Kapitulo 76

Pakigsalo sa Pagkaon sa Usa ka Pariseo

HUMAN sa pagtubag ni Jesus sa mga kritiko nga nangutana sa tinubdan sa iyang gahom sa pag-ayo sa usa ka tawo nga dili makasulti, gidapit siya sa usa ka Pariseo sa usa ka pangaon. Una sila mangaon, ang mga Pariseo nagbuhat sa rituwal sa paghugas sa ilang mga kamot abot sa siko. Kini buhaton nila sa dili pa ug pagkahuman sa pangaon ug bisan tali sa mga potahe. Bisan pag ang tradisyon wala maglapas sa nahisulat nga kasugoan sa Diyos, kini labaw sa gikinahanglan sa Diyos kon bahin sa seremonyal nga pagkahinlo.

Sa dihang wala bantayi ni Jesus ang tradisyon, natingala ang iyang tagbalay. Bisan pag ang iyang katingala wala tingali ipahayag sa pulong, namatikdan kadto ni Jesus ug miingon: “Karon kamong mga Pariseo, kamo nagahinlo sa gawas sa kopa ug sa plato, apan sa inyong kahiladman napuno sa pagpanulis ug pagkadaotan. Mga tawong walay buot! Siya nga nagbuhat sa gawas nagbuhat usab sa sulod, dili ba?”

Niana giyagyag ni Jesus ang pagkasalingkapaw sa mga Pariseo nga sa paaging rituwal nagahugas sa ilang mga kamot apan wala maghugas sa ilang mga kasingkasing sa pagkadaotan. Siya nagatambag: “Ihatag ingong mga gasa sa kaluoy ang mga butang nga anaa sa sulod, ug, tan-awa! ang tanang ubang butang mahinlo mahitungod kaninyo.” Ang ilang pagpanghatag kinahanglang tinukmod sa usa ka mahigugmaong kasingkasing, dili sa tinguha sa pagpadayeg sa uban pinaagi sa ilang pagpakaaron-ingnon nga matarong.

“Alaot kamong mga Pariseo,” mipadayon si Jesus, “tungod kay inyong gihatag ang ikapulo sa yerbabuyna ug sa kaningag ug sa tanang utanon, apan inyong gibiyaan ang hustisya ug ang gugma sa Diyos! Kining mga butanga kinahanglan unta nga inyong tumanon, apan kadtong uban dili ninyo biyaan.” Ang Kasugoan sa Diyos ngadto sa Israel nagkinahanglan sa pagbayad sa mga ikapulo, o sa ikanapulong bahin, sa abot gikan sa mga uma. Ang yerbabuyna ug ang kaningag maoy gagmayng mga tanom o mga dahondahon nga gigamit sa pagpahumot sa pagkaon. Ang mga Pariseo mainampingong nagabayad sa ikapulo niining gagmay ganing mga tanom, apan si Jesus nagsaway kanila tungod sa dili pagtagad sa labi pang hinungdanong kinahanglanon nga mao ang pagpakitag gugma, pagpakitag kalulot, ug pagkamakasaranganon.

Sa pagsaway kanila sa dugang, si Jesus miingon: “Alaot kamong mga Pariseo, tungod kay gusto ninyo ang atubang nga mga lingkoranan sa mga sinagoga ug ang mga timbaya sa mga tiyanggihan! Alaot kamo, tungod kay kamo nahisama sa handumanang mga lubnganan nga wala madayag, mao nga ang mga tawo motamak ibabaw kanila ug wala masayod niana!” Ang ilang pagkadili-hinlo dili dayag. Ang relihiyon sa mga Pariseo mapagawalon apan walay sulod nga bili! Gipasukad kini sa pagkasalingkapaw.

Kay nakadungog sa maong pagsaway, ang usa ka abogado, usa nga batid sa Kasugoan sa Diyos, mireklamo: “Magtutudlo, sa pagsulti niining mga butanga ikaw nagainsulto usab kanamo.”

Giisip usab ni Jesus nga ang mga batid sa Kasugoan may tulubagon, nga miingon: “Alaot usab kamo nga batid sa Kasugoan, kay inyong gipapas-an ang mga tawo sa mga palas-anon nga lisod mapas-an, apan kamo mismo dili mohikap sa mga palas-anon pinaagi sa usa sa inyong mga tudlo! Alaot kamo, tungod kay kamo nagatukod sa handumanang mga lubnganan sa mga manalagna, apan ang inyong mga amahan nagpatay kanila!”

Ang mga palas-anon nga gihisgotan ni Jesus mao ang binabang mga tradisyon, apan ang maong mga abogado dili gani magkuha bisan sa usa ka gamayng tulomanon aron mas masayon sa mga tawo. Gipadayag ni Jesus nga sila mosugot gani sa pagpatay sa mga manalagna, ug siya nagpasidaan: “‘Ang dugo sa tanang manalagna nga nabubo sukad sa pagkatukod sa kalibotan mahimong paninglon gikan niining kaliwatana, gikan sa dugo ni Abel hangtod sa dugo ni Zacarias, kinsa gipatay sa tunga sa halaran ug sa balay.’ Oo, ako magaingon kaninyo, kini paninglon gikan niining kaliwatana.”

Ang kalibotan sa matubos nga katawhan nagsugod sa pagkatawo sa mga anak ni Adan ug Eva; busa, si Abel nagkinabuhi sa “pagkatukod sa kalibotan.” Tapos sa mapintasong pagpatay kang Zacarias, ang Siryanhong kasundalohan naglaglag sa Juda. Apan gitagna ni Jesus ang grabe pang paglaglag sa iyang kaugalingong kaliwatan tungod sa labaw pang pagkadaotan niini. Ang maong paglaglag nahitabo mga 38 ka tuig sa ulahi, sa 70 K.P.

Sa pagpadayon sa iyang pagsaway, si Jesus miingon: “Alaot kamo nga batid sa Kasugoan, tungod kay inyong gikuha ang yawi sa kahibalo; kamo mismo wala mosulod, ug kadtong nagasulod inyong gibabagan!” Ang mga batid sa Kasugoan may katungdanan sa pagpatin-aw sa Pulong sa Diyos ngadto sa katawhan, nga ibutyag ang kahulogan niana. Apan napakyas sila sa pagbuhat niini ug nagkuha pa gikan sa katawhan sa higayon nga makasabot.

Ang mga Pariseo ug mga batid sa balaod nangasuko kang Jesus tungod sa pagyagyag kanila. Sa iyang pagbiya sa balay, misugod sila sa pagsupak kaniya nga mabangison ug gihasi sa mga pangutana. Gisulayan nila ang pagbitik kaniya sa pagsulti sa butang nga tungod niana mahimo nilang ipadakop siya. Lucas 11:37-54; Deuteronomio 14:22; Miqueas 6:8; 2 Cronicas 24:20-25.

▪ Nganong gisaway ni Jesus ang mga Pariseo ug mga batid sa Kasugoan?

▪ Unsang mga palas-anon ang gibutang sa mga abogado diha sa katawhan?

▪ Kanus-a ba “ang pagkatukod sa kalibotan?”