Kapitulo 116

Pag-andam sa Iyang mga Apostoles Alang sa Iyang Pagbiya

NATAPOS na ang memoryal nga panihapon, apan si Jesus ug iyang mga apostoles didto pa sa lawak sa itaas. Bisan tuod si Jesus sa dili madugay mamatay, daghan pa siyag butang igsusulti. “Ayaw kamo pagkaguol sa inyong mga kasingkasing,” gihupay niya sila. “Tumuo kamo sa Diyos.” Apan siya midugang: “Tumuo usab kamo kanako.”

“Sa balay sa akong Amahan anaay daghang puy-anan,” mipadayon si Jesus. “Ako moadto aron sa pag-andam ug dapit alang kaninyo . . . aron nga kon diin gani ako kamo usab atua didto. Ug kamo nakatultol na sa dalan nga akong pagaadtoan.” Ang mga apostoles wala makasabot nga si Jesus naghisgot bahin sa pag-adto sa langit, mao nga nangutana si Tomas: “Ginoo, wala kami mahibalo kon asa ikaw paingon. Unsaon man namo pagkatultol sa dalan?”

“Ako mao ang dalan ug ang kamatuoran ug ang kinabuhi,” mitubag si Jesus. Oo, pinaagi sa pagdawat lamang kaniya ug pagsundog sa iyang dalan sa kinabuhi nga si bisan kinsa makasulod sa langitnong balay sa Amahan tungod kay, sumala pa ni Jesus: “Walay makaadto sa Amahan gawas nga pinaagi kanako.”

“Ginoo, ipakita kanamo ang Amahan,” mihangyo si Felipe, “ug igo na kana kanamo.” Lagmit gusto ni Felipe nga ihatag ni Jesus ang makitang pagpadayag sa Diyos, sama sa gihatag sa karaang panahon diha sa mga panan-awon ngadto kang Moises, Elias, ug Isaias. Apan, sa pagkamatuod, nabatonan sa mga apostoles ang butang labi pang maayo kay sa mga panan-awon niadtong matanga, kay si Jesus miingon: “Kadugay ko nang pakig-uban kaninyo, ug bisan pa niana, Felipe, ikaw wala makaila kanako? Ang nakakita kanako nakakita usab sa Amahan.”

Hingpit kaayong gibanaag ni Jesus ang personalidad sa iyang Amahan nga ang pakigpuyo uban ug pagpaniid kaniya maoy, sa pagkamatuod, sama sa pagkakita gayod sa Amahan. Bisan pa niana, ang Amahan labaw kay sa Anak, kay giila ni Jesus: “Ang mga butang akong ginasulti kaninyo wala nako isulti gikan sa akong kaugalingon mismo.” Sa tukma si Jesus naghatag sa tanang pasidungog alang sa iyang mga pagtulon-an ngadto sa iyang langitnong Amahan.

Makapalig-on gayod alang sa mga apostoles sa pagpamati nga si Jesus sa maong panahon nagsulti kanila: “Ang nagtuo kanako, kana siya magabuhat usab sa mga buhat nga akong ginabuhat; ug iyang pagabuhaton ang mga buhat nga labaw pa niini”! Si Jesus wala magpasabot nga gamiton sa iyang mga sumusunod ang labaw pang milagrosong mga gahom kay sa iyang gihimo. Wala, apan gipasabot niyang pagabuhaton nila ang ministeryo sa taas pang panahon, sa dako pa kaayong lugar, ug sa labi pang daghang tawo.

Wala pasagdi ni Jesus ang iyang mga tinun-an tapos sa iyang pagbiya. “Bisan unsa ang inyong pangayoon sa akong ngalan,” siya misaad, “kini akong pagabuhaton.” Dugang pa, siya miingon: “Akong hangyoon ang Amahan ug igahatag niya kaninyo ang laing magtatabang aron mahauban kaninyo sa walay kataposan, ang espiritu sa kamatuoran.” Sa ulahi, tapos sa iyang pagkayab ngadto sa langit, gibubo ni Jesus sa iyang mga tinun-an ang balaang espiritu, kining laing magtatabang.

