom ug sa mga kabalaka sa kinabuhi, ug sa kalit kanang adlawa modangat kaninyo sama sa usa ka lit-ag. Kay kini mahitabo sa tanang nagapuyo sa nawong sa tibuok nga yuta. Nan, magpabiling nagamata, nga sa tanang panahon mangaliyupo aron kamo molampos sa pag-ikyas niining tanang butang nga mahitabo, ug sa pagbarog sa atubangan sa Anak sa tawo.”

Ang Maalamon ug ang Buangbuang nga mga Dalaga

Gipanubag ni Jesus ang mga pangutana sa iyang mga apostol nga nangayog ilhanan sa iyang presensiya sa gahom sa Gingharian. Karon siya mihatag ug dugang mga bahin sa ilhanan diha sa tulo ka sambingay, o mga ilustrasyon.

Ang katumanan sa matag usa ka sambingay makita sa mga tawo nga buhi sa panahon sa iyang presensiya. Iyang gipailaila ang una pinaagi niining mga pulonga: “Ang gingharian sa langit mahisama sa napulo ka dalaga nga nanagdala sa ilang mga lamparahan ug miadto sa pagsugat sa pamanhonon. Ang lima kanila mga buangbuang, ug ang lima mga maalamon.”

Pinaagi sa ekspresyon “ang gingharian sa langit mahisama sa napulo ka dalaga,” si Jesus wala magpasabot nga ang katunga niadtong makapanunod sa langitnong Gingharian maoy mga tawong buangbuang ug ang katunga mga maalamon! Dili, apan siya nagpasabot nga kon bahin sa Gingharian sa langit, adunay usa ka bahin nga sama niini o sama niana, o nga ang mga butang maylabot sa Gingharian mahimong kana ug kanang butanga.

Ang napulo ka dalaga nagasimbolo sa tanang mga Kristohanon nga nahalinya o nagaangkon nga mahalinya alang sa langitnong Gingharian. Sa Pentekostes 33 K.P. nga ang Kristohanong kongregasyon gisaaran nga ipakasal sa nabanhaw, nahimayang Pamanhonon, si Jesu-Kristo. Apan ang kasal mahitabo sa langit sa dili tino nga panahon sa umaabot.

Diha sa sambingay, ang napulo ka dalaga migula sa katuyoan sa pag-abiabi sa pamanhonon ug sa pagduyog sa prosesyon sa kasal. Sa dihang siya moabot, ilang padan-agan ang agianan sa prosesyon sa ilang mga lamparahan, busa nagapasidungog kaniya samtang iyang pagadalhon ang iyang pangasaw-onon ngadto sa balay nga giandam alang kaniya. Apan, si Jesus misaysay: “Gidala sa mga buangbuang ang ilang mga lamparahan apan wala magdala ug lana, apan ang mga maalamon nanagdalag mga prasko nga sinudlan ug lana uban sa ilang mga lamparahan. Kay ang pamanhonon nadugay man sa pag-abot, silang tanan nanagduka ug nahikatulog.”

Ang nalangan nga pag-abot sa pamanhonon nagpaila nga ang presensiya ni Kristo ingong nagamandong Hari maoy sa halayong umaabot. Siya sa kataposan miabot sa iyang trono sa tuig 1914. Sa panahon sa hataas nga gabii sa wala pa kini mahitabo, ang tanang dalaga nakatulog. Apan sila wala hukmi tungod niini. Ang paghukom sa buangbuang nga mga dalaga maoy tungod sa ilang wala pagdalag lana alang sa ilang mga prasko. Gibatbat ni Jesus ang paghigmata sa mga dalaga sa wala pa moabot ang pamanhonon: “Sa pagkatungang gabii dihay singgit nga nanag-ingon, ‘Ania na ang pamanhonon! Panggula kamo ug sugata ninyo siya.’ Ug namangon ang tanang dalaga ug gihikay nila ang ilang mga lamparahan. Ug ang mga buangbuang miingon sa mga maalamon, ‘Hatagi kami ug lana kay nagakapalong kining among mga lamparahan.’ Ang maalamon mitubag nga nag-ingon, ‘Tingalig dili kini paigo alang kanamo ug kaninyo. Pangadto hinoon kamo sa mga magbabaligya ug pumalit kamo alang kaninyo.’”

