Kapitulo 96

Si Jesus ug ang Datong Batan-ong Punoan

SAMTANG si Jesus miagi sa distrito sa Perea paingon sa Jerusalem, ang usa ka batan-ong lalaki midalagan ug miluhod sa iyang atubangan. Ang tawo gitawag usa ka punoan, lagmit nagkahulogan nga nahuptan niya ang usa ka iladong katungdanan diha sa usa ka lokal nga sinagoga o nga siya membro pa sa Sanhedrin. Gawas pa, siya dato kaayo. “Maayong Magtutudlo,” nangutana siya, “unsa bay akong buhaton aron makapanunod ako sa kinabuhing walay kataposan?”

“Nganong ikaw nagatawag kanako nga maayo?” mitubag si Jesus. “Walay maayo, gawas sa usa, ang Diyos.” Lagmit ang batan-ong lalaki migamit sa “maayo” ingong titulo, mao nga gipahibalo siya ni Jesus nga ang maong titulo iyaha lamang sa Diyos.

“Hinuon, kon,” mipadayon si Jesus, “buot nimong mosulod sa kinabuhi, bantayi kanunay ang mga sugo.”

“Hain man niini?” nangutana ang tawo.

Nga nagtumong sa lima sa Napulo ka Sugo, si Jesus mitubag: “Aw, Ayaw pagbuno, Ayaw pagpanapaw, Ayaw pagpangawat, Ayaw pagsaksig bakak, Pasidunggi ang imong amahan ug imong inahan.” Ug sa pagdugang sa lain pang hinungdanong sugo, si Jesus miingon: “Higugmaa ang imong silingan sama sa imong kaugalingon.”

“Kining tanan akong gibantayan sukad sa akong pagkabata,” mitubag ang tawo uban ang bug-os nga katim-os. “Unsa pay akong kulang?”

Sa pagpamati sa mainiton, sinserong hangyo sa tawo, gibati ni Jesus ang gugma alang kaniya. Apan nasabtan ni Jesus ang pagmahal sa tawo sa materyal nga katigayonan ug mao nga mipunting sa gikinahanglan niya: “Usa ka butang ang nakulang nimo: Lumakaw ka, ibaligya ang mga butang imong nabatonan ug ipanghatag ngadto sa mga kabos, ug makabaton kag bahandi sa langit, ug umari ka ug sumunod kanako.”

Si Jesus mitan-aw, pihong uban ang kaluoy, samtang ang tawo mitindog ug mitalikod nga naguol pag-ayo. Ang iyang bahandi nagbuta niya sa bili sa tinuod nga bahandi. “Pagkalisod,” mimulo si Jesus, “niadtong may salapi nga mosulod sa gingharian sa Diyos!”

Natingala ang mga tinun-an sa mga pulong ni Jesus. Apan labi pa silang natingala sa dihang siya mipahayag sa malangkobong lagda: “Sa pagkamatuod, labi pang sayon nga ang usa ka kamelyo molusot sa mata sa usa ka dagom kay sa usa ka tawong dato nga mosulod sa gingharian sa Diyos.”

“Sa pagkamatuod, kinsa man diay ang maluwas?” buot masayod ang mga tinun-an.

Nga mitan-aw nga deretso kanila, si Jesus mitubag: “Sa mga tawo kini dili mahimo, apan dili kini ingon sa Diyos, kay ang tanang butang mahimo sa Diyos.”

Sa pagmatikod nga gihimo nila ang pagpili nga lahi kaayo sa iya sa datong batan-ong punoan, si Pedro miingon: “Tan-awa! Gibiyaan namo ang tanang butang ug misunod kami kanimo.” Busa siya nangutana: “Unsa man diay ang anaa alang kanamo?”

“Sa paglalang pag-usab,” si Jesus misaad, “sa dihang ang Anak sa tawo magalingkod sa iyang mahimayaong trono, kamong mga misunod kanako magalingkod usab sa napulog-duha ka trono, nga magahukom sa napulog-duha ka tribo sa Israel.” Oo, gipakita ni Jesus nga adunay paglalang pag-usab sa mga butang sa yuta aron ang kahimtang mahisama unya sa didto sa tanaman sa Eden. Ug madawat ni Pedro ug sa ubang tinun-an ang ganti sa pagmando uban ni Kristo niining tibuok-yutang Paraiso. Tinuod, ang maong dakong ganti takos sa bisan unsang sakripisyo!

Bisan pa niana, bisan karon adunay mga ganti, sumala sa lig-ong gipahayag ni Jesus: “Walay mausa nga mibiya sa balay o sa mga igsoong lalaki o mga igsoong babaye o inahan o amahan o mga anak o mga umahan tungod kanako ug tungod sa maayong balita ang dili makabaton sa usa ka gatos ka pilo karon niining yugtoa sa panahon, sa mga balay ug mga igsoong lalaki ug mga igsoong babaye ug mga inahan ug mga anak ug mga umahan, uban ang mga paglutos, ug sa umaabot nga sistema sa mga butang sa kinabuhing walay kataposan.”

Sumala sa gisaad ni Jesus, bisan diin sa kalibotan ang iyang mga tinun-an moadto, nagapahimulos sila sa usa ka relasyon uban sa isigka Kristohanon nga labi pang suod ug labi pang bililhon kay sa gipahimuslan uban sa kinaiyanhong mga sakop sa pamilya. Ang datong batan-ong punoan lagmit nawad-an sa maong ganti ug ang ganting kinabuhing walay kataposan sa langitnong Gingharian sa Diyos.

Human niadto si Jesus midugang: “Hinuon, daghan nga nahauna ang maulahi, ug ang naulahi nga mahauna.” Unsay iyang gipasabot?

Iyang gipasabot nga daghang tawo nga “nahauna” sa pagpahimulos sa relihiyosong mga pribilehiyo, sama sa datong batan-ong punoan, dili makasulod sa Gingharian. Sila unya “maulahi.” Apan daghan, apil ang mapaubsanong mga tinun-an ni Jesus, kinsa gitamay sa matarong-sa-kaugalingong mga Pariseo ingong “naulahi”—ingong mga tawo sa yuta, o ‘am ha·’aʹrets—“mahauna.” Ang ilang pagka “mahauna” nagkahulogan nga ilang madawat ang pribilehiyo nga mahimong kaubang mga magmamando ni Kristo sa Gingharian. Marcos 10:17-31; Mateo 19:16-30; Lucas 18:18-30.

▪ Lagmit, unsang matanga sa punoan ang datong batan-ong lalaki?

▪ Nganong si Jesus misupak nga tawgon nga maayo?

▪ Sa unsang paagi ang kasinatian sa batan-ong punoan nagailustrar sa kapeligrohan sa pagkadato?

▪ Unsang mga ganti ang gisaad ni Jesus sa iyang mga sumusunod?

▪ Sa unsang paagi ang nahauna maulahi, ug ang naulahi mahauna?