Ang pagbiya ni Jesus haduol na, kay siya miingon: “Kadiyut na lamang ug ang kalibotan dili na makakita kanako.” Si Jesus mahimong usa ka espiritung linalang nga dili makita sa tawo. Apan makausa pa si Jesus misaad sa iyang matinumanong mga apostol: “Kamo makakita kanako, tungod kay ako buhi ug kamo mabuhi.” Oo, dili lamang si Jesus mopadayag kanila sa tawhanong dagway tapos sa iyang pagkabanhaw apan sa nahaigong panahon iya silang pagabanhawon ngadto sa kinabuhi uban kaniya sa langit ingong espiritung mga linalang.

Karon gipahayag ni Jesus ang yanong lagda: “Siya nga nagbaton sa akong mga sugo ug nagabantay kanila, kana siya mao ang nahigugma kanako. Sa baylo ang nahigugma kanako higugmaon sa akong Amahan, ug siya akong higugmaon ug sa yano magpadayag sa akong kaugalingon ngadto kaniya.”

Niana si apostol Judas, ang usa nga gitawag usab nga Tadeo, misalga: “Ginoo, unsay nahitabo nga ikaw nagatuyo sa pagpakita sa dayag kanamo sa imong kaugalingon ug dili sa kalibotan?”

“Kon may nahigugma kanako,” mitubag si Jesus, “iyang pagabantayan ang akong pulong, ug higugmaon siya sa akong Amahan . . . Ang wala mahigugma kanako dili magabantay sa akong mga pulong.” Lahi sa iyang masinugtanong mga sumusunod, ang kalibotan wala magpakabana sa mga pagtulon-an ni Kristo. Busa siya wala magpadayag sa iyang kaugalingon ngadto kanila.

Panahon sa iyang yutan-ong ministeryo, gitudloan ni Jesus ang iyang mga apostoles sa daghang butang. Unsaon nila paghinumdom kanilang tanan, ilabina sanglit, bisan hangtod niadtong gutloa, sila wala man makasabot sa daghan kaayo? Ikalipay, si Jesus misaad: “Ang magtatabang, ang balaang espiritu, nga igapadala sa Amahan diha sa akong ngalan, kana siya magatudlo kaninyo sa tanang butang ug magpahinumdom sa inyong mga hunahuna sa tanang butang akong gisulti kaninyo.”

Sa makausa pa gihupay sila, si Jesus miingon: “Igabilin ko kaninyo ang pakigdait, igahatag ko kaninyo ang akong pakigdait. . . . Ayaw ninyo pagul-a ang inyong mga kasingkasing.” Tinuod, si Jesus talibiya, apan siya misaysay: “Kon ako inyong gihigugma, kamo magkalipay kay ako moadto sa Amahan, tungod kay ang Amahan labaw kay kanako.”

Ang nahibiling panahon ni Jesus uban kanila hamubo na lamang. “Dili na ako mosulti pag daghan kaninyo,” siya miingon, “kay ang magmamando sa kalibotan taliabot. Ug siya walay gahom kanako.” Si Satanas nga Yawa, ang usang nakasulod kang Judas ug nakagahom kaniya, mao ang magmamando sa kalibotan. Apan walay makasasalang kahuyangan diha kang Jesus nga mapahimuslan ni Satanas aron sa pagpatalikod kaniya sa pag-alagad sa Diyos.

Nagatagamtam ug Suod nga Relasyon

Human sa memoryal nga panihapon, gidasig ni Jesus ang iyang mga apostoles pinaagi sa usa ka dili-pormal seryosong pagpakigsulti. Tingali lapas na kadto sa tungang-gabii. Busa si Jesus miawhag: “Panindog kamo, manglakaw na kita.” Hinunoa, sa wala pa sila mogikan, si Jesus, natandog tungod sa iyang gugma alang kanila, nagpadayon sa pagsulti, naghatag ug makapapukaw nga ilustrasyon.