Ang lana nagasimbolo sa butang nga nagpahimo sa matuod nga mga Kristohanon ingong mahayag nga mga maglalamdag. Kini mao ang dinasig nga Pulong sa Diyos, nga hugot nga gihawiran sa mga Kristohanon, uban sa balaang espiritu, nga motabang kanila sa pagsabot sa mao nga Pulong. Ang espirituwal nga lana nagpahimo sa mga maalamong dalaga sa paghatag kahayag sa pag-abiabi sa pamanhonon sa panahon sa prosesyon ngadto sa kombira sa kasal. Apan ang buangbuang nga mga dalaga nga matang wala magdala, diha sa ilang mga prasko, sa gikinahanglang espirituwal nga lana. Busa gibatbat ni Jesus ang nahitabo:

“Samtang [ang buangbuang nga mga dalaga] nangadto sa pagpamalit [lana], miabot ang pamanhonon, ug ang mga dalaga nga andam misulod uban kaniya ngadto sa kombira sa kasal; ug unya ang pultahan gitakpan. Tapos niini nangabot usab ang ubang dalaga, nga nanag-ingon, ‘Senyor, senyor, ablihi kami!’ Apan siya mitubag nga nag-ingon, ‘Sa pagkamatuod, magaingon ako kaninyo, nga ako wala makaila kaninyo.’”

Human miabot si Kristo diha sa iyang langitnong Gingharian, ang maalamon nga dalaga nga matang sa matuod nga dinihogang mga Kristohanon nakamata sa ilang pribilehiyo sa paghatag kahayag niining mangitngit nga kalibotan sa pagdayeg sa mibalik nga Pamanhonon. Apan kadtong gilarawanan sa buangbuang nga mga dalaga dili-andam sa pagtagana niining maabiabihong pagdayeg. Busa sa pag-abot sa panahon, wala buksi ni Kristo ang pultahan sa kombira sa kasal sa langit alang kanila. Iyang gipasagdan sila sa gawas sa kangiob sa labing mangitngit nga kagabhion sa kalibotan, nga mahanaw duyog sa tanang ubang mga mamumuhat sa pagkadaotan. “Busa, pagtukaw kamo,” mihinapos si Jesus, “kay wala ninyo hibaloi ang adlaw o ang takna.”

Ang Sambingay sa mga Talanton

Gipadayon ni Jesus ang pakigsultihay sa iyang mga apostoles sa Bukid sa mga Olibo pinaagi sa pagsugilon kanilag laing sambingay, ang ikaduha sa serye sa tulo ka sambingay. Pila ka adlaw nga unauna, samtang didto siya sa Jerico, mihatag siya sa sambingay sa mga mina sa pagpakita nga ang Gingharian maoy sa dugay pang panahon sa umaabot. Ang sambingay nga gisugilon niya sa maong panahon, bisan pag may daghang susamang mga bahin, nagbatbat diha sa katumanan niini sa mga kalihokan panahon sa presensiya ni Jesus nga may gahom sa Gingharian. Kini nagahulagway nga ang iyang mga tinun-an kinahanglang magbuhat samtang ania sa yuta sa pagpadaghan sa “iyang katigayonan.”

Si Jesus misugod: “Kay kini [nga mao, ang mga kahimtang nalangkit sa Gingharian] nahisama sa dihang ang usa ka tawo, nga hapit nang moadto sa halayong dapit, nagpatawag sa iyang mga ulipon ug nagpiyal kanila sa iyang katigayonan.” Si Jesus mao ang tawo si kinsa, una moadto sa halayong dapit ngadto sa langit, nagpiyal ngadto sa iyang mga ulipon—mga tinun-an nga nahalinya alang sa langitnong Gingharian—sa iyang katigayonan. Ang maong katigayonan dili pisikal nga mga kabtangan, apan sila nagahawas sa usa ka natikad nga uma nga nganha niana iyang gibutang ang natagong kagahom sa pagpatunghag daghan pang tinun-an.

