Kapitulo 19

Pagtudlo sa Usa ka Babayeng Samarianhon

SA ILANG pagpaingon sa Galilea gikan sa Judea, si Jesus ug iyang mga tinun-an miagi sa distrito sa Samaria. Kay gikapoy sa biyahe, sa mga udto sila mihunong aron mopahulay sa daplin sa atabay duol sa siyudad sa Sicar. Kining atabaya gikalot kasiglohang miagi ni Jacob, ug kini nagapabilin bisan hangtod karong adlawa, duol sa modernong-adlaw nga siyudad sa Nablus.

Samtang si Jesus mipahulay didto, ang iyang mga tinun-an nangadto sa siyudad aron mopalit ug pagkaon. Sa miabot ang usa ka babayeng Samarianhon aron mokalos ug tubig, siya mihangyo: “Paimna ra ako.”

Ang mga Hudiyo ug mga Samarianhon sa linangkob dili makiglabot sa usag usa tungod sa nakadulot nga mga pagpihigpihig. Busa, sa katingala, ang babaye nangutana: “Naunsa ba nga ikaw, bisan pag Hudiyo, nangayog mainom, sa dihang ako usa man ka babayeng Samarianhon?”

“Kon nasayod ka pa lamang,” mitubag si Jesus, “kon kinsa kining nagaingon kanimo, ‘Paimna ako,’ mangayo ka gayod unta kaniya, ug ikaw hatagan niyag buhi nga tubig.”

“Senyor,” siya mitubag, “ikaw wala ganiy timba sa pagkalos sa tubig, ug lalom ang atabay. Busa, asa nimo kuhaa kining buhi nga tubig? Labaw ka pa ba sa among ginikanan nga si Jacob, nga maoy naghatag kanamo sa atabay ug siya mismo uban sa iyang mga anak ug iyang mga baka nag-inom gikan niini?”

“Ang tanan nga magainom niining tubiga pagauhawon pag-usab,” miingon si Jesus. “Si bisan kinsa nga magainom sa tubig nga akong igahatag kaniya dili na gayod pagauhawon, apan ang tubig nga akong igahatag kaniya mahimong diha kaniya usa ka tuboran sa tubig nga magapatubod ug kinabuhing walay kataposan.”

“Senyor, hatagi ako niining tubiga, aron dili na ako uhawon ni magbalikbalik sa pag-anhi sa pagkalos ug tubig,” mitubag ang babaye.

Si Jesus niana miingon kaniya: “Lakaw, tawga ang imong bana ug balik dinhi.”

“Wala akoy bana,” siya mitubag.

Giuyonan ni Jesus ang iyang mga pulong. “Husto ang imong giingon, ‘Ikaw walay bana.’ Kay ikaw may lima na ka bana, ug ang lalaki nga imong gikaipon karon dili man imong bana.”

“Senyor, naila ko nga ikaw usa ka propeta,” ang babaye miingon nga natingala. Sa pagpadayag sa iyang espirituhanong pagkamaikagon, siya miingon nga ang mga Samarianhon “nagsimba niining bukira [Gerizim, nga anaa sa duol]; apan kamo [mga Hudiyo] nagaingon nga ang Jerusalem mao ang dapit diin angay magasimba ang mga tawo.”

Ugaling lamang, ang dapit sa pagsimba dili mao ang importanteng butang, mipunting si Jesus. “Taliabot ang takna,” siya miingon, “nga ang matuod nga mga magsisimba magasimba sa Amahan sa espiritu ug sa kamatuoran, kay, sa pagkamatuod, kini sila ang ginapangita sa Amahan nga maoy magasimba kaniya. Ang Diyos Espiritu, ug kadtong magasimba kaniya kinahanglang magasimba sa espiritu ug sa kamatuoran.”

Ang babaye dulot nahingangha. “Ako nasayod nga umaabot ang Mesiyas, nga ginatawag Kristo,” siya miingon. “Inig-abot na niya, igasaysay niya kanato ang tanang butang sa dayag.”

“Ako nga nakigsulti kanimo mao siya,” mipahayag si Jesus. Hunahunaa kana! Kining bayhana mianha sa udto sa pagkalos ug tubig, tingali aron dili makakontak sa mga babaye sa lungsod nga nagtamay kaniya tungod sa iyang pagkinabuhi, gipaboran sa kahibulongang paagi ni Jesus. Sa laktoray iyang gisultihan siya sa butang wala niya isulti sa dayag kang bisan kinsa. Unsay sangpotanan?