“Ako mao ang tinuod nga punoan sa parras, ug ang akong Amahan mao ang tig-atiman,” siya nagsugod. Ang Dakong Tig-atiman, si Jehova nga Diyos, mao ang nagtanom niining simbolikong punoan sa parras sa dihang iyang gidihogan si Jesus sa balaang espiritu sa panahon sa iyang bawtismo sa tinghunlak sa 29 K.P. Apan si Jesus nagpadayon sa pagpakita nga ang punoan nga parras nagasimbolo labaw pa kaniya lamang, nga nagaingon: “Ang tanan kong sanga nga dili mamunga kini iyang pamutlon, ug ang tanan nga mamunga iyang pagahinloan, aron mamungag daghan. . . . Maingon nga ang sanga sa iya rang kaugalingon dili makabunga gawas kon magpabilin kini sa punoan sa parras, sa ingon usab kamo dili makapamunga gawas kon magpabilin kamo kanako. Ako mao ang punoan sa parras, kamo mao ang mga sanga.”

Sa Pentekostes, 51 ka adlaw sa ulahi, ang mga apostoles ug ang uban nahimong mga sanga sa punoan sa parras sa dihang ang balaang espiritu gibubo diha kanila. Sa kataposan, 144,000 ka tawo ang mahimong mga sanga sa malarawanong punoan sa parras. Uban sa sanga sa punoan sa parras, si Jesu-Kristo, kini ang nagalangkob sa simbolikong punoan sa parras nga nagapatunghag mga bunga sa Gingharian sa Diyos.

Gibatbat ni Jesus ang yawi sa pagpamunga: “Ang magpabilin kanako, ug ako magpabilin kaniya, kini siya magapamungag daghan; kay gawas kanako wala gayod kamoy arang mahimo.” Kon, hinunoa, ang tawo dili makapamunga, si Jesus nagaingon, “igasalibay siya sama sa sanga ug malaya; ug pamuniton sa mga tawo ang mga sanga ug igaitsa ngadto sa kalayo ug mangasunog sila.” Sa laing bahin, si Jesus nagsaad: “Kon kamo magpabilin kanako ug ang akong mga pulong magpabilin diha kaninyo, pangayo kamog bisan unsa nga inyong gusto, ug kini pagabuhaton alang kaninyo.”

Dugang pa, si Jesus miingon ngadto sa iyang apostoles: “Ang akong Amahan mapasidunggan niini, nga kamo magapamungag daghan ug pamatud-i ang inyong kaugalingon nga kamo akong mga tinun-an.” Ang bunga nga gitinguha sa Diyos gikan sa mga sanga mao ang ilang pagpakita sa samag-Kristo nga mga hiyas, ilabina ang gugma. Dugang pa, sanglit si Kristo maoy usa ka magwawali sa Gingharian sa Diyos, ang gitinguhang bunga nag-apil usab sa ilang kalihokan sa paghimog mga tinun-an sama sa iyang gihimo.

“Pabilin kamo diha sa akong gugma,” si Jesus karon miawhag. Apan, sa unsang paagi mahimo kini sa iyang mga apostoles? “Kon tumanon ninyo ang akong mga sugo,” siya nag-ingon, “magpabilin kamo sa akong gugma.” Nagpadayon, si Jesus mibatbat: “Mao kini ang akong sugo, nga maghigugmaay kamo sa usag usa sama sa akong paghigugma kaninyo. Walay bisan kinsa nga may gugma nga labaw pa niini, nga ang usa ka tawo magahalad sa iyang kalag alang sa iyang mga higala.”

Sa pila ka oras, ipasundayag ni Jesus kining labaw nga gugma pinaagi sa paghatag sa iyang kinabuhi alang sa iyang mga apostoles, ug sa tanan nga motuo kaniya. Ang iyang pananglitan angay mopalihok sa iyang mga sumusunod sa pagbaton ug samang nagasakripisyo-sa-kaugalingon nga gugma alang sa usag usa. Kining maong gugma mopaila kanila, sama sa giingon ni Jesus nga sayosayo: “Pinaagi niini ang tanan mahibalo nga kamo akong mga tinun-an, kon kamo adunay gugma sa usag usa.”

Gipaila ang iyang mga higala, si Jesus nag-ingon: “Kamo akong mga higala kon magatuman kamo sa akong isugo kaninyo. Dili ko na kamo nganlan nga mga ulipon, kay ang ulipon dili masayod sa buhaton sa iyang agalon. Apan ginganlan ko kamo nga mga higala, kay ang tanan nga nadungog ko gikan sa akong Amahan kini gipahibalo ko man kaninyo.”

