Kabataan—Gasang Mahal sa Diyos
Awit 164
Kabataan—Gasang Mahal sa Diyos
1. Gasang mahal ang kabataan
Nga angay bansayon, tudloan.
Daw pana sa tawong gamhanan
Ug sa hustong tumong tabangan.
Mahal nga gasa;
‘Bunal gamita.’
Uban sa kalumo ug gugma,
Maampingong tul-ira sila.
2. Ang kahanas kinahanglanon
Aron tugkaron ug kaloson
Ang kasingkasing nga batan-on.
Kon Diyos sundon, magmalamposon.
Ang kasingkasing
Sa bata abta.
Ang panabang sa Diyos hangyoa,
Masaligon, ang Pulong sunda.
3. Sa suod nga komunikasyon,
Ang kabataan makakat-on
Sa pagpahayag nga gawasnon
Ug panaghigala maangkon.
Ayaw tamaya.
Tugkara sila.
Dili ta unta makasala
Samtang nagapunting sa pana.
4. Panulondon ang kabataan,
Apan sa Diyos sila nga tanan.
Bunga sila nga magantihon
Kon tudloang matinguhaon.
Naglaom kita,
Magtuon sila.
Kang Jehova mosalig kita,
Ug sa kabataan dayegon siya.