Kapitulo 99

Si Jesus Nanudlo sa Jerico

WALA madugay si Jesus ug ang panon sa mga tawo nga mibiyahe uban niya miabot sa Jerico, nga usa ka siyudad nga hapit usa ka adlawng biyaheon gikan sa Jerusalem. Dayag nga duha ka siyudad ang Jerico, ang karaang Hudiyonhong siyudad nga mga usa ka kilometro ug tunga ang kalay-on gikan sa bag-o Romanhon nga siyudad. Samtang ang panon sa mga tawo migawas sa karaang siyudad ug nagkaduol sa bag-o, duha ka buta nga mga makililimos nakadungog sa kagubot. Ang usa kanila ginganlag Bartimeo.

Sa pagkahibalo nga miagi si Jesus didto, si Bartimeo ug ang iyang kauban misinggit: “Ginoo, Anak ni David, kaloy-i intawon kami!” Sa dihang gibadlong sila sa panon sa mga tawo sa paghilom, misamot sila sa pagsinggit ug uban sa labi pang makusog nga mga tingog: “Ginoo, Anak ni David, kaloy-i intawon kami!”

Nakadungog sa kagubot, mihunong si Jesus. Iyang gihangyo ang miuban kaniya sa pagtawag niadtong misinggit. Ilang giduol ang mga buta nga makililimos ug miingon sa usa kanila: “Sumalig ka, tindog, gitawag ikaw niya.” Uban sa dili-mahubit nga kalipay, giwakli sa tawo ang iyang kupo, midali sa pagtindog ug miduol kang Jesus.

“Unsa may gusto mong buhaton ko alang kanimo?” Nangutana si Jesus.

“Ginoo, makakita na unta kami,” nangaliyopo ang duha ka buta nga lalaki.

Giabot ug kaluoy, gihikap ni Jesus ang ilang mga mata. Sumala sa asoy ni Marcos, si Jesus miingon sa usa kanila: “Lumakaw ka, ang imong pagtuo nakapaayo kanimo.” Dihadiha ang buta nga mga makililimos nakakita, ug piho nga silang duha misugod sa paghimaya sa Diyos. Sa nakakita ang tanang mga tawo sa nahitabo, ilang gihimaya usab ang Diyos. Dihadiha, si Bartimeo ug ang iyang kauban misugod sa pagsunod kang Jesus.

Samtang miagi si Jesus sa Jerico, daghan kaayo ang mga tawo. Ang tagsatagsa gustong makakita sa usa nga nakaayo sa mga tawong buta. Ang mga tawo misugod sa pagduot diha kang Jesus gikan sa tanang direksiyon, mao nga ang uban wala gayod makakita kaniya. Apil kanila mao si Zaqueo, ang punoan sa tanang mga maniningil ug buhis sa sulod ug sa palibot sa Jerico. Siya mubo kaayo mao nga siya wala makakita sa nagakahitabo.

Busa midagan pag-una si Zaqueo ug mikatkat sa usa ka kahoy nga sikomoro sa dalan nga agian ni Jesus. Gikan ning bantaaw nga dapit, maayo ang iyang pagtan-aw sa tanan. Sa nagkaduol ang panon sa mga tawo, si Jesus mihangad sa punoan sa kahoy nga nag-ingon: “Zaqueo, dali ug kanaog, kay kinahanglan adto ako moabot sa imong balay karong adlawa.” Mikanaog si Zaqueo nga nalipay ug midalidali pagpauli aron makaandam alang sa iyang halangdon nga bisita.

Apan, sa pagkakita sa mga tawo sa nahitabo, silang tanan misugod sa pagbagolbol. Ilang giisip kini nga dili angay nga mahimong bisita si Jesus niining matanga sa tawo. Abi god nimo, si Zaqueo nadato tungod sa iyang panghukhok diha sa iyang negosyo nga pagpangolekta ug buhis.

Daghang tawo misunod, ug sa dihang misulod si Jesus sa balay ni Zaqueo, sila nagreklamo: “Misulod siya sa pag-abot uban sa tawong makasasala.” Apan nakita ni Jesus nga may posibilidad nga maghinulsol si Zaqueo. Ug wala mapakyas si Jesus, kay si Zaqueo mibarog ug miingon: “Tan-awa! Ang katunga sa akong mga katigayonan, Ginoo, ihatag ko sa mga kabos, ug ang bisan unsa nga akong nahukhok kang bisan kinsa tungod sa bakak nga mga sumbong, igauli ko kini sa upat ka pilo.”

Gipamatud-an ni Zaqueo nga tinuod ang iyang paghinulsol pinaagi sa paghatag sa katunga sa iyang mga katigayonan ngadto sa kabos ug pinaagi sa paggamit sa katunga aron ibayad ug balik niadtong iyang nalimbongan. Dayag siya makabanabana gikan sa iyang mga rekord sa buhis kon pilay iyang nautang niining mga tawhana. Busa siya misaad sa paghimog upat ka pilo nga pag-uli, sumala sa balaod sa Diyos nga nagaingon: ‘Kon makakawat ang usa ka tawo ug usa ka karnero, iyang bayran kini ug upat ka karnero tungod niadtong usa ka karnero.’

Nalipay si Jesus sa paagi sa pagsaad ni Zaqueo sa pag-apod-apod sa iyang mga katigayonan, kay Siya nag-ingon: “Karong adlawa ang kaluwasan nahiabot niining balaya, tungod kay siya usab anak man ni Abraham. Kay ang Anak sa tawo mianhi sa pagpangita ug sa pagluwas sa nawala.”

Dili pa dugay, giilustrar ni Jesus ang kahimtang sa ‘nawala’ pinaagi sa iyang pag-asoy mahitungod sa anak nga usikan. Karon kita dunay tinuod-kinabuhing pananglitan sa usa ka tawong nawala nga nakit-an pag-usab. Bisan pag ang relihiyosong mga pangulo ug ang nagsunod kanila nagbagolbol ug nagreklamo mahitungod sa pagtagad ni Jesus sa mga tawong sama kang Zaqueo, si Jesus nagpadayon sa pagpangita ug sa pagpabalik niining nangawalang mga anak ni Abraham. Mateo 20:29-34; Marcos 10:46-52; Lucas 18:35–19:10; Exodo 22:1.

▪ Diin nahinagbo ni Jesus ang buta nga mga makililimos, ug unsay iyang gihimo alang kanila?

▪ Kinsa si Zaqueo, ug nganong mikatkat man siya sa kahoy?

▪ Sa unsang paagi gipamatud-an ni Zaqueo ang iyang paghinulsol?

▪ Unsang leksiyon ang atong makat-onan gikan sa pagtagad ni Jesus kang Zaqueo?