Pagkahamiling relasyon nga huptan—ang pagkahimong suod nga mga higala ni Jesus! Apan aron padayon nga matagamtam kining relasyona, ang iyang mga sumusunod kinahanglang “magpadayon sa pagpamunga.” Kon sila padayong mamunga, si Jesus nag-ingon, “bisan unsay inyong pangayoon sa akong Amahan pinaagi sa akong ngalan iyang igahatag kini kaninyo.” Sa pagkamatuod, kana maoy usa ka dakong ganti tungod sa pagpamungag mga bunga sa Gingharian! Human awhaga pag-usab ang mga apostoles “maghigugmaay kamo sa usag usa,” miingon si Jesus nga pagadumtan sila sa kalibotan. Apan, iyang gilipay sila: “Kon ang kalibotan nagadumot kaninyo, kamo nahibalo nga kini nagdumot na kanako sa wala pa kini magdumot kaninyo.” Sunod gipadayag ni Jesus kon nganong ang kalibotan nagdumot sa iyang mga sumusunod, nga nagaingon: “Tungod kay kamo dili man bahin sa kalibotan, apan gipili ko kamo gikan sa kalibotan, tungod niini ang kalibotan magadumot kaninyo.”

Dugang gipatin-aw ang hinungdan sa pagdumot sa kalibotan, si Jesus nagpadayon: “Kining tanan ilang buhaton kaninyo tungod sa akong ngalan, kay sila wala man makaila kaniya [Jehova nga Diyos] nga mao ang nagpadala kanako.” Ang milagrosong mga buhat ni Jesus, sa ingon, naghukom niadtong nagdumot kaniya, sama sa iyang giingon: “Kon wala pa nako mahimo diha kanila ang mga buhat nga walay laing nakabuhat, wala unta silay sala; apan karon sila nakakita ug ilang gidumtan ako ug ang akong Amahan.” Mao nga, si Jesus nag-ingon, ang kasulatan natuman: “Ako ilang gidumtan nga walay pasikaranan.”

Sama sa iyang gibuhat nga sayosayo, gipahalipayan pag-usab ni Jesus sila pinaagi sa pagsaad sa pagpadalag magtatabang, ang balaang espiritu, nga mao ang gamhanang aktibong puwersa sa Diyos. “Kana siya mao ang magahimog panghimatuod mahitungod kanako; ug kamo, sa baylo, magahimog panghimatuod.”

Dugang Panamilit nga Tambag

Si Jesus ug ang mga apostoles taligawas na sa lawak sa itaas. “Gisulti ko kining mga butanga kaninyo aron kamo dili unta mangapandol,” siya mipadayon. Dayon gihatag niya ang maugdang nga pasidaan: “Palagpoton kamo sa mga tawo gawas sa sinagoga. Sa pagkatinuod, ang takna moabot nga ang magapatay kaninyo maghunahuna nga nagahimo siyag balaang pag-alagad sa Diyos.”

Ang mga apostoles lagmit dulot nga nabalaka sa maong pasidaan. Bisan pag sayosayo si Jesus miingon nga sila pagadumtan sa kalibotan, siya wala moingon nga sila pagapatyon. “Sa sinugdan wala ko [kini] isulti kaninyo,” misaysay si Jesus, “kay ako uban pa man kaninyo.” Bisan pa niana, labing maayo nga sila maandam daan sa maong impormasyon sa dili pa siya mobiya!

“Apan karon,” mipadayon si Jesus, “moadto na ako sa nagpadala kanako, ug ngani walay mausa kaninyo ang nangutana kanako, ‘Asa man ikaw paingon?’” Sayo sa kagabhion, sila nangutana kon asa siya paingon, apan karon sila nakurat kaayo sa iyang gisulti kanila nga sila napakyas sa pagpangutana kaniyag dugang bahin niadto. Sumala sa giingon ni Jesus: “Kay akong gisulti kining mga butanga kaninyo ang inyong mga kasingkasing natugob sa kasubo.” Ang mga apostoles nangasubo dili lang kay ilang nahibaloan nga makaagom silag mangilngig nga paglutos ug pagapatyon apan kay ang ilang Agalon mobiya kanila.

