Awit 150

Tinapay sa Langit

(Juan 6:51)

1. Amahan nga langitnon

Kanunay mao gihapon,

Amo ka nga dayegon

Ug ngalan mo balaanon.

Pastor ka sa karaan

Nimo nga katawhan,

Didto sa kamingawan,

Mana nagpaulan.

Sa bato may ilimnon

Kon sila pagauhawon.

Sa Canaan paingon,

Usa ka himsog nga panon.

2. Nagalandong ang mana

Sa Anak mong hinigugma,

Sa himaya mibiya,

Luwason ang nakasala.

Siya ang langitnong mana,

Gihalad unod niya;

Sa katawhan tagana,

Kaluwasan nila.

Sa pagtuo magkaon

Sa tinapay nga langitnon.

Adlaw-adlaw magkaon,

Kinabuhi ta putlion.

3. Kining manang langitnon,

Sa katawhang gutom dad-on;

Ug sa tanang okasyon,

Silang “karnero” pakan-on.

Uban atong buligan

Aron Diyos ang dangpan,

Hatagag kaluwasan,

Sila bendisyonan.

Ug pagkahuman dayon

Sa gubat sa Armagedon,

Ang Diyos ato nang dayegon,

Sa tuman magmalipayon.