Gipiyal ni Jesus ang iyang katigayonan ngadto sa iyang mga ulipon sa dayon niyang pagkayab ngadto sa langit. Sa unsang paagi iyang gihimo kana? Pinaagi sa pagtugon nila sa pagpadayon sa pagbuhat diha sa natikad nga uma pinaagi sa pagwali sa mensahe sa Gingharian ngadto sa kinalay-ang mga bahin sa yuta. Sumala sa giingon ni Jesus: “Ngadto sa usa iyang gihatag ang lima ka talanton, ngadto sa laing ulipon duha, ngadto sa lain pa usa, sa matag usa sumala sa iyang katakos, ug siya miadto sa halayong dapit.”

Ang walo ka talanton—katigayonan ni Kristo—sa ingon giapod-apod sumala sa mga katakos, o espirituwal nga mga posibilidad, sa mga ulipon. Ang mga ulipon nagabarog alang sa mga matang sa mga tinun-an. Sa unang siglo, ang matang nga nakadawat sa lima ka talanton lagmit nag-apil sa mga apostol. Si Jesus mipadayon sa pagsugilon nga ang mga ulipon nga nakadawat sa lima ug sa duha ka talanton nagdoble niana pinaagi sa ilang pagwali sa Gingharian ug paghimog mga tinun-an. Hinuon, ang ulipon nga nakadawat sa usa ka talanton naglubong niana sa yuta.

“Human sa taas nga panahon,” mipadayon si Jesus, “ang agalon niadtong mga ulipon miabot ug nakighusay kanila.” Maoy sa ika-20ng siglo na lamang, mga 1,900 ka tuig sa ulahi, nga si Kristo mibalik sa paghusay, mao nga kadto, sa pagkamatuod, “human sa taas nga panahon.” Dayon si Jesus mipatin-aw:

“Ang usang nakadawat ug lima ka talanton miduol ug nagdala sa lima ka dugang talanton, nga nag-ingon, ‘Agalon, gipiyal mo kanako ang lima ka talanton; tan-awa, nakaganansiya ako ug lima pa.’ Ang iyang agalon miingon kaniya, ‘Maayong pagkabuhat, maayo ug matinumanon nga ulipon! Matinumanon ka sa pila ka butang. Igatudlo ko ikaw ibabaw sa daghang butang. Sumulod ka sa kalipay sa imong agalon.’” Ang ulipon nga nakadawat ug duha ka talanton samang nagdoble sa iyang mga talanton, ug siya nakadawat sa samang pagdayeg ug ganti.

Bisan pa niana, sa unsang paagi ang maong matinumanong mga ulipon mosulod sa kalipay sa ilang Agalon? Aw, ang kalipay sa ilang Agalon, si Jesu-Kristo, mao ang pagkadawat sa Gingharian sa miadto siya ngadto sa iyang Amahan sa langit. Bahin sa matinumanong mga ulipon sa modernong panahon, sila may dakong kalipay nga gipiyalan sa dugang mga responsabilidad sa Gingharian, ug samtang gitapos nila ang ilang yutan-ong dalan, sila makabaton sa kinalabwang kalipay nga mabanhaw ngadto sa langitnong Gingharian. Komosta ang ikatulong ulipon?

“Agalon, ako nahibalo nga ikaw usa ka tawo nga mahigpit,” mireklamo ang maong ulipon. “Mao nga ako nahadlok ug milakaw ug gilubong ang imong talanton sa yuta. Ania ra ang imong kuwarta.” Ang ulipon tinuyong midumili sa pagbuhat sa natikad nga uma pinaagi sa pagwali ug paghimog mga tinun-an. Busa gitawag siya sa agalon nga “daotan ug tapolan” ug mipahayag sa paghukom: “Kuhaa ang talanton gikan kaniya . . . Ug isalibay ang walay-pulos nga ulipon ngadto sa kangitngitan sa gawas. Didto unya siya magabakho ug magapangagot sa iyang ngipon.” Kadtong sakop sa maong daotang ulipon nga matang, kay gisalibay sa gawas, gihikawan sa espirituwal nga kalipay.

Kini nagahatag ug ugdang nga leksiyon alang sa tanan nga nagaangkong mga sumusunod ni Kristo. Aron sila makatagamtam sa iyang pagdayeg ug ganti, ug aron makalikay silang mahisalibay sa gawas ug sa kataposang kalaglagan, sila kinahanglang mobuhat sa pagpadaghan sa katigayonan sa ilang langitnong Agalon pinaagi sa pagbatog bug-os nga bahin sa buluhatong pagwali. Ikaw ba makugihon sa paggamit sa imong mga katakos niining bahina?