Busa si Jesus misaysay: “Alang sa inyong kaayohan nga ako molakaw. Kay kon dili ako molakaw, ang magtatabang dili moabot kaninyo; apan kon ako molakaw, siya akong ipadala kaninyo.” Ingong usa ka tawo, si Jesus maanaa lamang sa usa ka dapit sa usa ka panahon, apan kon siya atua sa langit, siya makapadala sa magtatabang, ang balaang espiritu sa Diyos, ngadto sa iyang mga sumusunod bisan kon diin tingali sa yuta. Busa ang pagbiya ni Jesus mahimong mapuslanon.

Ang balaang espiritu, miingon si Jesus, “magahatag sa kalibotan sa makapatuo nga pamatuod mahitungod sa sala ug mahitungod sa pagkamatarong ug mahitungod sa hukom.” Ang sala sa kalibotan, ang pagkapakyas niini sa pagtuo sa Anak sa Diyos, igabutyag. Dugang pa, ang makapatuo nga pamatuod sa pagkamatarong ni Jesus igapasundayag pinaagi sa iyang pagkayab ngadto sa Amahan. Ug ang kapakyasan ni Satanas ug sa iyang daotang kalibotan sa pagbungkag sa integridad ni Jesus maoy makapatuo nga pamatuod nga ang magmamando sa kalibotan gihukman na sa kalaglagan.

“Daghan pa akog igsusulti kaninyo,” mipadayon si Jesus, “apan dili kamo makadaog sa pagdala niini karon.” Busa si Jesus misaad nga inigbubo niya sa balaang espiritu, nga mao ang aktibong gahom sa Diyos, kini magatultol kanila ngadto sa pagsabot niining mga butanga nga nahiuyon sa ilang katakos sa pagsabot kanila.

Ang mga apostoles wala makasabot ilabina nga si Jesus mamatay ug unya mopakita kanila human siya mabanhaw. Mao nga sila nangutana sa usag usa: “Unsa bay kahulogan sa nagaingon siya kanato, ‘Sa hamubong panahon dili na kamo makakita kanako, ug, unya na usab, sa hamubong panahon kamo makakita kanako,’ ‘kay ako moadto man sa Amahan’?”

Si Jesus nakaamgo nga buot silang mangutana kaniya, mao nga misaysay siya: “Sa pagkatinuod magaingon ako kaninyo, Kamo managhilak ug managbakho, apan ang kalibotan magakalipay; kamo mangaguol, apan ang inyong kaguol mamahimong kalipay.” Sa ulahi niadtong adlawa, sa pagkahapon, sa dihang gipatay si Jesus, ang kalibotanong mga pangulo sa relihiyon nanagmaya, apan ang mga disipulo nangaguol. Bisan pa niana, ang ilang kaguol nailisan sa kalipay sa dihang gibanhaw si Jesus! Ug ang ilang kalipay nagpadayon sa dihang siya mihatag kanilag gahom sa Pentekostes aron mahimong iyang mga saksi pinaagi sa pagbubo diha kanila sa balaang espiritu sa Diyos!

Sa pagpanig-ingon sa kahimtang sa mga apostoles ngadto sa iya sa usa ka babaye panahon sa iyang mga kasakitan sa pagpanganak, si Jesus miingon: “Ang usa ka babaye, inigbati aron manganak, may kasakit, kay nahiabot na man ang iyang takna.” Apan miingon si Jesus nga siya dili na mahinumdom sa iyang kasakitan inigkahimugso sa iyang anak, ug iyang gidasig ang iyang mga apostoles, nga miingon: “Busa, kamo usab sa pagkakaron may kaguol; apan ako makakita kaninyo pag-usab [sa dihang ako mabanhaw] ug ang inyong mga kasingkasing managmaya, ug walay mausa ang magkuha sa inyong kalipay gikan kaninyo.”