Daghang Samarianhon Nanagpanuo

Sa namauli gikan sa Sicar nga nagdalag pagkaon, nakita sa mga disipulo si Jesus sa atabay ni Jacob sa ilang gibiyaan siya, ug sa dapit diin siya didto karon nakigsulti siya sa usa ka babayeng Samarianhon. Sa miabot ang mga disipulo, siya milakaw, nga gibiyaan ang iyang banga, ug miadto sa siyudad.

Naikag kaayo sa mga butang nga gisulti kaniya ni Jesus, siya miingon sa mga tawo sa siyudad: “Umari kamo, tan-awa ninyo ang usa ka tawo nga mitug-an kanako sa tanan kong nabuhat.” Dayon, aron mapukaw ang kaikag, siya nangutana: “Mao ba kaha kini ang Kristo?” Napukaw ang kaikag ning pangutanaha—ang mga tawo nangadto sa pagtan-aw sa ilang kaugalingon.

Kasamtangan, giagda sa mga disipulo si Jesus sa pagkaon sa kalan-ong ilang gidala gikan sa siyudad. Apan siya mitubag: “Ako adunay kalan-on nga wala ninyo mahibaloi.”

“Walay nakahatod kaniyag pagkaon, di ba?” nangutana ang mga disipulo sa usag usa. Si Jesus miingon: “Ang akong pagkaon mao ang pagbuhat sa kabubut-on sa nagpadala kanako ug sa pagtapos sa iyang buluhaton. Dili ba magaingon man kamo nga upat pa ka bulan ug unya mao na ang ting-ani?” Apan, nga nagpunting sa espirituwal nga pag-ani, si Jesus miingon: “Iyahat ninyo ang inyong mga mata ug lantawa ninyo ang kaumahan, kay sila mga hinog na aron pagaanihon. Ang mag-aani magadawat ug suhol ug magahipos ug bunga sa kinabuhing walay kataposan, mao nga ang magpupugas ug ang mag-aani managduyog sa kalipay.”

Hayan nalantaw nang daan ni Jesus ang dakong epekto sa iyang pakigtagbo sa babayeng Samarianhon—nga daghan ang nanagpanuo kaniya tungod sa iyang pagpamatuod. Gisangyawan niya ang mga tawo sa lungsod, nga miingon: “Gisulti niya kanako ang tanang butang akong gibuhat.” Busa, sa giduol si Jesus sa mga tawo sa Sicar sa atabay, ilang gihangyo siya sa pagpabilin ug sa pagpakigsulti pa kanilag dugang. Gidawat ni Jesus ang imbitasyon ug nagpabilin sa duha ka adlaw.

Sa namati ang mga Samarianhon kang Jesus, daghan ang nanagpanuo. Dayon miingon sila sa babaye: “Kami mituo na karon dili tungod sa imong gisulti; kay kami na gayod mismo mao ang nakadungog kaniya ug among naila nga siya sa pagkatinuod mao ang manluluwas sa kalibotan.” Siempre ang babayeng Samarianhon nahimong maayong panig-ingnan sa atong pagpamatuod bahin kang Kristo pinaagi sa pagpukaw sa interes aron ang mga mamiminaw motuki pag dugang!

Hinumdomi nga upat pa ka bulan sa dili pa ang ting-ani—hayan ting-ani sa sebada, diin sa Palestina mahitabo kini sa tingpamulak. Karon tingali mga Nobyembre o Disyembre. Nagkahulogan kini nga tapos sa Paskua sa 30 K.P., si Jesus ug ang iyang mga disipulo miestar ug walo ka bulan o kapin pa sa Judea nga nagapanudlo ug nagapamawtismo. Migikan na sila karon aron moadto sa ilang lumad nga teritoryo sa Galilea. Unsay naghulat kanila didto? Juan 4:3-43.

▪ Nganong ang babayeng Samarianhon natingala nga si Jesus nakigsulti kaniya?

▪ Unsay gitudlo ni Jesus kaniya bahin sa buhi nga tubig ug kon asa magasimba?

▪ Giunsa ni Jesus pagpadayag kaniya kon kinsa siya, ug nganong ang maong pagpadayag katingalahan kaayo?

▪ Unsang pagpamatuod ang gihimo sa babayeng Samarianhon ug unsay resulta?

▪ Sa unsang paagi nalangkit ang pagkaon ni Jesus sa pag-ani?

▪ Sa unsang paagi atong matino ang gidugayon sa ministeryo ni Jesus sa Judea tapos sa Paskua sa 30 K.P.?