Kapitulo 57

Kaluoy Alang sa mga Sinakit

HUMAN gisaway ang mga Pariseo tungod sa ilang mga tradisyon nga nagatagad lamang sa ilang kaugalingong interes, migikan si Jesus uban sa iyang mga disipulo. Dili pa dugay, tingali imong mahinumdoman, nga siya misulay sa pagpalayo gikan kanila aron makapahulay makadiyut apan nabalda dihang nakit-an sila sa mga tawo. Karon, uban sa iyang mga disipulo, siya mipaingon sa mga dapit sa Tiro ug Sidon, mga kilometro pa paingon sa amihanan. Tingali mao pa lamang kining biyahea nga nakauban si Jesus sa iyang mga disipulo nga lapas na sa mga utlanan sa Israel.

Human nakakitag balay nga kaabtan, gipahibalo ni Jesus nga dili siya gusto nga mahibaloan sa mga tawo ang ilang nahimutangan. Apan, bisan pa diha niining dili-Israelinhon nga dapit, dili siya makalikay nga dili matikdan. Nakit-an siya sa usa ka babayeng Gresyanhon, nga natawo dinhi sa Phoenicia sa Sirya, ug misugod sa paghangyo kaniya: “Ginoo, Anak ni David, kaloy-i intawon ako. Ang akong anak nga babaye gisakit pag-ayo sa usa ka demonyo.” Apan, si Jesus, wala motubag kaniya bisag usa ka pulong.

Sa ulahi, gisultihan ni Jesus ang iyang mga tinun-an: “Papaulia siya; tungod kay gisunod kita niyag siyagit.” Gisaysay ang iyang rason sa iyang wala pagtagad kaniya, si Jesus miingon: “Ako gipadala ngadto lamang sa nangawalang karnero sa banay sa Israel.”

Apan, wala gayod moatras ang babaye. Iyang giduol si Jesus ug miluhod sa iyang atubangan. Siya nangaliyopo, “Ginoo, tabangi ako!”

Walay duhaduha nga natandog gayod ang kasingkasing ni Jesus sa malugutong hangyo sa babaye! Apan, siya mipahayag pag-usab sa iyang unang responsabilidad, sa pag-alagad sa katawhan sa Diyos sa Israel. Sa samang higayon, tingali sa pagsulay sa iyang pagtuo, iyang gipahayag ang mapihigong paglantaw sa mga Hudiyo sa ubang nasyonalidad, pinaagi sa pag-ingon: “Dili matarong nga kuhaon ang tinapay alang sa mga anak ug iitsa ngadto sa gagmayng mga iro.”

Tungod sa maluloy-ong tuno sa iyang tingog ug panagway, napadayag ni Jesus ang iyang kaugalingong malumong pagbati sa mga dili-Hudiyo. Iyang gipagaan pa gani ang pagtandi sa mga Hentil ingong mga iro pinaagi sa pagtawag kanila nga “gagmayng mga iro,” o mga itoy. Inay masuko, nakasabot ang babaye sa paggamit ni Jesus sa pagpihig sa mga Hudiyo ug mapaubsanong mihangyo: “Tinuod kana, Ginoo; apan bisan pa ang gagmayng mga iro magakaon man sa mga mumho nga matagak gikan sa lamisa sa ilang mga agalon.”

“O babaye, pagkadako sa imong pagtuo,” mitubag si Jesus. “Pagabuhaton kini alang kanimo sumala sa imong gusto.” Ug dihadiha nahimo kini. Sa iyang pag-abot sa iyang balay, iyang nakita ang iyang anak nga babaye sa katre, nga bug-os nga naayo.

Gikan sa kabaybayonan sa Sidon, si Jesus ug ang iyang mga disipulo mitabok sa nasod, paingon sa tuboran sa Subang Jordan. Tingali ilang gitabok ang Jordan sa mga dapit sa ibabaw sa Dagat sa Galilea ug misulod sa lugar sa Decapolis nga sidlakan sa dagat. Didto ilang gitungas ang bukid, apan nakit-an sila sa mga tawo ug ilang gidala ngadto kang Jesus ang ilang mga bakol, piangon, buta, ug amang, ug ubang mga masakiton ug baldado. Ilang gibutang sila diha sa tiilan ni Jesus, ug iyang giayo sila. Ang mga tawo nahibulong, dihang ilang nakita nga nakasulti na ang mga amang, ang mga bakol nakalakaw na, ug ang mga buta nga nakakita na; ug ilang gidayeg ang Diyos sa Israel.

Gihatagan ug linain nga pagtagad ni Jesus ang usa ka tawo nga bungol ug halos dili makasulti. Ang bungol sa kasagaran maulaw, ilabina kon anaa sa taliwala sa mga tawo. Tingali namatikdan ni Jesus nga ginerbiyos kining tawhana. Busa malulotong gidala ni Jesus kining tawhana palayo gikan sa mga tawo. Dihang sila na lang duha, gipaila ni Jesus kon unsay iyang buhaton alang kaniya. Iyang gitapion ang iyang mga tudlo sa mga dalunggan sa tawo ug, tapos nangluwa, iyang gihikap ang iyang dila. Dayon, mihangad sa langit, nanghupaw ug lawom si Jesus ug miingon: “Maabli.” Niana, ang gahom sa igdulongog nabalik, ug nakasulti na siya sa normal nga paagi.

Dihang nahimo ni Jesus kining daghang mga pagpanambal, mapabilhong misanong ang mga tawo. Sila miingon: “Maayo gayod ang iyang pagkabuhat niining tanan. Bisan gani ang mga bungol iyang gihimo nga makadungog na ug ang mga amang makasulti na.” Mateo 15:21-31; Marcos 7:24-37.

▪ Nganong wala dayon ayoha ni Jesus ang masakitong anak sa babayeng Gresyanhon?

▪ Human niadto, diin gidala ni Jesus ang iyang mga disipulo?

▪ Sa unsang paagi malulotong giayo ni Jesus ang tawong bungol nga halos dili makasulti?