Hangtod niadtong panahona, ang mga apostoles wala pa gayod makahimog mga hangyo diha sa ngalan ni Jesus. Apan karon siya miingon: “Kon kamo mangayog bisan unsa sa Amahan kana iyang igahatag kaninyo diha sa akong ngalan. . . . Kay ang Amahan mismo nahigugma kaninyo, kay kamo nahigugma man kanako ug nagtuo nga ako mitungha ingong hawas sa Amahan. Ako gikan sa Amahan ug mianhi sa kalibotan. Dugang pa, ako mobiya sa kalibotan ug moadto sa Amahan.”

Ang mga pulong ni Jesus nakadasig pag-ayo sa mga apostoles. “Pinaagi niini kami nagtuo nga ikaw naggikan sa Diyos,” miingon sila. “Nagtuo ba kamo sa pagkakaron?” si Jesus nangutana. “Tan-awa! Ang takna moabot ra, sa pagkatinuod, kini miabot na, nga kamo patibulaagon nga tagsatagsa ngadto sa iyang kaugalingong balay ug biyaan ninyo ako nga mag-inusara.” Bisan pag kadto maorag dili katuohan, kadto nahitabo sa wala pa matapos ang gabii!

“Gisulti ko kining mga butanga kaninyo nga pinaagi kanako kamo makabaton untag kalinaw.” Mitapos si Jesus: “Sa kalibotan kamo adunay kasakitan, apan magmaisogon kamo! Gidaog ko ang kalibotan.” Gidaog ni Jesus ang kalibotan pinaagi sa matinumanong pagtuman sa kabubut-on sa Diyos bisan pa sa tanang gisulayan sa pagbuhat ni Satanas ug sa iyang kalibotan aron sa pagbungkag sa integridad ni Jesus.

Panapos nga Pag-ampo Diha sa Itaas nga Lawak

Natukmod tungod sa lalom nga gugma alang sa iyang mga apostoles, giandam sila ni Jesus alang sa iyang haduol na nga paglakaw. Karon, human sa seryoso nga pagpanambag ug paglipay, iyang giyahat ang iyang mga mata sa langit ug mihangyo sa iyang Amahan: “Pasidunggi ang imong anak, aron ang anak magpasidungog kanimo, sanglit gihatagan mo man siyag kagahom ibabaw sa tanang unod, aron sa paghatag ug kinabuhing walay kataposan ngadto sa bug-os nga gidaghanon nga imong gitugyan kaniya.”

Pagkamakapapukaw nga tema ang gipresentar ni Jesus—kinabuhing walay kataposan! Kay gihatagan ug “kagahom ibabaw sa tanang unod,” si Jesus makahatag sa mga kaayohan sa iyang halad lukat ngadto sa tanang mamatay nga katawhan. Hinunoa, siya magahatag ug “kinabuhing walay kataposan” ngadto lamang niadtong giuyonan sa Amahan. Nagpatin-aw niining temaha bahin sa kinabuhing walay kataposan, si Jesus nagpadayon sa iyang pag-ampo:

“Kini mao ang kinabuhing walay kataposan, ang ilang pagkuhag kahibalo kanimo, ang bugtong tinuod nga Diyos, ug sa usa nga imong gipadala, si Jesu-Kristo.” Oo, ang kaluwasan nagadepende sa atong pagkuhag kahibalo sa Diyos ug sa iyang Anak. Apan labaw pa ang gikinahanglan kay sa kahibalo lamang sa ulo.

Ang usa ka tawo kinahanglang makaila kaniya nga labi pang suod, ugmaron ang masinabtanong panaghigala uban kaniya. Ang usa kinahanglang mobati sama sa ilang pagbati bahin sa mga butang ug sa pagtan-aw sa mga butang pinaagi sa ilang mga mata. Ug labaw sa tanan, kinahanglang maningkamot ang usa ka tawo sa pagsundog sa ilang walay-katumbas nga mga hiyas sa pagpakiglabot sa uban.

Si Jesus sunod miampo: “Gipasidunggan ko ikaw dinhi sa yuta, sanglit natuman ko man ang buhat nga imong gitugyan kanako.” Kay nakatuman sa iyang tinudlong-buluhaton hangtod niining puntoha ug masaligon sa iyang umaabot nga kalamposan, siya mihangyo: “Amahan, pasidunggi ako diha uban kanimo nianang kadungganan nga gihuptan ko kaniadto uban kanimo sa wala pa ang kalibotan.” Oo, siya karon mihangyo nga siya ibalik ngadto sa iyang kanhing langitnong himaya pinaagi sa pagkabanhaw.