Sa Dihang si Kristo Moabot Diha sa Gahom sa Gingharian

Si Jesus uban gihapon sa iyang mga apostol diha sa Bukid sa mga Olibo. Sa pagtubag sa ilang pangutana bahin sa ilhanan sa iyang presensiya ug sa kataposan sa sistema sa mga butang, iyang gibatbat kanila karon ang kataposan sa serye sa tulo ka sambingay. “Sa dihang moabot na ang Anak sa tawo diha sa iyang himaya, ug ang tanang manulonda uban kaniya,” si Jesus nagsugod, “siya molingkod diha sa iyang mahimayaong trono.”

Ang mga tawo dili makakita sa mga manulonda diha sa ilang langitnong himaya. Busa ang pag-abot sa Anak sa tawo, si Jesu-Kristo, uban sa mga manulonda dili usab makita sa tawhanong mga mata. Ang pag-abot nahitabo sa tuig 1914. Apan alang sa unsang katuyoan? Si Jesus nagbatbat: “Ang tanang mga nasod pagatigomon sa iyang atubangan, ug iyang pagalainon ang usa gikan sa usa, maingon sa magbalantay sa mga hayop nga magalain sa mga karnero gikan sa mga kanding. Ug ibutang niya ang mga karnero sa iyang tuo nga kamot, apan ang mga kanding sa iyang wala.”

Nagbatbat kon unsay mahitabo niadtong gilain diha sa giuyonang kiliran, si Jesus nag-ingon: “Ug ang hari magaingon niadtong anaa sa iyang tuo, ‘Umari kamo, kamong gipanalanginan sa akong Amahan, panunda ninyo ang gingharian nga gitagana alang kaninyo sukad pa sa pagkatukod sa kalibotan.’” Ang mga karnero niining sambingaya dili magmando uban ni Kristo sa langit apan makapanunod sa Gingharian sa diwa sa pagkahimong yutan-ong mga sakop niini. “Ang pagkatukod sa kalibotan” nahitabo sa dihang si Adan ug Eva unang nanganak ug mga anak nga mahimong makapahimulos sa tagana sa Diyos sa paglukat sa katawhan.

Apan nganong ang mga karnero gilain diha sa giuyonang tuo nga kamot sa Hari? “Kay ako gigutom,” ang hari mitubag, “ug ako inyong gipakaon; ako giuhaw ug ako inyong gipainom. Ako dumuloong ug ako inyong giabiabi; hubo, ug ako inyong gibestihan. Ako nagmasakiton ug ako inyong giatiman. Ako nabilanggo ug giadto ninyo ako.”

Sanglit ang mga karnero ania sa yuta, sila gustong mahibalo kon giunsa nila pagbuhat kanang maayong mga buhat ngadto sa ilang langitnong Hari. “Ginoo, kanus-a ba kami nakakita kanimo nga gigutom ug amo ikaw nga gipakaon,” sila nangutana, “o giuhaw, ug amo ikaw nga gipainom? Kanus-a ba kami nakakita kanimo nga nadumuloong ug amo ikaw nga giabiabi, o hubo, ug amo ikaw gibestihan? Kanus-a ba kami nakakita kanimo nga nagkasakit o nabilanggo ug giadto ka namo?”

“Sa pagkatinuod magaingon ako kaninyo,” ang Hari mitubag, “nga maingon nga gibuhat ninyo kini ngadto sa usa sa mga labing gagmay niining akong mga igsoon, gibuhat usab ninyo kini kanako.” Ang mga igsoon ni Jesus mao ang mga nahibilin sa yuta nga 144,000 nga magmando uban kaniya sa langit. Ug ang pagbuhat ug maayo ngadto kanila, matud ni Jesus, maoy pagbuhat ug maayo usab ngadto kaniya.

Sunod, gisultihan sa Hari ang mga kanding. “Pahawa gikan kanako, kamong mga tinunglo, ngadto sa kalayong walay pagkatapos nga gitagana alang sa Yawa ug sa iyang mga manulonda. Kay ako gigutom, ug wala ninyo ako pakan-a, ug ako giuhaw, ug wala ninyo ako paimna. Ako nadumuloong, ug wala ninyo ako abiabiha; ako hubo, ug wala ninyo ako bestihi; ako nagmasakiton ug nabilanggo, apan wala ninyo ako duawa.”

