Kapitulo 123

“Tan-awa! Ania ang Tawo!”

KAY nakadayeg sa gawi ni Jesus ug naila niya nga siya walay sala, nangita si Pilato ug laing paagi aron sa pagbuhi kaniya. “Kamo adunay batasan,” giingnan niya ang mga panon, “nga pagabuhian ko ang usa ka tawo alang kaninyo sa paskuwa.”

Si Barabas, usa ka mangtas nga mamumuno, gihuptan usab nga binilanggo, mao nga si Pilato nangutana: “Hain ang buot ninyo nga akong buhian alang kaninyo, si Barabas o si Jesus ang gitawag nga Kristo?”

Kay nahulhogan sa pangulong mga saserdote nga nagpagubot kanila, gipangayo sa katawhan nga si Barabas ang buhian apan si Jesus pagapatyon. Si Pilato, nga wala mopahinunot, nangutana na usab: “Hain sa duruha ang buot ninyo nga akong buhian alang kaninyo?”

“Si Barabas,” sila naninggit.

“Nan, unsay akong himoon kang Jesus nga gitawag Kristo?” nangutana si Pilato nga nawad-ag paglaom.

Uban sa makabungol nga kagahob, sila mitubag: “Ilansang siya!” “Ilansang! Ilansang siya!”

Kay nahibalong sila nangayo sa kamatayon sa usa ka tawong walay sala, si Pilato mihangyo: “Aw, unsang daotang butang ang gibuhat niining tawhana? Wala akoy nakaplagan nga sala nga takos siyang mamatay; busa ako siyang latigohon ug buhian siya.”

Bisan pa sa iyang mga paninguha, ang nangasuko nga panon, kay gihulhogan sa ilang relihiyosong mga pangulo, nagpadayon sa pagsinggit: “Ilansang siya!” Kay nagkaguliyang tungod sa mga saserdote, buot sa panon ang dugo. Ug hunahunaa lang, lima ka adlaw nga miagi, ang pipila kanila lagmit nahiapil niadtong nag-abiba kang Jesus sa pagsulod sa Jerusalem ingon nga Hari! Kasamtangan, ang mga disipulo ni Jesus, kon sila presente man, nagpabiling naghilom ug wala magpadayag.

Si Pilato, sa pagkakita nga ang iyang mga hangyo wala magpulos kondili, hinunoa, nga ang kagubot hapit nang mahitabo, mikuhag tubig ug naghugas sa iyang mga kamot atubangan sa panon, ug miingon: “Wala akoy sala sa dugo niining tawhana. Kamo na lay mag-igo niana.” Niana ang katawhan mitubag: “Ang iyang dugo ipapaningil lang gikan kanamo ug sa among kaanakan.”

Busa, nahiuyon sa ilang mga hangyo—ug kay buot magpahimuot sa panon inay buhaton ang matarong—gibuhian ni Pilato si Barabas alang kanila. Gidala niya si Jesus ug gipahuboan siya ug unya gilatigo. Kadto dili ordinaryong paglatigo. Ang The Journal of the American Medical Association nagbatbat sa Romanhong batasan sa paglatigo:

“Ang kasagarang instrumento mao ang mubong latigo (flagrum o flagellum) nga may ubay-ubayng tagsa o sinalapid nga mga tinabas nga panit nga lainlain ug gitas-on, nga diha niana ang gagmay puthawng mga bola o hait nga mga piraso sa bukog sa karnero gibugkot nga sal-ang. . . . Samtang bunalan nga balikbalik sa Romanhong mga sundalo uban sa tanang kusog ang bukobuko sa biktima, ang puthawng mga bola makapahinabog laglom nga mga samad, ug ang mga gilis sa panit sa hayop ug mga bukog sa karnero makahiwa sa panit ug tisyu sa ilalom. Dayon, samtang magpadayon ang paglapdos, magisi ang kaunoran sa ilalom tungod sa mga samad ug motungha ang magkawilkawil nga mga gilis sa nagdugong unod.”

Tapos niadtong masakit nga paglatigo, si Jesus gidala ngadto sa palasyo sa gobernador, ug ang tibuok hugpong sa kasundalohan gitigom. Didto ang mga sundalo nagpasipala kaniya pinaagi sa paglukong ug purongpurong nga sampinit ug gipahaom kana sa iyang ulo. Ila siyang gipakupot sa usa ka bagakay nga baston sa tuo niyang kamot, ug gisul-oban nila siya sa bisteng purpura, ang matang nga isul-ob sa harianon. Dayon sila miingon kaniya nga mabugalbugalon: “Maayong adlaw, ikaw nga Hari sa mga Hudiyo!” Unya, gilud-an nila siya ug gisagpa sa nawong. Nga gikuha ang gahing bagakay gikan sa iyang kamot, gigamit nila kadto sa pagbunal kaniya sa ulo, nga dugang nagduot sa iyang bagulbagol sa hait nga sampinit sa iyang mapakaulawong “purongpurong.”

Ang talagsaong dignidad ug kalig-on ni Jesus atubangan sa maong pagdagmal nakapadayeg kaayo ni Pilato nga siya natandog sa paghimog laing paninguha sa paglukat kaniya. “Tan-awa! Gidala ko siya sa gawas kaninyo aron mahibalo kamo nga wala akoy nakitang ikasumbong batok kaniya,” giingnan niya ang mga panon. Lagmit siya naghunahuna nga ang hulagway sa sinakit nga kahimtang ni Jesus makapahumok sa ilang mga kasingkasing. Samtang si Jesus nagbarog atubangan sa way-kaluoy nga panon, nga nagsul-ob sa purongpurong nga sampinit ug sa bisteng purpura ug uban sa iyang nagkadugong nawong nga nalakra ang kasakitan, si Pilato mipatugbaw: “Tan-awa! Ania ang tawo!”

Bisan pag nasamad ug nabun-og, didto nagbarog ang labing talagsaong pigura sa tibuok nga kasaysayan, sa pagkatinuod ang labing bantogang tawo nga sukad nabuhi! Oo, gipakita ni Jesus ang mahilomong dignidad ug kamalinawon nga magpadayag sa kabantogan nga giila gani ni Pilato, kay ang iyang mga pulong lagmit maoy panagsagol sa pagtahod ug kaluoy. Juan 18:39–19:5; Mateo 27:15-17, 20-30; Marcos 15:6-19; Lucas 23:18-25.

▪ Sa unsang paagi si Pilato naninguha sa pagbuhi kang Jesus?

▪ Giunsa ni Pilato pagsulay sa pag-absuelto sa iyang kaugalingon sa tulubagon?

▪ Unsay nalangkit sa paglatigo?

▪ Giunsa si Jesus pagbugalbugal tapos sa paglatigo kaniya?

▪ Unsang dugang pagsulay ang gihimo ni Pilato aron sa pagbuhi kang Jesus?