Nga gisuma ang iyang pangunang buluhaton dinhi sa yuta, si Jesus nag-ingon: “Gipaila ko ang imong ngalan ngadto sa mga tawo nga kanako imong gitugyan gikan sa kalibotan. Kini sila mga imo, apan gitugyan mo sila kanako, ug ilang gibantayan ang imong pulong.” Si Jesus migamit sa ngalan sa Diyos, si Jehova, diha sa iyang ministeryo ug nagpakita sa tukmang paglitok niana, apan siya mihimo ug labaw pa kay sa pagpaila sa ngalan sa Diyos ngadto sa iyang mga apostoles. Iyang gipadako usab ang ilang kahibalo ug pagpabili kang Jehova, sa iyang personalidad, ug sa iyang mga katuyoan.

Kay gipasidunggan si Jehova ingong iyang Labaw, ang Usa nga ilalom kaniya siya nagaalagad, si Jesus mapainubsanong midawat: “Ang mga pulong nga imong gihatag kanako akong gihatag kanila, ug ilang gidawat kini ug sila nakadangat sa pagkahibalo nga ako mitungha ingong imong tinugyanan, ug sila nagtuo nga ikaw mao ang nagpadala kanako.”

Sa pagpakita sa kalainan tali sa iyang mga sumusunod ug sa nahibilin sa katawhan, si Jesus sunod miampo: “Ako nangamuyo, dili alang sa kalibotan, kondili alang kanila nga imong gitugyan kanako . . . Samtang uban pa ako kanila gibantayan ko sila . . . , ug giampingan ko sila, ug wala kanilay nalaglag gawas sa anak sa kalaglagan,” nga mao, si Judas Iskariote. Sa maong panahon, si Judas nagpaingon sa iyang talamayong tumong sa pagbudhi kang Jesus. Busa, si Judas wala mahibalo nga nakatuman siya sa Kasulatan.

“Sila gidumtan sa kalibotan,” si Jesus nagpadayon sa pag-ampo. “Ako nangamuyo kanimo, nga dili mo sila kuhaon gikan sa kalibotan, kondili hinoon nga imo unta silang ilikay gikan sa usa nga daotan. Sila dili bahin sa kalibotan, maingon nga ako dili bahin sa kalibotan.” Ang mga sumusunod ni Jesus anaa sa kalibotan, niining organisadong tawhanong katilingban nga gimandoan ni Satanas, apan sila kinahanglan kanunayng magpabilin nga bulag gikan niana ug sa pagkadaotan niana.

“Balaana sila pinaagi sa kamatuoran,” si Jesus mipadayon, “ang imong pulong mao ang kamatuoran.” Dinhi gitawag ni Jesus ang dinasig nga Hebreohanong Kasulatan, nga gikan niana siya kanunayng nagakutlo, nga mao “ang kamatuoran.” Apan ang iyang gitudlo sa iyang mga tinun-an ug ang ilang gisulat sa ulahi ubos sa pagdasig ingong Kristohanon Gregong Kasulatan, mao usab “ang kamatuoran.” Kini nga kamatuoran makapabalaan sa usa ka tawo, makapabag-o sa iyang kinabuhi sa bug-os, ug makahimo kaniya nga usa ka tawo nga bulag gikan sa kalibotan.

Si Jesus karon nag-ampo “dili lamang alang kanila, kondili alang usab sa mga motuo [kaniya] pinaagi sa ilang pulong.” Busa si Jesus nag-ampo alang niadtong mahimong iyang dinihogang mga sumusunod ug sa ubang umaabot nga mga tinun-an nga pagatigomon pa aron mahimong “usa ka panon.” Unsay iyang gihangyo alang kanilang tanan?