Ang mga kanding, hinunoa, mireklamo: “Ginoo, kanus-a ka namong nakita nga gigutom o giuhaw o nadumuloong o hubo o nagmasakiton o nabilanggo ug wala ikaw namo alagari?” Ang mga kanding gihukman sa silot sa samang paagi nga paborableng gihukman ang mga karnero. “Maingon nga wala ninyo kini buhata ngadto sa labing gagmay niining [akong mga igsoon],” si Jesus mitubag, “wala usab ninyo kini buhata kanako.”

Busa ang pag-abot ni Kristo diha sa gahom sa Gingharian, sa dili pa ang kataposan niining daotang sistema sa mga butang diha sa dakong kasakitan, maoy usa ka panahon sa paghukom. Ang mga kanding “mamahawa ngadto sa silot nga dayon, apan ang mga matarong [ang mga karnero] ngadto sa kinabuhing dayon.” Mateo 24:2–25:46; 13:40, 49; Marcos 13:3-37; Lucas 21:7-36; 19:43, 44; 17:20-30; 2 Timoteo 3:1-5; Juan 10:16; Pinadayag 14:1-3.

▪ Unsay nakapukaw sa pangutana sa mga apostol, apan unsay anaa sa ilang mga hunahuna?

▪ Unsang bahina sa tagna ni Jesus ang natuman sa 70 K.P., apan unsay wala mahitabo niadto?

▪ Kanus-a nga ang tagna ni Jesus unang natuman, apan kanus-a ang dakong katumanan niini?

▪ Unsa ang dulumtanang butang nga diha sa una ug sa kataposang mga katumanan niini?

▪ Nganong ang dakong kasakitan wala pa modangat sa kataposang katumanan niini uban sa pagkalaglag sa Jerusalem?

▪ Unsang mga kahimtang sa kalibotan ang magtimaan sa presensiya ni Kristo?

▪ Kanus-a ba nga ‘ang tanang banay sa yuta magapukpok sa ilang dughan sa pagminatay,’ apan unsay pagabuhaton sa mga sumusunod ni Kristo?

▪ Unsang sambingay ang gihatag ni Jesus sa pagtabang sa iyang umaabot nga tinun-an nga makaila nga haduol na ang kalaglagan?

▪ Unsang tambag ang gihatag ni Jesus sa iyang mga tinun-an nga buhi sa panahon sa kataposang mga adlaw?

▪ Kinsa ang gisimbolohan sa napulo ka dalaga?

▪ Kanus-a gihimo ang saad sa kasal sa Kristohanong kongregasyon ngadto sa pamanhonon, apan kanus-a miabot ang pamanhonon aron sa pagdala sa iyang pangasaw-onon ngadto sa kombira sa kasal?

▪ Unsay gihawasan sa lana, ug ang pagkabaton niana nagpahimo sa mga dalagang maalamon sa pagbuhat ug unsa?

▪ Diin gihimo ang kombira sa kasal?

▪ Unsang dakong ganti ang giwala sa buangbuang nga mga dalaga, ug unsay mahitabo kanila?

▪ Unsang leksiyon ang ginatudlo sa sambingay sa mga talanton?

▪ Kinsa ang mga ulipon, ug unsa ang katigayonan nga gipiyal kanila?

▪ Kanus-a moabot ang agalon sa paghusay, ug unsay iyang nakaplagan?

▪ Unsa ang kalipay nga pagasudlan sa matinumanong mga ulipon, ug unsay nahitabo sa ikatulong ulipon, ang usa nga daotan?

▪ Nganong ang presensiya ni Kristo dili gayod makita, ug unsa nga buluhaton ang iyang pagabuhaton sa maong panahon?

▪ Diha sa unsang diwa nga panundon sa mga karnero ang Gingharian?

▪ Kanus-a nahitabo “ang pagkatukod sa kalibotan”?

▪ Pinasukad sa unsa nga ang mga tawo pagahukman ingong mga karnero o ingong mga kanding?