Damgo

Kahubitan: Ang mga panghunahuna o mga panghanduraw sa usa ka tawo sa panahon sa katulog. Ang Bibliya nagpunting sa kinaiyang mga damgo, mga damgo gikan sa Diyos ug mga damgo nga naglambigit sa panagna.—Job 20:8; Num. 12:6; Zac. 10:2.

Ang mga damgo ba sa atong adlaw adunay espesyal nga kahulogan?

Unsa man ang nakat-onan sa mga tigdukiduki maylabot sa mga damgo?

“Ang matag usa nagadamgo,” nag-ingon ang The World Book Encyclopedia (1984, Tomo 5, p. 279). “Kadaghanan sa mga hamtong magdamgo ug mga 100 ka minutos sulod sa walo ka oras nga pagkatulog.” Busa ang mga damgo maoy kasagarang kasinatian sa tawo.

Miingon si Dr. Allan Hobson, sa Har­vard Med­i­cal School: “Kana maoy kaduhaduhaang mga pasibot nga mahimong hubaron diha sa bisan unsang paagi nga nahilig daan ang terapista. Apan ang kahulogan niana anaa sa mata sa nakasud-ong—dili diha sa damgo mismo.” Sa gitaho kini, ang seksiyon sa “Science Times” sa The New York Times midugang: “Sulod sa eskuwelahan nga ginapabilhan ug dako ang mga damgo, adunay daghang paagi sa pagtino sa sikolohikal nga mensahe sa usa ka damgo, ang matag usa nagabanaag ug laing teorihikal nga mga panglantaw. Ang Freudian nga pagbuot magbutyag ug usa ka matang sa kahulogan sa usa ka damgo, samtang ang Jungian nga pagbuot magbutyag ug lain pa, ug ang Gestalt nga terapista magpadayag ug lain gihapong kahulogan. . . . Apan ang tinamdan nga ang mga damgo aduna gayoy sikolohikal nga kahulogan napailalom sa kusganong atake gikan sa mga siyentipiko sa utok.”—Hulyo 10, 1984, p. C12.

 Ang mga damgo ba nga daw magbutyag ug linaing kahibalo mahimong magagikan sa laing tinubdan inay kay sa Diyos?

Jer. 29:8, 9: “Si Jehova sa mga panon . . . nag-ingon niini: ‘Ayaw kamo pagpalimbong sa inyong mga manalagna ug sa inyong mga magtatagna nga anaa sa taliwala ninyo, ug ayaw kamo pagpatalinghog sa ilang mga damgo nga ilang gipanamgo. Kay “sila nanagpanagna ug bakak kaninyo sa akong ngalan. Ako wala magpadala kanila,” nag-ingon si Jehova.’”

Ang Harper’s Bible Dictionary nagtug-an kanato: “Ang mga Babilonyanhon naghupot sa maong pagsalig diha sa mga damgo nga sa bisperas sa importanteng mga desisyon sila natulog sa mga templo, nga naglaom ug talambagan. Ang mga Grego nga matinguhaon ug instruksiyon sa panglawas nangatulog didto sa mga ampoanan ni Aesculapius [kansang larawan iya sa serpente], ug ang mga Romano didto sa mga templo ni Serapis [may mga panahong gilangkit sa naglukon nga halas]. Ang mga Ehiptohanon nag-andam ug hinashasan nga mga libro sa paghubad sa damgo.”—(New York, 1961), ni Madeleine Miller ug J. Lane Miller, p. 141.

Sa kakaraanan, ang Diyos migamit ug mga damgo sa paghatag ug mga pasidaan, instruksiyon, ug tagna, pero siya ba nagatultol sa iyang katawhan nianang paagiha karon?

Ang mga reperensiya sa maong mga damgo nga nagsumikad sa Diyos makaplagan sa Mateo 2:13, 19, 20; 1 Hari 3:5; Genesis 40:1-8.

Heb. 1:1, 2: “Ang Diyos, sa karaang kapanahonan misulti sa daghan higayon ug lainlaing mga paagi [apil ang mga damgo] ngadto sa atong mga ginikanan pinaagig mga propeta, sa kaulahiang mga adlaw misulti nganhi kanato pinaagig usa ka Anak [Jesu-Kristo, kansang mga pagtulon-an gitala diha sa Bibliya].”

1 Cor. 13:8: “Kon aduna may mga gasa sa pagpanagna [ug may mga panahon nga gipadangat sa Diyos ang mga tagna ngadto sa iyang mga alagad pinaagig mga damgo], kini mahanaw ra.”

2 Tim. 3:16, 17: “Ang tibuok Kasulatan dinasig sa Diyos ug mapuslanon alang sa pagpanudlo . . . aron ang tawo sa Diyos bug-os takos, bug-os masangkapan alang sa tanang maayong buhat.”

1 Tim. 4:1: “Apan, ang dinasig nga pulong sa tino nagapahayag nga sa kaulahiang mga panahon adunay managpamiya gikan sa pagtuo, tungod sa pagtagad sa malimbongong dinasig nga mga pulong [usahay gipadangat diha sa mga damgo] ug mga pagtulon-an sa mga demonyo.”