“Nga sila mahimong usa, sama nga ikaw, Amahan, nahiusa uban kanako ug ako nahiusa uban kanimo, . . . aron nga sila mahimong usa maingon nga kita usa.” Si Jesus ug ang iyang Amahan dili sa literal maoy usa ka persona, kondili sila nagakauyon sa tanang mga butang. Si Jesus nag-ampo nga ang iyang mga sumusunod makatagamtam sa samang panag-usa aron “ang kalibotan masayod nga ikaw mao ang nagpadala kanako ug nga nahigugma ka kanila maingon nga ikaw nahigugma kanako.”

Alang niadtong mahimong iyang dinihogang mga sumusunod, si Jesus sa maong higayon nangamuyo sa iyang langitnong Amahan. Alang sa unsa? “Nga, kon asa gani ako, atua usab sila uban kanako, aron makakita sila sa akong himaya nga imong gikahatag kanako, tungod kay nahigugma man ikaw kanako bisan sa wala pa ang pagkatukod sa kalibotan,” sa ato pa, sa wala pa manganak si Adan ug Eva. Una pa niana, gihigugma na sa Diyos ang iyang bugtong Anak, si kinsa nahimong Jesu-Kristo.

Sa pagtapos sa iyang pag-ampo, si Jesus mipasiugda na usab: “Akong gipaila ang imong ngalan kanila ug kini igapaila ko pa, aron ang gugma nga imong ginahuptan sa imong paghigugma kanako maanaa kanila ug ako maanaa kanila.” Alang sa mga apostoles, ang pagkahibalo sa ngalan sa Diyos nalangkit sa personal nga pagkaila sa gugma sa Diyos. Juan 14:1–17:26; 13:27, 35, 36; 10:16; Lucas 22:3, 4; Exodo 24:10; 1 Hari 19:9-13; Isaias 6:1-5; Galacia 6:16; Salmo 35:19; 69:4; Proverbio 8:22, 30.

▪ Asa ba moadto si Jesus, ug unsang tubag ang nadawat ni Tomas mahitungod sa dalan didto?

▪ Pinaagi sa iyang paghangyo, lagmit unsay buot ni Felipe nga itagana ni Jesus?

▪ Nganong ang usang nakakita kang Jesus nakakita usab sa Amahan?

▪ Sa unsang paagi ang mga sumusunod ni Jesus magabuhat sa mga buhat nga labaw kay sa iyang gibuhat?

▪ Sa unsang diwa si Satanas walay gahom diha kang Jesus?

▪ Kanus-a gitanom ni Jehova ang simbolikong punoan sa parras, ug kanus-a ug sa unsang paagi ang uban nahimong bahin sa punoan sa parras?

▪ Sa kataposan, pila ka sanga ang nabatonan sa simbolikong punoan sa parras?

▪ Unsang bunga ang gitinguha sa Diyos gikan sa mga sanga?

▪ Sa unsang paagi kita mahimong mga higala ni Jesus?

▪ Nganong ang kalibotan nagdumot sa mga sumusunod ni Jesus?

▪ Unsang pasidaan ni Jesus ang nakapabalaka sa iyang mga apostoles?

▪ Nganong ang mga apostoles napakyas sa pagsukit kang Jesus bahin kon asa siya paingon?

▪ Unsa ilabina ang wala masabot sa mga apostoles?

▪ Giunsa sa pag-ilustrar ni Jesus nga ang kahimtang sa mga apostoles nga kaguol mailisan sa kalipay?

▪ Unsay giingon ni Jesus nga buhaton sa dili madugay sa mga apostoles?

▪ Giunsa pagdaog ni Jesus ang kalibotan?

▪ Sa unsang diwa nga si Jesus gitugyanan ug “kagahom ibabaw sa tanang unod”?

▪ Unsay kahulogan sa pagkuhag kahibalo bahin sa Diyos ug sa iyang Anak?

▪ Sa unsang mga paagi nga gipaila ni Jesus ang ngalan sa Diyos?

▪ Unsa “ang kamatuoran,” ug sa unsang paagi kini “makapabalaan” sa usa ka Kristohanon?

▪ Sa unsang paagi ang Diyos, ang iyang Anak, ug ang tanang matuod nga mga magsisimba usa?

▪ Kanus-a man “ang pagkatukod sa kalibotan”?